[awgusta]

[1=f4dc90dff2e2b615c19266a 8122ebdaa1aaf3285_639bb50 290b9a;87627105]Żadna sytuacja życiowa nie daje prawa do niekontrolowanych humorków, które inni MUSZĄ bezwzględnie tolerować, nawet w trakcie depresji.
Rozwiązanie jest proste - dziecko jest już na mleku modyfikowanym więc po pół roku niech się zamienią. Pan na tacierzyńskie, autorka do pracy. Tylko żeby było sprawiedliwie po powrocie z pracy autorka przejmuje opiekę nad dzieckiem żeby mąż mógł odpocząć i chociaż czasem wyjść z kumplami na piwo. W nocy też niech z parę razy wstanie bo chłop też musi się wyspać. I najważniejsze jeżeli mąż będzie chodził i czepiał się o wszystko to autorka musi pokornie to znosić gdyż będzie to czas na jego humorki.
Jedno mnie zastanawia, skoro autorka domaga się aby mąż posiadał dokładnie takie same kompetencje rodzicielskie to czy ona zarobi na rodzinę na takim samym poziomie jak on?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]Szoklam i skislam i to kobieta kobiecie to pisze. To nie jest sytuacja życiowa,tylko buszujace hormony,tego nie da się zrozumiec,poki sie.samemu nie przeżyło.

Żadna praca nie trwa 24 h gdzie nawet z "ubikacji"w biegu sie korzysta. Kobiety po takim "urlopie" uciekaja do pracy,zeby odpocząć,wiesz?
Tatuś porażka,on w pracy,a dziewczyna co,lezy i pachnie?
Ona tez jest w pracy,opiekuje sie ich wspólnym dzieckiem,i nikt za Darmo za rodziców tego nie zrobi.
Tatuś przychodzi z pracy i opiekują sie dzieckiem RAZEM,lub na zmiane i czynności przy dziecku tak samo dzielą.

Każda po porodzie inaczej dochodzi do siebie,jedna skacze jak łania,a druga i za 2 tygodnia nie odzyska w pewni sprawnosci.

Tu jest po prostu znieczulica i obawiałabym sie z takim mężem dalej byc razem,bo nie daj boże rozchoruje sie na powaznie,to chyba nawet szklanki wody bym sie nie doczekała.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz