Witam wszystkich
nie myslalam ze kiedys i ja tez bede sie wypowiadac na tym forum ale wiem jedno nigdy nie zmienie tego ze jestem tak jak wy dda i chyba czas sie do tego przyznac choc nie jest to latwe zreszta sami dobrze to wiecie
u mnie z alkoholem ma problem moj ojciec a jego problem zacznal sie jak dobrze pamietam stopniowo a dokladnie jak zapoznal sie z kilkoma panami i kupil sobie dzialeczke ktora stala sie miejscem jego problemu i problemu mojej rodziny hmm tak naprawde wszystkich postow waszych nie czytalam bo troche ich jest ale jak zauwazylam piszecie jaka jest osoba ktora ma u was problem z alkoholem zas u mnie jest troche inaczej bo moj ojciec jest taki sam tzn tak samo sie zachowuje czy jest trzezwy czy pijany tzn jest to osoba ktora ma problem ze soba nie tylko pod wzgledem alkoholu ale tez pod innym wzgledem mianowicie jest to osoba strasznie zazdrosna ktora sobie wymysla nie stworzone rzeczy np ze moja mama go ciagle zdradza choc tak naprawde moja mama jest kochana osoba ktora musi ciagle w dzien w dzien tego sluchac a najgorsze jest to ze gada on to nawet przy innych ludziach i nawet osadza inne osoby z rodziny gdzie nie poszlaby moja mama to wg niego poszla go zdradzac z jakims kochankiem jak on to mowi i uwaza ze nimi sa ludzie znani i mojemu ojcu i mojej mamie i tak naprawde dla mnie to jest najwiekszy problem niz jego alkoholizm choc to tez nie jest mile kiedy widzi sie go ledwo trzymajacego na nogach ale najbardziej boli wlasnie to jaki on jest tzn ta jego chora zazdrosc
nio i jak zwykle juz przyszedl pijany i sie jego gadanie o zdradzie zaczelo
ale tak naprawde boje sie tego ze przez niego zawsze bede sama jak palec bo np nigdy do siebie nikogo nie zapraszam a jak kogos zapraszam to siedze jak na szpilkach bo boje sie ze on przyjdzie niewazne czy trzezwy czy pijany mimo ze mam te 20 lat to boje sie zapraszac kogos czy gdzies go spotkac boje sie ze nikt nie bedzie chcial miec takiej dziewczyny
mimo ze bylam z chlopakiem przez kilka dobrych miesiecy to nigdy go nie zaprosilam do siebie z jednego powodu strachu teraz kiedy moglabym porozmawiac moze z chlopakiem na ktorym mi zalezy przez skypa to tez nie polaczylam sie udalam ze nie moge rozmawiac bo nie chcialabym zeby przez przypadek tego nie uslyszal mimo ze bardzo mi na nim zalezy to wiem ze chyba to nie bedzie mozliwe to zeby byc razem bo niewyobrazam sobie ze on przyjedzie do mnie na weekend bo nie mieszkamy w tej samej miejscowosci a moj ojciec jak to weekend bywa bedzie pijany jak dziad i bedzie wygadywac glupoty
wiecie nie wiem jak wy ale do mojego ojca czuje nie chec odraze zal nie wiem czy go nienawidze ale wiem ze nie raz zyczylam mu zle i chyba nadal mu to zycze a najgorsze jest to ze nienawidze tego ze przez niego mam obnizone poczucie wlasnej wartosci mimo ze nie narzekam na brak urody czy na brak innych rzeczy w koncu dostawalam sie do szkol ktore sobie wyralam i teraz studiuje to co zawsze chcialam i jakos udaje mi sie osiagac to co chce ale czuje strach ze ludzie beda mnie oceniac po tym jak sie zachowuje moj ojciec ale tez wiem jedno dzieki niemu zawdzieczam to ze nigdy nie bede takim czlowiekiem jak on i dzieki niemu mimo mlodego wieku i szalonego wieku nie siegam po alkohol czy po inne uzywki tylko szkoda ze nie moze tego powiedziec moj brat ktory nie jest taki silny jak ja psychicznie i momentami jak widze upodabnia sie do niego