[Ola6000]

20 lat skończę w styczniu. Ojciec oczywiście gada, że jak będę miała chłopaka, gdy poznam go na studiach to nie będę miała czasu na naukę. Tłumaczę, żeby się nie zamartwiał na zapas bo do tej pory umiałam pogodzić naukę z moimi zainteresowaniami, w sensie, że jak biegałam i chodziłam na siłownię plenerową to do domu wracałam na czas, żeby dokończyć lekcje, bo z pisemnymi wyrabiałam się w szkole zazwyczaj. Czy ojcu chodzi o sytuację w rodzinie, że moja kuzynka( 31, 5 roku) w wieku 16 lat syna urodziła i to, że jeszcze jedna kuzynka(24,5 roku), która fakt maturę zdała, ale ustnej nie poprawiła, bo zaszła w ciąże i przez to na studia nie poszła? Czy oto ze jej siostra 17, 5 roku ma. To od 2 lat ma chłopaka, to ojciec gada, że pewnie będzie taka jak jej siostra. Jeszcze jak byłam w 1 lo i mówiłam o życiu uczuciowym do ojca to on gadał, że tyle nauki przed tobą i o tym myślisz. Powiem, że moja siostra jak chodziła do gim i lo i na początku studiów nie miała chłopaka, dopiero pod koniec go poznała( teraz jej mąż). Bo ona to nie chodziła na imprezy wcale, raczej spędzała czas nad książkami. W moim przypadku też to samo nad książkami siedziałam, nie paliłam, nie piłam, nie imprezowałam. Znajomych w lo miałam, ale raczej z nimi się spotykałam w szkole na pogawędkach przy stole, z tymi z równoległej klasy też. Kolegę mam jednego z klasy 0 i podstawówki, kontakt mamy, ale mało się odwiedzamy teraz. Jak mam poznać chłopaka na studiach? Czy to głupie jak dziewczyna prosi chłopaka do tańca czy pierwsza zagaduje do niego? Przecież ciocie, wujki czy kuzyni mi zazdroszczą, że umiem pogodzić naukę z hobby. Nie chodzi o to, że jestem wielce dorosła, tylko chce żyć jak normalna dziewczyna w moim wieku. Nie mam też na myśli tego, że będę chodzić z chłopakiem jak go poznam na imprezy

Czy ojciec taki jest bo boi się o to, ze moge skonczyc jak te kuzynki o ktorych wspomnialam czy o to, ze nie moze sie pogodzic ze nie jestem juz dzieckiem? Nienawidze tego jak do mnie mowi zdrobniale. Co zrobic zeby ojciec tak nie gadal?