[Tyven]

Rada: iść i próbować, bo to najlepsze co możesz zrobić. Mnóstwo osób ma blokadę przed mówieniem, nie ma w tym nic dziwnego. Moim zdaniem w dużej mierze jest to wina tego, w jaki sposób angielski jest uczony w polskich szkołach, duży nacisk na gramatykę i słówka, a bardzo mały na mówienie.
Wydawało mi się, że dość dobrze znam angielski, testy uwzględniające czytanie, pisanie i słuchanie rozwiązywałam na poziomie C1. A kiedy wyjechałam za granicę, przez pierwsze tygodnie musiałam polegać na znajomych, bo nie byłam w stanie się dogadać w prostych sprawach. Tak, jak piszesz: w domu, w głowie, na wszystko miałam odpowiedź. W prawdziwej sytuacji zapominałam języka w gębie. I nie sądzę, żeby była na to inna rada, niż próbować rozmawiać, nawet jeśli trochę wstyd, trochę głupio. Ale bez próbowania, nigdy nie uda się tego pozbyć. Teraz rozmawiam bez krępacji, ale pierwsze tygodnie za granicą były koszmarem, tym bardziej że w ogóle się nie spodziewałam, że będzie ze mną aż tak źle.