[puchaty71]

Oczywiście zgadzam się z tą tezą. W swoim własnym doświadczniu nie potrafię wysublimować momentu podejmowania decyzji.
Mnie ciekawią konsekwencje, jakie niesie to za sobą. Pierwszą sprawą jest odpowiedzialność, o której była mowa w tamtym wątku. Ona natomiast łączy się bezpośrednio z istnieniem dobra i zła. Bez wolnej woli trudno mówić o tych jakościach. Tak jak trudno mówić, że piorun jest zły, bo trafił kogoś i zabił. Albo kto jest odpowiedzialny za tsunami. Drugą sprawą jest to, że mimo iż nie mamy wolnej woli, jesteśmy świadomi każdego wyboru, który się pojawia. Z jednej strony, wiemy, że nie jest nasz, a z drugiej zaś wiemy, że istniejemy. Nasze istnienie jest warunkiem tego, aby w obrębie tego istnienia mogło dziać się cokolwiek, wszelkie pozorne wybory. Wybory są pozorne, bo zdeterminowane naturą tego istnienia. Może więc wcale nie jest tak, że nie mamy wolnej woli, tylko w istocie w owym istnieniu nie ma żadnych alternatyw? Może to wcale nie jest tak, że w jakikolwiek sposób może być A lub B lub C. Może istnienie tego A lub B lub C jest tylko wytworem umysłu? Może nie istnienie dobra i zła wynika po prostu z tego, że dany moment nie ma żadnej alternatywy? I nigdy nie miał? Doświadczamy jedynie danego momentu, nigdy nie doświadczyliśmy żadnej przyszłości ani przeszłości, ale w głowach mamy setki scenariuszy, w które często wierzymy, jak w rzeczywistość.