[honeybear]

Uczę się co prawda wciąż w szkole średniej, ale mieszkam w bursie, więc myślę że porównywalna sprawa

Też jestem introwertyczką, nie lubię siedzieć do późna i cenię sobie ciszę i spokój, w bursie znalazłam się ze względu na to, że jest to rozwiązanie tańsze niż pokój/mieszkanie oraz na chęć poznania nowych ludzi i otwarcia się na innych. W pewnym sensie faktycznie mi to pomogło, zawarłam kilka fajnych znajomości i stałam się bardziej towarzyska niż wcześniej Powiem Ci jednak, że ciężko w takim miejscu o znalezienie czasu dla samej siebie i o taką prawdziwą ciszę jak w domu w swoim pokoju. Wszędzie jest pełno ludzi, co bywa czasami męczące - tym bardziej, że nie brakuje delikwentów drących japę na korytarzu, czy włączających głośno muzykę. Do współlokatorek jak do tej pory szczęścia nie miałam, nie potrafiłyśmy się dogadać. Było siedzenie do późna i napieprzanie mi lampkami nocnymi po oczach, hałasowanie (czasami celowe, złośliwe), głośne wstawanie o 5 rano, ciągłe spraszanie chłopaków do pokoju, nieliczenie się z moim zdaniem - generalnie totalna samowolka. Stopery w takim małym pokoju, gdzie oprócz Ciebie są jeszcze dwie osoby, z reguły niewiele pomagają

Przyzwyczaić to się przyzwyczaisz, ale najprawdopodobniej pewnym kosztem. Mi został rok w bursie, na studiach zdecydowanie sobie coś wynajmę. Może być miło, towarzysko i wesoło, niemniej jednak odczujesz brak pewnego komfortu Trzymam kciuki żebyś trafiła na rozgarniętych lokatorów i się tam nie zamęczyła.