[czerwieclipiec]

Biorę przykład z Patri. Ale eksperymentalnie zastosuję trochę inny styl raportowania. Dowiecie się, jaką jestem panikarą.

Wielki projekt z częścią obliczeniową, rysunkowo-cadowską i formalną. Większość obliczeń mam, zostały te związane z grafiką.
Termin: poniedziałek 16:00.

16:30 Otworzone arkusze, szkicuję ołówkiem na kserówce zakres - konieczne poszerzenia, czyli problem-nie-do-przejścia. Wielkie Poszukiwanie Gumki.
17:00 Decyduję, że celowo robię za szeroko, lepiej tak niż nie ruszyć z miejsca. Wątpliwości, ciągle nie czuję tego zakresu.
17:10 Pierwszy maleńki konkret: zakres wynikowy/produkcyjny będzie taki, jak w szkicu, a projekt i tak obejmie większą przestrzeń, żeby był wykonalny.
17:20 Odkrywam w danych podpuchę, którą muszę przeliczyć. Rozprasza mnie. Korzystam z zewnętrznej pomocy i nie mojej siły spokoju.
17:30 Włączam CADa.
17:35 Ponownie czytam wytyczne techniczne.
17:45 Znajduję jakieś tam uzasadnienie dla poszerzonego zakresu.
17:55 Smerf Maruda. Nie cierpię przestarzałych wytycznych.
18:00 Mieszają mi się najpodstawowsze wiadomości - nawet matury bym nie zdała. A poza tym nie cierpię drugiej wersji serwisu krajowego, która ma beznadziejne wymagania co do przeglądarek a interfejs do niczego.
18:15 Odejmowanie w excelu, bo telefon za daleko. Taa, żeby zauważyć różnicę 5 i 8 jednostek niezbędna jest elektronika.
18:20 Przerwa.