[pseudofeministka]

Napisane przez Caudofemoralis

Nikt nie mówi, że uczucie osaczenia i wątpliwości są w porządku. Chodzi o to, że te emocje mogą być wzbudzone z różnych powodów. To nie otoczenie wpływa na nasze uczucia, tylko nasze przekonania. Np anorektyczka będzie nieszczęśliwa mimo zdrowej wagi, bo jest przekonana, że powinna być chudsza. Powiesz jej: "Skoro jesteś nieszczęśliwa z taką wagą, to oczywiście, powinnaś się odchudzać"?

Tak samo ktoś może być nieszczęśliwy w swoim związku, bo jest przekonany, że miłość wygląda inaczej. Np że to jest to samo, co zakochanie, że jak się nie skacze pod sufit na widok partnera, to nie jest miłość. Stąd krótka droga do wątpliwości, a od wątpliwości—do kręgu lęku, poczucia winy, i zdezorientowania. Co tak naprawdę znaczy "nie czuję miłości" z ust osoby, która miłość definiuje np jako wieczny narkotyczny haj?

Tutaj tez sie zgodze, bo jednak nasze mysli, ocena sytuacji, przekonania wplywaja na nasze emocje, uczucia, reakcje. To jest z soba powiazane. Tak jak pisalam wczesniej - moje watpliwosci takze wplynely na moje uczucia, to jak sie czulam wtedy w zwiazku, ze w tamtym okresie nie bylam za bardzo szczesliwa, nie dawalam duzo od siebie partnerowi. Wiec sama tymi myslami i swoja postawa sie unieszczesliwialam.

Ale kazdy przypadek mimo wszystko jest inny, wiec kazdy we wlasnym zakresie powinien dojsc do wniosku o co mu chodzi.