[Yato2]

Napisane przez madzil

Przede wszystkim musisz się wyprowadzić od twojej rodzinki. Nawet jeżeli będziesz się chciała dię zmienić czyli iść na terapię to i tak nic nie da jak dalej tam będziesz siedziała. Twoja matka jest toksyczna. Poczytaj o sydromie DDD.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

3 dni mieszkam u dziadka, 4 u niej, mniej więcej. Mało się widujemy. Unikam jej, ale nie przez przeszłość, tylko jest mega gadatliwa i mnie drażni.
Wyprowadzka to kwestia na przyszłość. Obecnie średnio mam jak, ale kiedyś chcę. Chociaż prywatnie wystarcza mi, że prawie się nie widujemy.

Wydawało mi się, że każde uzależnienie, zwłaszcza hodowane tyle lat, w mniejszym lub większym stopniu objawia się fizycznie? Sama nerwica np. potrafi dawać takie bóle, że nie rozumiem, czemu fakt wystąpienia fizycznych symptomów miałby nie kwalifikować Cię do leczenia?
Przez wiele frontów mam na myśli psychiatrę, bo on jest od diagnozy i przypisania leków, jeśli trzeba zapanować nad chemią organizmu. Psychoterapeutę, żeby w bezpiecznych warunkach uporządkować przeszłość i móc pójść do przodu, a nie wmawiać sobie, że pozapominałaś albo że nie warto się w tym babrać, bo wpadasz we wściekłość. Nie znam się na kompetencjach psychodietetyka, ale jeśli ktoś taki pracuje z osobami uzależnionymi, to czemu nie?

Jak istnieją leki na skuteczne, trwałe zahamowanie apetytu albo dwumiesięczne oddziały z gorylem przy drzwiach (w nadziei że po wyjściu mi się odechce xd) to czemu nie.
Nie, nie kpię. Zakładając teorię, że to zwykłe uzależnienie, to byłoby konieczne.
Co do "wmawiania" sobie - na świadomym poziomie naprawdę pamiętam mega niewiele.