[Szafagrajaca]

Napisane przez Amazoniak

jak chcesz się wygadać to napisz do mnie na priv

Ja też się nie nadaje na dłuższą emigrację


No niestety wiele z nas staje przed tak m problemem albo dobra kasa i wyścig szczurów (stres, presją itp) albo spokojna praca za kiepskie pieniądze. Nie ma jednego wyjścia. Część z nas decyduje się żyć spokojniej, część póki "da radę" siedzi w Mordorze. Ja przyjęłam taktykę częstych zmian prac etatowych. Pracuje za lepsze pieniądze ale często zmieniam pracę (średnio co 2 lata), po zwolnieniu resetuje się i ładuje baterie ok pół roku i wracam na etat. Najtrudniejsze w tym podejściu jest wbrew pozorom pozwolić sobie na odpowiednio długa przerwę między jedna a druga praca, bo otoczenie siedzące w 1 pracy pół życia nie potrafi tego zrozumieć i zaakceptować więc po każdym zwolnieniu się marudza ale już wiedzą, że i tak zrobię swoje więc z czasem i to się zmniejsza. Trudno, ich problem. Uważam że takie przerwy są NIEZBEDNE w celu odzyskania równowagi psychicznej po takich miejscach w celu podjęcia kolejnej pracy.

fajna opcja z tymi przerwami, ale raczej nie moge sobie pozwolic na to, zeby przez np pol roku byc bez pracy. Ten strach tez mnie paralizuje przed tym, zeby rzucic obecna- boje sie, ze przez dlugi okres nic nie bede mogla znalezc. Wiem, ze mozna szukac pracy po prostu pracujac i brac jakies wolne na rozmowy, tylko wlasnie juz sama niewiem gdzie szukac Isc z deszczu pod rynne, do innego korpo, to chyba bez sensu. Marze, naprawde MARZE, zeby skonczyc z korpo raz na zawsze. To totalnie nie jest moj tryb pracy, jestem psychicznie zbyt slaba moglabym nawet na magazyn do fizycznej pracy isc, ale kurde pamietam jak jeszcze zanim poszlam do korpo szukalam tez pracy fizycznej- czegokolwiek, i nawet na produkcje czy magazyny mnie nie chcieli. Podejrzewam, ze chodzi o raczej male doswiadczenie w takich branzach.