[MascarpOOne]

Z Łodzi

Bardzo dobrze ;-)

Ja teraz mam etap, że jestem oschła dla mojego... nie wiem, wiem, że go kocham i to bardzo ale... jakoś wracają do mnie jego grzechy... jak mnie szarpał przy kłótniach jak wyrzucał mnie od siebie z domu kazał spier... itp. i wgl no co nie było bez przyczyny rzecz jasna jak już kiedyś pisałam... wszystko przez moje znęcanie psychiczne się nad nim... i chyba w końcu we mnie przyszedł ten moment "wybaczenia" wybaczam mu to wszystko, znam go i wiem, że jeżeli on sam coś bierze na poważnie jako swój błąd to potrafi się zmienić, np. 2 lata temu jak się kłóciliśmy to się upijał... raz odwalił ostrzej, nie wrócił na noc... a wyszedł w stanie strasznym, był załamany, płakał i mówił, że nas nienawidzi (wgl on miał bardzo ciężkie przejścia w tamtym czasie rozpad rodziny i wiele innych) i baliśmy się czy wgl żyje... czy nie zrobi czegoś głupiego, wtedy jak wrócił do domu zrozumiał, że tym razem jeszcze mu wybaczę ale na prawdę już wyczerpał moją cierpliwość i od 2 lat już się tak nie zachował, sam zrozumiał, że to było straszne co zrobił, myślę, że z tym co przeszliśmy ostatnio znaczy 4 miesiące temu będzie tak samo, teraz w czasie kłótni się już tak nie zachowuje jak wcześniej. Ale muszę to w sobie przetrawić.