[gruszynka]

Wyciągam wątek....

choruję na insulinooporność od 2 lat. Na początku nie wiedziałam co mi jest. Tyłam i tyłam. Potem trafiłam do lekarza, przepisał mi metforminę, ale nic więcej nie powiedział. Przestałam tak bardzo tyć, ale nadwagę i tak miałam sporą. Nie mogłam schudnąć, pogodziłam się z faktem, że będę grubasem potem zaczełam szukać w necie info i trafiłam na bloga o insulinooporności (jak wpiszecie w google to Wam wyskoczy blog niejakiej Dominiki. nie wiem czy moge wkleić linka). I dopiero dowiedziałam się, że leczenie insulinoopornoci to:
- dieta o niskim indeksie glikemicznym - zdrowa, bez cukru, chemii itd
- codzienna dawka ruchu min. 30 minut, a lepiej i więcej, żeby uwrazliwiać tkanki.

I wiecie co? przy metforminie 500 mg (co przy mojej wadze to i tak była za mała dawka...) zaczelam chudnąć! Potem trafiłam na facebooku na zamkniętą grupę wsparcia (tez znajdziecie jak wpiszecie na fb) i tam dziewczyny pomogły mi sie wykaraskać z tego doła, tłuszczu i męczarni z insulinoopornością.

Teraz leczę się TAK NAPRAWDĘ od wakacji, więc ponad pół roku. Schudłam już 20 kg, czuję się znacznie lepiej, mam więcej siły i energii. A kolejne 20 kg jeszcze przede mną ale mam siłę, motywację i WSPARCIE!

Wszystkim zachęcam do dołączenia do grupy nie jestesmy w tym wszystkim same/sami! a jeszcze z takich ciekawostek, to teraz autorka bloga organizuje spotkania "poznaj insulinooporność" w Warszawie i są spotkania z dietetykami, lekarzami, psychologami itd. teraz było pierwsze spotkanie i bardzo mi rozjaśniło cały problem.

IO to powazne zaburzenie! trzeba je leczyć! pozdrawiam