[_Angelina]

Byłam na IV ginekologicznymSzczerze przyznam,że pielęgniarki ze mna tez miały przerąbane bo jestem panikarą,a w dodatku mam fobie przed igłami ,nie ma lekko,ale dałam rade!Zaczne od początku,chciałabym ,aby moja wypowiedz sie komus/Wam moje drogie przydała i pomogła,poniewaz sama będąc "tuż przed" zabiegiem ucikałam na strony internetowe w celu szukania wskazówek.Bałam się niesamowicie..Co do samego torbiela ,pojawił mi się w rok ,zaniedbałam po czesci sprawe ,poniewaz przez ten okres nie bylam u ginekologa-mimo bólu.Zrezygnowałam wczesniej z tabl.anty(Microgynon21) i wynikła różnica hormonalna.Zapewne przyczyniły się jeszcze inne czynniki ,ale wynik tego "wyrósł " sam i to na ponad 4cm- lewy jajnik.Oczywiscie,gdy mi to oznajmiła lekarka P.Englert-Golon (moja prowadząca gin.,ktora tez pracuje na Polnej),dla mnie był to koniec świata,polały się łzy:P .Ze to ja coś mam na jajniku?Ze do szpitala?Ze będą kroić brzuch?Strach ,strach ,strach i mega niechęć.Pierwsza próba to leczyc farmakologicznie DUPHASTON ,bez efektów.Próbowałam nawet pić ziółka,ale nie pomogło.Dodam,że torbiel utrudniał mi życie.Zaczełam się obserwować.Okropne bóle miesiączkowe,gdzie brzuch wyglądał jak wielka piłka.Sporo tabletek przeciwbólowych.Nastroje ,zmiany samopoczucie ,depresje,wręcz okropne (sama siebie mialam dosc ,a co dopiera moj facet).Bóle głowy i krwawienia co jakis czas po stosunku.
Brak chęci do sexu ,a i dodam,że utrudnia torbiel zajście w ciąże.
Nadeszła w końcu godzina ZERO.Zrobiłam badania i otrzymałam skierowanie do szpitala,wlasnie na Polnej.Stawiłam sie na izbe przyjęć 16,02 godzina 6:45.Kolejki ,musialam pobrac numerek i czekać na wywołanie.W osobnym pomieszczeniu Pani rejestruje Cie na oddziale,zakłada opaskę na rękę i przebierasz się w piżame i szlafrok,papcie po czym idziesz (po drodze) zostawić kurtkę Paniom w szatni,dostajesz numerek i musisz go okazać wychodząc ze szpitala ,by odebrac kurtkę.Potem przechodzisz do korytarza,gdzie czekają też inne nowe pacjentki ,Panie pielęgniarki zbierają "grupę na oddział" i zaprowadzają na niego.O godzinie ok.8 byłam juz na oddziale ,czekałam z torbą w poczekalni ,az będzie już wolne miejsce.
Gdy już dostałam swoje łóżko i zostawiłam swoje rzeczy ,zaproszona mnie na pobranie krwi - badania- założenie welflonu,miałam przy nadgarstku.(pierwszy dzien czujesz go ,na drugi juz zapominasz o istnieniu)Oczywiście uprzedziłam o mojej fobiiii przed igłami ,PANIE PIELĘGNIARKI BARDZO UPRZEJME I MIŁE nawet jak już wiozły mnie na łóżku z kółkami na moją salę,gdy zemdlałam.
Potem był czas na zaprzyjaźnienie się z resztą dziewczyn z pokoju.
Akurat była tez jedna dziewczyna,ktora była tez na laparoskopie torbiela wiec mialam juz towarzyszke w szpitalu.A uwierzcie mi ,ze klimat akurat sprzyjał na pogaduchy ,zapoznawanie ,wsparcie ,solidaryzowanie się w bólu .Człowiek bynajmniej nie myślał i nie stresował sie nad wyrost.Potem przyszedł czas na badanie przed zabiegiem.Badała mnie ponownie moja lekarka P.ENGLERT-GOLON.
Badanie szczególne ,musza potwierdzić to co było wczesniej stwierdzone.Na sam koniec podpisywałam ,że tak to nazwę "umowę" przed operacją plus ewentualne ryzyko .To jest Twoja zgoda na zabieg itd.Troche sie wystraszyłam,gdy wyczytałam "ewentualność wycięcia całego jajnika",ale ryzyko zawsze jest.Potem rozmowa z anestezjologiem.Po podpisie otrzymałam UBRANIE piżamko\sukienkę w kolorze BLUE i czepek.Poszłam się wykąpać specjalnym płynem dezynfekującym ,który jest pod prysznicem w łazience.Dokładnie myć brzuch,pępek,okolice intymne.Po wykąpaniu się ubierasz w piżamkę i dopiera wtedy mozesz polozyc sie takim o czystym i sterylnym do lozka.Czepek dopiera jak przjada po Ciebie pielęgniarki.Warto pamietac,by zawiązac wlosy gumką bez metalowych czesci ja mialam tzw.receturkę,dobrze sie trzyma i trzeba miec paznokcie naturalne,nie pomalowane u rąk).W mojej sali były 3 łóżka.Niestety jako jedyny pokoj nr.101nie miał TV,ani własnej łazienki,ale w reszcie byłyW głównej łazience 2xWC, umywalka ,lustro,papier do rąk,1 kabina prysznicowa.Pod prysznicem żel i płyn dezynf.Na mojej sali lustro ,umywalka,dostępne mydło w płynie ,płyn dezynf.,papier do rąk,podpaski.Warto wiedzieć,bo może nie kazdy zdaje sobie z tego sprawę ,by wietrzyć sale świeżym powietrzem .Zapytać grzecznie ,czy reszta osob z sali nie ma nic przeciwko i wietrzyc pokój.Zapomnialam dodac,ze bylam w szpitalu ciągle" na czczo ".Ginekolog kazała mi byc na "kisielu " dwa dni przed zabiegiem,ale mozna jesc jedzenie lekkostrawne ,oraz pic 2litry plynów na dzień.Sama dzien przed pojsciem do szpitala wypiłam cos na przeczyszczenie (SENES) mając nadzieje ,ze ominie mnie lewatywa:P.Ale jej nie mialam.
Warto w domu dzien przed wygolić miejsce intymne,zaoszczedzi Wam to czasu.
Do szpitala brałam skierowanie,dowód,dane pracodawcy do L4,dane mojego lekarza prowadzacego,grupa KRWI.Po wykąpaniu ,leżałam w łóżku i czekałam na pielęgniarki .Ok.godzina 12 dostalam na zrelaksowanie tzw "głupiego Jasia" i nie kazano juz wstawac z łożka.MOJA RADA JAK CHCESZ SIUSIU idz za wczasu ja biegłam na jednej nodze.Na mnie tabletka podziałała po prostu uspokajająco ,zrelaksowałam sie i nie myslałam,ze zaraz pojade na sale operacyjna.W dodatku z dziewczynami z sali ciągle gadałysmy wiec zlecialo.Panie pielęgniarki po mnie przyjechały po ok 15 minutach.
Zero strachu.Pamiętam ,że zostałam przewieziona na blok operacyjny i postawiona na chwilę z boku sali w takim przedsionku.Widzialam jak wszyscy szykują sie do operacji,ale bylam spokojna
Potem przyszła pielęgniarka ubrana już w kaftanik i wlała mi w moj welflonik w wielkiej strzykawie chyba juz cos na spanie.
Potem to juz tylko były sekundy.Przysuneli mnie do lozka operacyjnego ,jak już się na nim polożyłam stwierdzialm,ze poprawie "pizamke" by była prosto ,a nie taka pognieciona:P ( nie wiem skąd mi się wziął ten pomysł w głowie ,bo przeciez i tak zaraz mi ją zdejmowali:P ) i w momencie jak się położyłam ozdążyłam mrugnąć powieką i za tym drugim razem juz jej nie otworzyłam,sen.Uczucie jakby ktoś Ci wyłączył światlo.Obudziłam sie ok.15,30 na Oddziale Intensywnej Terapii ,kroplówka + urządzenie ,ktore monituje bicie serca.Od razu po przebudzeniu szukałam zegarka na scianie ,troche zaspana.Od razu przyszła pielęgniarka pytala jak sie czuje ,kazała ocenic skale bólu od 1 do 10.Dostajesz morfine.Mnie nic nie bolało za mocno ,troche bylo mi zimno ale to nastepstwo narkozy.Nie zwymiotowałam jej ,podobno lepiej jak się zwymiotuje,bo szybciej się dochodzi do siebie.ale KAZDA KOBIETA MA INNY ORGANIZM I KAZDA PRZECHODZI JAK I NARKOZE JAK I OGÓLNE DOCHODZENIE DO SIEBIE INACZEJ.
O godzinie 16,30 byłam juz na swojej sali z dziewczynami.Pani nalała mi do kubka wody ,ale moglam zwlizac jedynie usta.I podała moj telefon bym mogla napisac bliskim ,ze wszystko ok.Dostalm kroplówkę,a potem to juz sen ,budzenie się i znowu sen.Na noc przeciwbólowe tabletki,albo w kroplówce.Następnego dnia 5 rano pierwsze budzenie,i nareszcie możliwość piciawodyniegazowanej.Pan ie zmieniły nam prześcieradła.Zdjęto mi opatrunek (psikano te szwy 2xdziennie kazdego dnia).Były pierwsze próby wstania,ale ja bylam za słaba i mdlałam ciągle wiec zostalam kolejny dzien w szpitalu.Ok.godz.7 sniadanie- dieta (4sucharki,kleik).Mialam diete ,ale jedzenie tam było naprawde dobre.Potem wizytacja ordynatora+lekarze+oddzia łowa.Z początku się krępowałam,tyle osob nade mną..a ja bez majtek :P.Ale da sie przyzwyczaić.
Kazdego dnia przychodzila Pani fizjoterapeutka (fajna babka) i pomagała nam wstawac i chodzić,a tez prowadzila z nami pogaduchy typowo kobiece .Duzo mi pomogła.W ciągu dnia zaczelam odczuwać efekt narkozy.Ból ramion ,ciała(przez wprowadzony w brzuch CO2),ŚWIATŁOWSTRĘT,bóle głowy,chęci wymiotowania.Ale znośne.Panie pielęgniarki dbały o moj stan jako pacjentki,a tez moglam zadzwonic specjalnym przyciskiem po nie w kazdej chwili.
Wstałam dopiera tego drugiego dnia wieczorem,gdy dostalam na kolacje parzona biała kiełbasę(jestem mięsożercą byłam happy),serek twaróg i bułkę pszenna.Ogólnie obowiązuje Cie dieta lekkostrawna,przy wypisie dostajesz na kartce informacje co mozesz ,a co nie jesc.Tak w ogóle tego dnia mialam urodziny i mialam urodzinowe BISZKOPTY w torbie.Węglowodany dały mi sił ,lekarz pozwolił,jak juz przyłapał mnie ,że mam w ręce Czułam się silniejsza i sama motywowałam sie by wstawac ,próbowac i wrocić do domu.Pierwsze wstawanie ,powoli ,bokiem ,oprzec sie na łokciu i do góry , usiąść-dziwne uczucie miec napompowany brzuch i czujesz jakby to była galaretka i przelewa się wszystko w srodku.WSTAWAJ powoli ,stopniowo nie słuchaj innych,kazdy robi to swoim tempem.Odczekaj,wypij wode,nabierz powietrza.Z początku po narkozie ciężko się tez oddycha,w sensie ,że jak chcesz nabrać mocny oddech czujesz kłocie,bynajmniej ja czułam.Uwazaj jak będzie Ci się zbierało na kaszel ,niestety ciężko to czasem przewidziec tak samo jak kichanie.Do czego zmierzam ,bolało mnie jak zakaszlałam odruchowo i to mocno.Długo się główkowałam by kasłać delikatnie nawet brzmi śmiesznie.Jak sie mocno smiejesz tez boli ,ale tylko takie sa początki.Od intubacji nastepnego dnia tez pobolewa gardło.W nocy zmienialam ostrożnie pozycje,by pracowały jelita ,a i by tak nie bolały mięśnie.Te uczucie "przelewania sie" wnetrznosci tez temu towarzyszy.
Wyszłam do domu następnego dnia(3ciego) ok 12godz.wtedy zaczynają się wypisy.Lekarz chodzi 2xdziennie.Warto mieć osobę ,która bedzie "na telefon"i bedzie mogla po Ciebie przyjechac ,bo po otrzymaniu wypisu musisz zwolnic miejsce i mozesz czekac na korytarzu.
Zwolnienie 2 tyg.+ewen.3tydzienKwestia indywidualna.
.Zdjeto mi szwy 7 dnia,dostajesz razem z wypisem ze szpitala,dietą,zaleceniam i ,skierowanie na ich zdjecie.W przychodni,u lekarza ginekologa,albo u poloznej.Do mnie przyjechała moja położna po wczesniejszym uzgodnieniu.Po 10 dniach odbior badan mojego "torbiela" i z wynikami do ginelokoga.Zalecenie prysznicowania 2xdziennie woda z mydłem (polecam biały jeleń),oraz psikanie srodkiem dezynf. OCENISEPT 2xdz.(mi bardzo ladnie goi rany).
Potem dieta.Nie mozesz nic dźwigać.Odpoczywaj.Warto wietrzyc rane,szybciej sie goi.Podsumując ciesze sie ,iż mam to za sobą.Strach miał wielkie oczy.Mam 3 rozcięcia,goją się dobrze i będa nikome ślady.Ładnie i estetycznie zrobione.Z każdym dniem czujesz się lepiej,warto mieć przy sobie bliską osobę ktora będzie Ci pomagac przez pierwsze dni.Jestem juz 11 dni po zabiegu ,mentalnie czuje sie ok,fizycznie tez juz lepiej tak jak mowilam bedziesz sie z kazdym dniem czuc bardziej na silach ,ale nalezy pamietac ,by o siebie dbac i przestrzegac zastrzeżeń.Rany musza sie goić ,lepiej nie nadwerężać brzucha.Teraz pobolewa mnie jajnik,pojawila się lekkie plamienie,ale to podobno normalne ,bo moze się oczyszczać pozostałość.
W nocy rwą rany ,w efekcie gojenia .Jeszcze troszke bolą mieśnie.
Pamiętaj ,że nie przemęczaj się,nawet jak juz sie dobrze czujesz,pamietaj,ze masz odpoczywac i nic nie dźwigać,by nie dostac przepukliny itd.Co do uprawiania sexu mozna dopiera po pozwoleniu przez lekarza,gdy zbada Cie kontrolnie.
Cos co mi pomagało w domu w funkcjonowaniu to twarde lozko,pomagało zdecydowanie lepiej wstawac,odbijać się od podłoża ,miałam starty łokieć ,ale tak było łatwiej wstać wogole przeniosłam sie do drugiego pokoju ,by nie spac z facetem,bałam sie ,ze moze sie zapomnieć i urazic mnie w nocy w moje bolące miejsca.Wolałam sie o tym nie przekonać:P.Warto miec obok srodki przeciwbolowe na noc szczegolnie na pierwsze dni po powrocie ze szpitala.
Trzeba pamietac o nawadnianiu,oraz pilnowac wypróżniania.Mi pomagała activia i picie melisy lub rumianku.Jesc owoce,warzywa,produkty mleczne,pieczywo pszenne,witamine C,nic gazowanego,nic tłustego,nic mocno przyprawionego ,lub czegos co powoduje wzdecia(groch,bób),nic smażonego (mozesz piec,dusic na parze,w folii,naczyniu zarood.)Zaopatrz sie wczesniej w zapas jedzenia z diety,wode niegazowana,oraz książki ,lub sezony ulubionego serialu.Wiedze i czas poświęcony mi przez lekarzy w szpitalu na Polnej ocenie na 5+,opieke /pielęgniarki 5+,sterylność 5+,jedzenie 4+ (z tego co widzialam u innych),a jedyny incydent miałam z Panią bufetową (jedna taka sie tylko trafiła na tyle zmian),co "zaprosiła" nas stojąc przed wejsciem do naszej sali po odbiór jedzenia ,z tego co zauwazylam nazywała nasza sale "młodzieża" (fakt same młódki leżały,chodź mam 27 lat :P)i mimo,ze stan zdrowia nie pozwalał wstac wtedy,nie wiem czemu mial służyć jej komentarz,ale był nie na miejscu. Grzecznie wytłumaczyłam Pani czemu wstać niestety nie mogę.Ale nazwe to incydentem.Na sam koniec dostajesz do wypełnienia anonimowa ankiete od P.Oddziałowej na temat szpitala,gdzie mozesz oddac wlasne zdanie,sugestie itd.Tak czy inaczej z calego pobytu jestem zadowolona,kaaamien z sercaPowiem Wam jeszcze moje drogie,że byłam tam świadkiem ,że dziewczynie ,która miała mieć operację na bodajże guza macicy ,dosc sporego zmieniona diagnoze na miejscu ,dzięki badaniom przed operacją.Już nie pamiętam co ostatecznie stwierdzono,ale operacja była na coś podobnego ,ale zarazem innego i mniej groźnego,dziewczyna ta bała się ,że straci macice.Lekarz sprowadził innych specjalistów ,by się naradzić .Myslałam,ze takie coś zdarza sie w filmach ,a jednak.Pierwsza diagnoza nie do konca sie zgadzała.Ale nie mi w to wnikacMoim zdaniem dowodzi to w jakiś sposob o profesionalizmie i podejsciu lekarzy.Tak to wyglądało z mojej stronyNa koniec dodam,że warto przełamać strach ,mam nadzieje,ze pomogłam.Badzcie odważne i dbajcie o swoje zdrówko
Oto lista rzeczy,ktore warto zabrac ze soba do szpitala:
(zapisac wszystko co chcecie zabrac,pakując do walizki sprawdzac i odznaczać)
recznik,2x koszulę nocną -jednoczęściowa (ułatwi Wam ubieranie,dezynfekcje,bad ania itd.)szlafrok ,ewentualnie stopery do uszu ,ładowarka do telefonu ,telefon,ciepłe skarpety (wedle uznania)
,bielizna na zmianę ,klapki prysznic + laczki domowe,przybory toaletowe :piszą ,że podpaski (wzięłam awaryjnie ,ale akurat w tamtym szpitalu były w pokoju ogólnodostępne),chusteczk i nawliżające /mokre- bardzo mi sie przydały,sztućce,kubek,ta lerzyk,pasta,szczoteczka do zębów,szampon,dezodorant ,szczotka do wlosow
zel co mycia-(wzięłam awaryjnie,ale był w szpitalu),reklamóweczka2x
(zużyta belizna itd.),maszynka do golenia,gumka do wlosów (recepturka-przyda się podczas operacji),woda niegazowana2x
gazeta/książka,mp3 luźne ubranie,dres przy wypisie (by nie opiewało mocno ran)
Z dokumentów: skierowanie do szpitala, wyniki badań, dowód osobisty,grupa krwi,NIP DANE PRACODAWCY –L4
NIE ZABIERAĆ : CENNYCH RZECZY ,BIŻUTERII