[iza_wiosenna]

Napisane przez kiciakasia

terapia gestaldt-kazano mi sadzac anoreksje na fotelu obok i z nia rozmawiac. ja: ale anoreksja nie jest osoba, nikt tam nie siedzi.
pani: co jej chcesz powiedziec,ona slucha
ja: jak pani ja tam widzi, to chyba powinna isc na terapie
/nigdy nie traktowalam choroby osobowo/

na poczatku mnie to, przyznam, rozbawiło, ale potem strasznie zirytowało. Co za kretynka... jak można w ten sposób traktować pacjenta, przecież to myślący człowiek a nie jakiś ćwierćinteligent, który gada do pustego fotela udajac ze widzi tam swoje zaburzenie.
tez nigdy nie traktowałam choroby osobowo, dla mnie nazywanie jej 'przyjaciolka ana', 'kumpela Mia' jest naprawde zalosne.

Napisane przez aoii

teraz też chciałabym sobie znaleźć kogoś z poradni, ale boje sie właśnie że podejdą do mnie właśnie w ten sposób że nie wyglądam na chorą, to mam już wszystko za sobą, że już sie leczyłam, że dopóki nie wychudze sie widocznie, to właściwie pomoc mi nie jest potrzebna

jak zauważysz ze maja takie podejscie to czym predzej od nich uciekaj, bo to znacyz, że zrobily magistra zeby się pochwalić przed znajomymi albo spelnic swoje zalosne ambicje. Słowem - żal. i pewnie juz w srodku rozmowy wyszloby, że są wszystkowiedzacy i maja o Tobie wieksze pojecie niz Ty sama.

Napisane przez Gipsy

Niestety z Panią J. już niedługo się pożegnam... Przeprowadzam się i czytając wasze posty rodzi się u mnie coraz większa obawa. Nie wiem na kogo trafię tym razem, nie wiem czy będę potrafiła zacząć to wszytko od nowa. Boję się, że w porównaiu do Pani J. każdy będzie wydawał mi się nieodpowiedni.... Może ktoś jest w stanie polecić mi kogoś we Wrocławiu?

A jak rozpoznać dobrego terapeutę? Sama chciałabym wiedzieć... Myślę, że jedyne czym można się początkowo kierować to intuicja, podobno jako kobiety mamy ją wyjątkowo rozwiniętą Według mnie istotne jest odpowiednie podejście do pacjenta (nie bagatelizowanie problemów, szacunek) i jeśli już na początku terapii ciężko nam znaleźć u lekarza takie cechy lepiej chyba podziękować.

tak myslisz? pierwsze wrazenie moze byc mylne. oczywiscie nie mowie, ze zawsze jest, ale wydaje mi sie, ze czesto chory, ktory z jednej strony chce sie leczyc, ale z drugiej nie ma do konca pewnosci czy na pewno, moze uzbroic sie w cholernie "bojowe" nastawienie negujące wszystko co psycholog powie.

jesli chodzi o Twoje obawy, chyba sama sobie wskazałaś drogę w drugiej częście wypowiedzi kieruj się intuicją a na pewno wybierzesz dobrego terapeutę. co do adresów, zaraz wyślę pw.