[magdamarysia84]

Napisane przez ateris

Mnie tak coś walnęło w sumie w zeszłym roku, więc 32 lata powiedzmy żyłam w przekonaniu, że dzieci nigdy w życiu [emoji28] Nadal mam pewne wątpliwości, ale też mam wrażenie, że jak nie spróbuję to coś fajnego mnie ominie. Ale też mam tak, że jak nie wyjdzie, to też tragedii nie będzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To ja w sumie mam podobnie. Bo obawy są oczywiście. Że źle zniosę ciążę, że poród będzie trudny, że dziecko chore, że nie damy sobie rady, że na nic nie będzie czasu, że przecież trzeba dziecko wychować i przystosować do życia itd... Tak najbardziej to chyba w całym macierzyństwie boję się porodu i chyba chciałabym rodzić prywatnie, ze znieczuleniem, jak finanse i zdrowie pozwolą. Bo nie wyobrażam sobie tego bólu, naczytałam się, jaka rzeźnia jest czasami w polskich szpitalach. A cesarka to dla mnie ostateczność, przecież to poważna operacja i dłużej dochodzi się do siebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz