[malinatruskawka]

"Witam,

Rozumiem, że pisząc, iż jest Pani „ustabilizowana” ma Pani na myśli odpowiednio dobrane przez lekarza leki? To bardzo ważne, aby przy tego typu problemach być pod stałą i regularną opieką lekarza i przyjmować przez niego przepisane leki. Jeśli leki są dobrze dobrane, to lęk i niepokój, o którym Pani pisze powinny być coraz mniej intensywne. Jeśli pomimo poprawy cały czas czuje Pani silny stres to warto porozmawiać z lekarzem o zmianie leków lub jego dawkowania. Oprócz farmakoterapia bardzo ważna jest terapia. Praca z terapeutą pomoże Pani lepiej zrozumieć przyczynę swojego złego samopoczucie a przede wszystkim poszukać wszystkich możliwych sposobów redukcji napięcia. Można spróbować technik relaksacyjnych i lekkich ćwiczeń fizycznych, które mogą pomóc w zmniejszeniu stresu. Moim zdaniem bardzo pomocna powinna być w Pani przypadku terapia. Stres o którym Pani pisze może być związany ze sposobem myślenia, z negatywnym nastawieniem, które sprawia, że koncentruje się Pani na potencjalnych zagrożeniach, lękach i przewidywaniu jakiejś trudnej sytuacji. Takie nastawienie sprzyja eskalacji stresu. Stres to przede wszystkim nasza interpretacja, czyli nastawienie. Możemy myśleć "wszystko będzie ok” albo „boje się, że coś złego się wydarzy”. Dlatego terapia pomaga w zmianie myślenia na bardziej pozytywne i spokojniejsze. Jeśli będzie Pani potrafiła pozytywnie nastawić się na działanie, zmotywować i optymistycznie spojrzeć na sytuacje, to łatwiej będzie pokonać stres. Ważna jest również samoocena, to czy lubimy siebie, ufamy sobie i potrafimy się sobą zaopiekować. Myślę, iż powinna Pani o tym porozmawiać z terapeutą. Zanim Pani to zrobi proponuje pewne ćwiczenie - proszę codziennie sprawić sobie jakąś przyjemność. To może być drobny upominek, coś miłego dla same siebie. Proszę spróbować, naprawdę warto..."


Tak, miałam na myśli odpowiednio dobrane leki przez psychiatrę. Był to w moim przypadku proces długotrwały i ciężki. Dziękuję bardzo za odpowiedź. Postaram się dostosować do Pani porad, nie jest to łatwe, ale trzeba w końcu się przełamać. Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam.