[szugarbejb]

Napisane przez porzeczki

Jak to jaka..przecież zwolnił ją po powrocie z urlopu.

A tak, fakt.

Ostatnio rekrutowałam osobę do recepcji. Przyszło ponad 400 aplikacji. Nawet gdyby przyszło 1000, to gdybym pytała się o plany rodzinne na rozmowie i ktoś doniósłby potem o tym mojej przełożonej, to dostałabym naganę.

A moja Mama pyta zawsze. Ale nie na zasadzie "Oooo, pani to na pewno zaraz dzieciaka urodzi, nie ze mną te numery !", tylko na zasadzie "zdaje Pani sobie sprawę, że to praca dla klientów, którzy mają różnie czas - często będzie Pani pracowała wieczorami, w weekendy, w wakacje; proszę powiedzieć czy potrzebowałaby Pani pomocy w znalezieniu opieki do dziecka/żłobka, jak to będzie wyglądało?".

a co z pozostałymi 50%? Idą na bezrobocie, żeby urodzić?

W ogóle nie idą do pracy pewnie; nie wiem. Moje koleżanki brały śluby tydzien po obronie, często już będąc w ciąży lub planując w ciągu najbliższego roku po ślubie, więc nawet nie miało sensu szukać.

Karany dyscyplinarką jako najcięższe naruszenie obowiązków pracowniczych.

Pewnie doczekamy sie tego wtedy kiedy i dziewczyny nie będą tak oszukiwać jak Paula pisąła; i Pracodawca dostanie pomoc państwa w takich przypadkach.

Nie rozumiem. Tzn., że pracownik niezgodnie z prawem traktuje gorzej szefa który jest gejem/matką/Murzynem niż innego szefa, który nie jest?.

Nie, nie o to chodzi ...

W Polsce odsetek kobiet prowadzących własną działalność (również na dużą skalę) należy do najwyższych w Europie. O ile pamiętam jest to ok 35% kobiet w stosunku do ogółu przedsiębiorców w Polsce.

A jaki jest odsetek kobiet - prezesów firm powyżej powiedzmy 400 pracowników ?

A to, czy te kobiety po 18 jadą do domu spędzić czas z rodziną, czy idą na squasha lub obsługują swój harem do północy nie ma, zdaje się, dużego znaczenia jeżeli chodzi o efektywność pracy.

Ma. Ogrom spraw biznesowych załatwia sie na dspotkaniach nieformalnych.

[QUOTE]

A różnorodność personelu jeszcze nikomu na złe nie wyszła. I są setki badań, które to potwierdzają.
Edit: ...a właśnie naszła mię refleksja: czy to, że pracownicy sami organizują wakacje z szefem nie świadczy przypadkiem o dosyć chorej sytuacji, kiedy jedyną szansą pójścia na jakikolwiek urlop są wakacje ze swoim szefem?

Nie o to kompletnie chodziło w tym wątku. Chyba źle go napisałam , że tak to zrozumiałyście. Chodziło mi o zaakcentowanie, że Ci mężczyźni mają rodziny. I mają możliwośc wyjechania z nimi na urlop, a nie tylko z szefem. Ale wybierają i mają możliwośc wybrania pracy i realizację własnych pasji (bo ta praca oznacza częste, baaardzo ciekawe podróże połączone z bardzo ciekawymi zadaniami dla ambitnych menadżerów, atrakcyjne szkolenia itp.) zamiast rodziny.