[Paraboliczna]

Ja uważam, że nie ma co z dziewictwa robić wielkiej sprawy (o czym zresztą pisałam w innych wątkach)
Nie ma takiego przykazania, że cnotę trzeba tracić w danym momencie życia.
Niektórzy w wieku 30 lat mieli 12 kochanków, inni jednego a jeszcze inni zero. Mnie się nie wydaję, by dla jakiegokolwiek normalnego, inteligentnego faceta stanowiło to problem. Ok, może małą ciekawostkę przyrodniczą, ale nie przeszkodę, barierę.

Zwłaszcza, że jak już wspomniały dziewczyny w wątku, o faceta niesparowanego z wiekiem coraz trudniej. Poniekąd jest to zadziwiające zjawisko. Ja też, gdzie się nie obejrzę, same pary i luzem dziewczyny. "Luźnych" facetów jest mało, a niby jest nas po połowie. Będąc na studiach na typowo babskim kierunku w grupie mamy 1 rodzynka (on akurat wolny, dość fajny, ale mentalnie gimnazjum) na roku jest ich z 5. Ciężko kogoś poznać, zwłaszcza w wieku "po studiach" czyli od ok 26 lat w górę, który nie byłby zaobrączkowany (albo emocjonalnym popaprańcem)
Z drugiej strony znam sporo singli w okolicach 33-35, co prawda są abo z odzysku, albo po przejściach ale oni też chcą być jeszcze szczęsliwi.

Tak naprawdę dużo zależy od Ciebie. Od Twojego nastawienia, od tego, czy będziesz potrafiła sobie popuścić, czy stać Cię na szalone rzeczy.
Ja jestem bardzo ciekawa, dlaczego tak jest, że nigdy z nikim nic nie próbowałaś.