[anonim2133]

Napisane przez Hultaj

dokładnie.
Pomijając ironię poczekał i spoko ale teraz kiedy mogą ona stwierdza że nie bo nie zasłużył sobie. "Problemy mają więc ona je z chęcią rozwiąże dzieląc chatę z kumpelami". Może zda test białej rękawiczki od następnego roku będzie godzien. No to sorry.

No właśnie do października jeszcze dużo czasu i zamiast skupić się na naprawieniu najpierw relacji, cały czas przeznaczony jest na kłótnie na jeden i ten sam temat. Ja nie mówię, że na początku już całkowicie zrezygnowałam z tych planów, ale nie uważam że powinien mnie przypierać od razu do muru, powinniśmy na spokojnie o tym rozmawiać, realnie zacząć rozmawiać o jego pracy tam, z czego będzie się utrzymywał itp. Przestałam czuć się pewnie w tej relacji, bo do tego doszły takie toksyczne zachowania jak to, że stawił mi ultimatum albo on albo znajoma (nie chodzi o kogoś z kim miałabym mieszkać, po prostu taka z która spotkam się raz na dwa tygodnie, podczas gdy on ma normalny kontakt ze swoimi znajomymi, widzi się z nimi praktycznie codziennie i nie zabraniam mu niczego). Nie dziwcie się, że zaczęłam mieć wątpliwości, nigdy wcześniej nie zachowywał się tak jak teraz.

---------- Dopisano o 17:41 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------

Napisane przez Mad_Max

Gdybym miał 20 lat, też zostawiłbym dziewczynę, która nie chce ze mną zamieszkać, bo jej rodzice nie pozwalają.
Aż dziwne, że czekał z tym rok.

Jestem na trudnych studiach dziennych, siedziałam na uczelni codziennie praktycznie od 8 do 20 plus mnóstwo nauki, więc nie dałabym rady utrzymać się bez żadnej pomocy rodziców,a takie postawili warunki.