[gothka152]

Napisane przez covalskaa

Najbardziej lubię taki historie! i tylko utwierdzaja mnie w przekonaniu że nic nie dzieje się bez przyczyny ��

Ja też uważam, że wszystko jest po coś

Bardzo przeżyłam rozstanie z ex, bo był moim pierwszym, poważnym facetem. Myślałam, że będzie jak w filmach- pierwsza, wielka miłość, ślub i żyli długo i szczęśliwie.
Tak się jednak nie stało. Nie układało nam się przez dłuższy czas, ale ostatecznie to on mnie zostawił i wszedł w nowy związek. Rozstaliśmy się w czasie, kiedy większość moich koleżanek była już po ślubie.
Nie zazdrościłam im samego ślubu, ale tego, że mają już w miarę poukładane życie i kochającego męża u boku. Ja po 6 latach zaczynałam wszystko od nowa. Sama.
Na początku bolało okropnie i było ciężko. Przez rok byłam w kompletnej ,,żałobie". Dopiero później, powoli, zaczęłam stawać na nogi. Uświadomiłam sobie, że przede wszystkim to ja sama w życiu muszę o siebie zadbać.
Tamto doświadczenie nauczyło mnie, że mimo wszystko silna ze mnie dziewczyna Że mogę i potrafię; że mam w sobie pokłady siły, o których nie miałam pojęcia.

W chwili, kiedy postanowiłam nosić głowę wysoko i korzystać z uroków życia singielki- pojawił się ON Na pewnym sympatycznym portalu
Na początku tylko pisaliśmy ze sobą maile- od razu były one bardzo osobiste, dotykały bolesnych i trudnych spraw. Nie mieliśmy przed sobą tajemnic. Dzieliło nas 110 km, żadne z nas nie miało wtedy samochodu ani pracy, a bilety sporo kosztowały. Uznałam, że pewnie ten kontakt- jak wiele innych przed nim- z czasem sam się urwie. A że potrzebowałam się wygadać- pisałam mu o wszystkim.
Nawet nie planowaliśmy spotkania Wyszło przypadkiem, pojechałam do niego z koleżanką, która miała parę spraw do załatwienia w większym mieście.

Moment, kiedy po raz pierwszy spojrzeliśmy sobie w oczy, był niesamowity. Jakby wszystkie elementy układanki wskoczyły we właściwe miejsce. Wiedziałam, że to TEN facet. Na niego czekałam i dla tego spotkania przeszłam to, co przeszłam.

Dwa tygodnie później pojechałam do niego do domu i do siebie wróciłam już jako jego dziewczyna Po miesiącu naszego związku poznali się nasi rodzice. Po 5 - tż przeprowadził się do mojego miasta a 4 miesiące później zamieszkaliśmy razem.

Co do ex to mogę z całą pewnością stwierdzić, że porzucenie mnie było najlepszym, co dla mnie zrobił Dał mi szansę na bycie z kimś, kto mnie naprawdę kocha