[harmattan]

Napisane przez pokamina

Nie jest łatwo z dzieciaczkami kiedy nie wiadomo co im doskwiera i jak im pomóc. Na płacz mojego synka czasem nawet niezawodne dotychczas noszenie nie pomaga. Też mi się zdarzyło płakać razem z nim z bezsilności. I chce mi się płakać na myśl o tym, że zostanę z nim sama, kiedy teraz oboje nie dajemy rady go uspokoić. Dzisiaj za to ma o wiele lepszy dzień, nowy tydzień i inne dziecko

Nie będę ukrywać, że znacznie łatwiej było, gdy mój mąż był w domu, ale dasz radę - jakoś się człowiek mobilizuje, odnajduje w sobie pokłady siły, żeby zaradzić smuteczkom malucha Mój mąż jest naprawdę kochany i w nocy kiedy słyszy, że jest ciężko, wstaje i usypia małego, a ja mogę się położyć. Zdarza się to raz na jakiś czas, gdy synek ma kryzys. Uwielbiam nasze spacery i korzystam z tego, że póki co mały ładnie śpi w wózku. Często to jedyny moment w ciągu dnia, gdy mogę coś zrobić. Zostawiam go na podwórku i zajmuję się domem. Wasze maluchy akceptują wózek?