[virka]

Dobry wieczór

Napisane przez xyoko

Liczyłam na to, że kuternogi mają jakieś przywileje a tu mi każą spędzić imprezę w pokoju obok, waląc w ścianę

Widzisz nasza kochana "kuternogo", jak my o Ciebie dbamy

Napisane przez Porcelainnn

Naślemy na Jolie porywaczy?

Oh yeah....

Swoją drogą Jolie się nam ładnie wątkowo obija
Już nas nie kocha

Napisane przez atsenka

A i oglądałam wczoraj film "Linia życia" i muszę Wam powiedzieć że daje do myslenia. Dziś jak rano wstałam to mówię do rodziców że jeśli kiedykolwiek ich skrzywdziłam to przerpaszam i mam nadzieję że mi wybaczą Nie żartuję...

Wow Ależ mnie zaciekawiłaś tym filmem

Napisane przez szugarbejb

Ale ale .... w związku z tym, w weekend jestem w warszawie (szkolenie mam w sobotę od 9 -17), czy któraś z Was byłaby chętna na obściskanie, wycałowanie i jakiś mały, warszawsko- wrocławski zlot ? Bo ja bardzo chętnie, wyjeżdżam w niedzielę koło 15, więc czas na pewno znajdę.

Żałuję, że tylko w weekend będziesz, bo ja będę 10-go i z chęcią bym się spotkała.

Napisane przez Porcelainnn

Atsenko, na kawę wyskoczymy jak przyjedziesz na zlot perfumowy !

Proszę tu nie siać propagandy
Do skutku ma dojśc zlot włosomaniaczkowy - tak tylko przypominam

Napisane przez Sweet_Jelly

wiesz co na razie 1 raz użyłam szamponu Joanny i tej płukanki (dziś rano)
Ale mam wrażenie że ta płukanka więcej zadziałała niż szampon. Włosy po płukance troszkę jakby zjasniały i nabrało biało-srebrnego poblasku..nawet moje odrosty! Czyli naturalne włosy Nie wiedziałam że na naturalki też takie płukanki działają!!!

Pozostaje mi czekać na zdjęcia

Napisane przez blonndee

rdzennie ja, a coz?

Szkoda, że ostatnio tylko rdzennie, bo będę w Warszawie na 1 dzień (swoją drogą pierwszy raz w życiu ) i miałam ochotę na jakieś spotkanie z miłą maniaczką, korzystając z okazji pobytu w stolicy. A tak to pozostaje mi błądzić samej

Napisane przez blonndee

i musze sie tez do czegos przyznac... wspominalam kiedys, ze walcze od 6lat z ed, konkretniej to glownie z bulimia. ostatnimi dniami znow mialam ataki i to dosc przerazajace jak na cala ta moja historie. do tego stopnia mnie przestraszyly, ze podjelam powazna decyzje, ze sama z tego jednak nie wyjde, nie dam rady, i ide na leczenie. i nawet nie wiecie jaka ulge poczulam... opowiedzialam o tym wszystkim mamie [tzn ona wiedziala, ale myslala, ze to juz za mna], poplakalysmy sie obie. nie moge uwierzyc, ze sie sama przed soba przyznalam, ze to jednak jest choroba i najwyzszy czas poprosic o pomoc.
wiem, brzmi to wszystko dosc blaho, ale glownie dlatego, ze nie lubie a przede wszystkim nie umiem o tym mowic...

Kochana, brawo, brawo i jeszcze raz brawo
Olbrzymi dla Ciebie

A ja zamiast się uczyć do pracy na jutrzejsze szkolenie (dostałam pierwszy stosik papierków do wgłębienia), to wizażuję Ale musiałam się z Wami przywitać