[kaledonia]

Napisane przez nelove

Cześć Dziewczyny,

chciałabym abyście wypowiedziały się i pomogły w podjęciu decyzji.

Czy zdecydowałybyście się na zamieszkanie samej będąc w ciąży? W wieku 40 lat. Powiedzmy że Mąż przyjeżdżałby np. w miesiącu na tydzień albo np. co dwa tygodnie na weekend. To już osobna kwestia do ustalenia, ale tak czy inaczej sporo czasu byłabym sama. W domu, w sumie wśród obcych póki co sąsiadów (chcemy się budować w mniej więcej połowie drogi do jednych i drugich rodziców)

Druga opcja to zamieszkanie z rodzicami moimi (ale na osobnym piętrze, z osobnym wejściem), ale powiedzmy że kosztowałoby mnie to sporu nerwów. Wiecie jak to w rodzinie, raz dobrze raz źle. Nie że mam do tego rozwiązania jakiś sentyment typu "a bo rodzice i rodzeństwo blisko", patrzę bardziej od praktycznej strony.
Ktoś zawsze by ze mną był, jakbym np potrzebowała pomocy czy zrobiło by mi się słabo itp. Mieszkania z moimi teściami nie bierzemy pod uwagę, bo nie ma po prostu u nich miejsca.

To byłaby opcja na kilka lat, nie na stałe, póki dziecko np. będzie mogło iść do żłobka a jak mogłabym wrócić do pracy. Wtedy byśmy się budowali.

Powody i wszystkie inne opcje to jest temat rzeka, nie chcę wszystkiego pisać bo już przerobiliśmy mnóstwo innych wariantów i mamy dylemat z tymi dwoma.

Zanim napiszecie że Mąż mógłby zamieszkać ze mną od razu, to napiszę że nie ma szans. Potrzebne są nam pieniądze, musimy jeszcze dozbierać bo i działkę i dom budujemy z własnych środków. Perspektywa pracy w Polsce i wzięcie kredytu na ileś długich lat to nie rozwiązanie dla nas.

Ciekawa jestem Waszego zdania.

Sorki, ale dla mnie małżeństwo powinno mieszkać razem i osobno bez rodziny.
Chcesz być samotną matką i sama dziecko wychowywać
To pisze osoba 40letnia Jestem w podobnym wieku i nie wyobrażam sobie pięterko u teściów czy rodziców.
Narobisz się, pewnie jeszcze nie będziesz przez jakiś czas pracować i jeszcze rodzina nad głową bedzie marudziła.
Kredyty są dla ludzi, a dla osób bez zdolności są np TBSy.