[201703061208]

Pewnie to będzie oczywiste, co powiem ale z minimalizmem to jest taka sprawa, że dobry on jest chyba tylko w kwestii zakupów i gromadzenia gratów. W innych dziedzinach nie jest wskazany, ale to właśnie w tym tkwi sedno sprawy, żeby przestać się zajmować rzeczami materialnymi a skupić na ważniejszych problemach. Nie można też do przesady oszczędzać na jedzeniu, moim zdaniem należy kupować go niewiele ale dbać o swoje zdrowie. Oszczędzić można na ciuchach, kosmetykach, butach, torebkach, biżuterii itd. ale nigdy na dobrym jakościowo i zdrowym posiłku-na to z czystym sumieniem można wydawać duże pieniądze.
Co do reszty spraw-ja od kiedy przestałam się zajmować rupieciami, skupiłam się na rozwijaniu swojej osobowości, zainteresowań, kontaktów z przyjaciółmi i rodziną. Można więc powiedzieć, że stałam się w tych częściach życia bardziej maksymalistką niż minimalistką. Zaczęłam bardziej przykładać się do nauki na studiach, zależy mi żeby być w czymś specjalistą, pogłębiłam więź z Bogiem, udzielam się charytatywnie, czytam mnóstwo ciekawych książek i podróżuję. Utrzymuję bliski kontakt z samotnymi babcią i ciocią, każda mieszka sama a my to jej jedyne wnuki więc często je odwiedzam albo zapraszam na wyjście ze mną do opery, teatru, restauracji. Jedyne rzeczy jakie kupuję, jakieś kolczyki czy perfumy służą mi zawsze jako prezenty dla przyjaciółek, mamy czy sióstr, sama już nic nie gromadzę a wręcz rozdzielam to co mam. I odkryłam nową pasję, czyli gotowanie czy szukanie nowych smaków, połączeń-satysfakcja po stworzeniu wspaniałego dzieła kulinarnego, którym wszyscy się zachwycają jest o wiele większa niż po dowieszeniu kolejnego ciucha do szafy czy upchnięcia w pawlaczu n-tej pary butów