[visionAM]

Od razu jak przeczytałam pierwszego posta doszłam do wniosku, że w większości to Twoja wina
Jak się zaczyna razem mieszkać to ustala się pewne zasady, grafik sprzątania itp. Nie rozumiem czemu tego nie zrobiliście. Nie rozumiem też czemu nie rozmawiasz z drugą współlokatorką, jej jest wszystko obojętne? Ty tylko siedzisz w pokoju i płaczesz, bo boisz się odezwać? Poza tym to niby Twoi znajomi więc o co chodzi... nie zauważyłaś wcześniej, że są chamscy (nie wierzę, że z dnia na dzień z aniołków zamienili się w chamskich buraków). Może Ty im wcześniej czymś podpadłaś albo pokłóciliście się, no nie wiem... i teraz robią Ci na złość? Co się stało, że zachowują się tak beznadziejnie skoro wcześniej się kolegowaliście?

Co do tego, żeby wprowadzać zmiany, to wymyśliłam, że następnym razem, gdy będzie okazja, bo zobaczę coś typu te kłaki w umywalce, to pójdę pogadać do niej. Mimo wszystko z nią są większe szanse na spokojną rozmowę i przynajmniej powiem wszystko, co chcę powiedzieć. Zaznaczę jej wtedy, że nasza współpraca niezbyt się klei i jeśli nie chcą, żebym się wyprowadziła (bo wolą kogoś znajomego, czy coś), to lepiej, żeby zmienili swój stosunek do sprawy. Jeśli ona poskarży się jemu, a on wpadnie we wściekłość i przyleci do mnie grozić mi, że jestem w umowie, czy co tam jeszcze sobie wymyśli (jestem sobie w stanie wyobrazić, że to tak mniej więcej by wyglądało), wówczas będę z nim "rozmawiała" na jego poziomie, każąc mu zamknąć drzwi za sobą z drugiej strony. To tak na początek... Co myślicie...?

myślę, że tego nie zrobisz
bo jakbyś chciała to nie szukałabyś pretekstu typu kłaki w zlewie tylko nawet teraz zapukałabyś do ich pokoju i powiedziałabyś co myślisz... ale Ty nie chcesz, boisz się