[NiebieskaKoszula]

Napisane przez Esia_90

Dobrze robisz.

To Twoje życie. Nie jesteś już dzieckiem. Musisz podejmować swoje decyzje i trudno jak rodzicom się one nie podobają.

Masz prawo żyć swoim życiem. Życie mamy tylko jedno. Nie będziesz mieszkać całe życie z rodzicami.

Rób to co serce Ci podpowiada. Nie chcą nie muszą Ci pomagać. Możesz pracować w weekendy itp. Na początek proponuję akademik jak nie masz zbyt dużo kasy albo wynajęcie z kimś na pół pokoju.

Powodzenia.

Właśnie głównie rozważałam akademik, a może gdzieś od stycznia przyjaciółka da radę finansowo i wtedy wynajmiemy coś na pół.
Wolałabym dostać akceptację i wsparcie od pomocy materialnej, bo to jest dla mnie o wiele ważniejsze w tej chwili. Nigdy w niczym mnie nie wspierali, zawsze zostawałam ze wszystkim sama. Może kiedyś się zrehabilitują.


[1=3ebdb6c370169ce1a39c163 fc8d64643247d9f80;7773452 1]Przygotuj się na to, że przez jakiś czas tak będzie. Ale doświadczenie pokazuje, że niektórym, ba, chyba nawet większości rodziców z czasem mija.

To też dla nich jest nowa sytuacja, której powinni się byli spodziewać, ale może to ich przerosło, muszą się nauczyć jak się w tym odnaleźć. Całkiem możliwe, że za jakiś czas usłyszysz nawet, że są z Ciebie dumni. Może jeszcze wcześniej dostaniesz to wsparcie finansowe, bo próba takiego destrukcyjnego trucia to jedno, ale jak przyjdzie co do czego, staniesz z walizką w drzwiach to rozsądek i pragnienie pomocy dziecku będą silniejsze.

Nie mówię, że tak będzie na pewno, ale nie trać nadziei. Bardziej prawdopodobne jest to, że z czasem się ułoży, a Wasze relacje będą lepsze niż kiedykolwiek. Tymczasem duuużo odwagi i siły, podziwiam Powodzenia [/QUOTE]


Zapewne będzie tak, jak mówisz Kiedy się zorientują, że to nie były żarty i naprawdę potrzebuję pomocy, trochę się ogarną. Pewnie nasze relacje też gruntownie się zmienią - polepszą, czy pogorszą, to teraz raczej ciężko powiedzieć, ale mam nadzieję, że ta pierwsza opcja

Napisane przez mellitus

Poza tym rodzice pewnie liczą na to, że ewentualną pomocą finansową kupią Twoje posłuszeństwo. Jak staniesz na własnych nogach i zobaczą, że tak naprawdę ich nie potrzebujesz, może coś w końcu zrozumieją. Jak nie- trudno, będziesz już na swoim, wolna i niezależna

Tak, dokładnie! Trafiłaś w punkt. Moja przyjaciółka też uważa, że dopiero wtedy, jak zrozumieją, że nie są mi potrzebni, to będą wiedzieć, ile stracili i jak bardzo te relacje były niezdrowe.

A poza tym, dziękuję Wam wszystkim za tyle wsparcia i mega pozytywnej energii Od razu mi lepiej na sercu