[black_elderflower]

Wiesz, czytam ten post i mam uczucia dokładnie takie, jak Twoja była dziewczyna. Więc opiszę Ci jak to wygląda.

Moj chłopak podobnie jak Ty jest typem samotnika. Tez nie potrafiłam mu zaufać i byłam zazdrosna, ponieważ w naszym związku było z jego strony bardzo mało czułości i seks był niezwykle rzadko, bo twierdził, że nie ma potrzeb. Mój partner też jak ognia nie chce brać ślubu. Nie ufam mu. Każdego dnia się boję, że ode mnie odejdzie i też są między nami takie jazdy, bo jednak zabiegał na początku aby wejść w związek, a kiedy to się stało, między nami nie było takiego związkowego klimatu. Mimo tego, że rozumiem Twoją dziewczyne, bo związek z kimś takim to droga przez mękę, domyślnie się wieczne o uczuciach drugiej osoby, bo nie potrafi ich okazać, brak zainteresowania seksem, który powoduje brak zaufania i ogólnie brak bliskości powoduje prosty schemat w głowie - koleś ma mnie gdzieś. Ja kocham, ale cierpię. Była (jak i ja jestem) w potrzasku, bo Ty uczuć jej nie dawałes, ale one naprawdę były i była miłość z Twojej strony.
Ja mimo tego, że jest cholernie ciężko, nie poddaje się, moj Ukochany również. Oboje zdecydowaliśmy się na terapię u seksuologa i psychologa- uczestniczymy w terapii która powolutku odkrywa dlaczego mój Ukochany jest jaki jest i wszystko wyszło. Powolutku dzięki terapii zaczyna rozumieć moje podejście i idziemy razem przez to, bo mimo burz, kochamy się. Nie wiem czy się uda, ale głęboko w to wierzę.

Przykro mi Autorze, ale to już nie wróci. Autorze, idź koniecznie na terapię, ponieważ Twój brak okazywania i bliskości (bo Ty chcesz, ale nie wiesz jak) zniszczy kolejne relacje, być może lepsze a Ty zostaniesz sam. Trzymam za Ciebie kciuki. To co się stało, to nie Twoja wina! Miło, że życzysz Asi jak najlepiej. Oby wam się ułożyło.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz