[see]

Napisane przez iMMerEinsam

no ja też tak się czuje najchętniej siedziała bym i ryczała, a druga rzecz jaka mnie do bija to że żaden z tych"[przyjaciół" niby przyjaciół się nie odezwał,nie pocieszył...To boli tym bardziej,że ja zawsze byłam na wszystkich zawołanie,zawsze potrafiłam rzucić swoje sprawy i pomóc

---------- Dopisano o 19:24 ---------- Poprzedni post napisano o 19:22 ----------

Rodzice pocieszają,mówią,że nic się nie stało ale mi jest wstyd mam ambicje i to dlatego,czasami mam chyba aż przerost chorych ambicji.Mam pracę,zarobie sama na korki pokaże chociaż tak rodzicom,że nie jestem gówniarzem,który ma wszystko w d** będę się uczyła i to poprawie ale cała ta sytuacja jakoś mnie dobija.I to współczucie czy zainteresowanie, a właściwie brak zainteresowania ze strony znajomych.

U mnie napisała jedna dziewczyna, która udawała przyjaciółkę i niestety wyszło, że w rzeczywistości jest zazdrosna i potrafi tylko udawać, napisałam jej coś niemiłego i mam gdzieś, jak resztę osób. Co nie zmienia faktu, że naprawdę mam wszystkiego dosyć.

Oczywiście, że są poprawki, ale dlaczego matma, którą wprowadzono nagle musi decydować o zdaniu matury. I tak nie mam już szans na ten kierunek, na jaki chciałam pójść. Wszystko jest do dupy.