[mamabeksy]

Miłość i zdrowie –to niby dwie zupełnie odrębne rzeczy a jakże ze sobą powiązane. Obie na co dzień zazwyczaj nie doceniane dopiero, gdy utracone zauważamy jak dla nas ważne.
Miłość prawdziwa bywa różna i może mieć różnych adresatów, może to być miłość do dzieci, rodziców, męża czy rodzeństwa, ale zawsze tak samo prawdziwa i niezmienna w swej istocie. Czasami zadbana kwitnie każdego dnia coraz mocniej i piękniej a czasami pozostawiona sama sobie, niepielęgnowana traci na sile. Miłości nie da się dotknąć, zważyć, zmierzyć, dlatego w życiu codziennym i zabieganiu tak często o niej zapominamy. Zaniedbana może osłabnąć i niestety pomału się ulatniać. Tak samo jest ze zdrowiem. Gdy o nie dbamy każdego dnia wtedy nam dopisuje, czujemy się dobrze i nic nam nie dolega. Jeśli jednak przestaniemy o nie dbać zaczyna nam szwankować, zaczynamy czuć się źle. Dopiero wtedy dociera do nas, że nam zależy i znowu zaczynamy dbać i pielęgnować zarówno miłość jak i zdrowie. Wspaniale jeśli nie jest za późno na ratowanie zarówno jednego jak i drugiego.
Dlaczego więc nie doceniamy tego co mamy od losu? Bo zapomnieliśmy jak to jest cieszyć się z tych najdrobniejszych rzeczy. Sama jestem na to najlepszym przykładem, gdyż dopiero tragedia, która się wydarzyła kilka lat temu otworzyła mi oczy na to co naprawdę się liczy w życiu. W moim przypadku wszystko zakończyło się szczęśliwie i po kilku miesiącach nasze życie wróciło do normy, a w zasadzie nie wróciło. Zmieniło się. Zmieniło się niemal wszystko. Wraz z mężem nauczyliśmy się swej miłości na nowo, bez pośpiechu i bez pretensji. Zaczęliśmy wreszcie ze sobą szczerze rozmawiać a nie wymieniać informacje jak do tej pory. Żyjemy razem a nie obok siebie. Czerpiemy z każdego dnia wszystkie pojedyncze chwile. Żyjemy pełnią a nie przemijamy. A przede wszystkim dbamy o te dwa dary, które dostaliśmy by nie marnować ich tak jak wcześniej. Gdybyśmy nie utracili zdrowia nie odkrylibyśmy jak ważna jest dla nas miłość.
A więc jak łącze miłość i zdrowie w swym życiu? Nie pozwalam by zostały zapomniane i zepchnięte na boczne tory, bo kolejny raz mogą nie wrócić. Pamiętajcie o tym każdego dnia, bo to, że czegoś nie widać nie znaczy, że tego nie ma.