[meliandra]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;88147295]No a mi nie
Jakby po pierwszym sie otrząsnęła to moglabym zrozumieć ale robic drugie w takim układzie to już czysta glupota[/QUOTE]


Dokładnie. Mi też nie jest żal ludzi, którzy tkwią w beznadziejnych związkach, ale pomimo to i robią sobie dzieci i tkwią w nich nadal, bo przecież lepiej być w ujowym związku niż samemu. Widziały gały co brały, więc niech teraz do nikogo nie mają pretensji. Rzadki kiedy jest tak, że ktoś jest cudownym i kochającym partnerem, a nagle zmienia się nie do poznania.


Autorko darowałabym sobie rady odnośnie męża, jej związku i wychowywania dzieci. Ja się w takie rzeczy nie mieszam i jak ktoś mnie o zdanie nie prosi to się nie wypowiadam, bo to nie jest moja sprawa jak ktoś żyje. Dzieci Twojej koleżanki są niewychowane co zapewne jest efektem sytuacji w domu. Ich ojciec ma na nie wywalone, a ona sobie z nimi nie radzi i nie potrafi nad nimi zapanować. Myślę, że doskonale o tym wie, ale nie potrafi sobie z tym poradzić zwłaszcza, że nie ma wsparcia w partnerze. Pewnie wyszłaby z wielką chęcią gdzieś sama, ale nie ma jak dlatego wszędzie zabiera ze sobą dzieci. Pomiędzy spotykaniem się 3 x w tygodniu, a zerwaniem tej znajomości, masz jeszcze inne opcje. Proponuję spotykać się rzadziej i przeczekać aż dzieci będą trochę starsze.