[Overcooked]

Nikt ze znajomych mnie nie męczy - to że naturalnie powiedzą żebym została dłużej nie sprawia mi żadnego dyskomfortu żebym miała przeżywać jak to byłam zatrzymywana i nie powodowało wicia się jak węgorz z wymówkami. Tak samo jak z niepiciem alkoholu - jak chcę to chcę a jak nie chcę to nie muszę się tłumaczyć antybiotykiem czy przeżywać stresu.

Tyle że w twoim przypadku to ci sami przyjaciele i ten singiel, sama mówisz że na mieście też dręczą cię żebyś została - JAK niby w domu ma wyglądać to gorzej/ bardziej nasilenie/ciężej do przeprowadzenia? Nie widzę różnicy a ty to wyolbrzymiasz i wręcz się chwalisz przyjacielowi że dobrze że nie zostałaś zaproszona bo na mieście ok a w domu to zwijanie się szybciej to takie katusze. To ci sami ludzie do jasnej ciasnej. A tu zgrywasz i dramatyzujesz jakby na mieście była wielka luźna impreza w której zmywasz się w minutę bo autobus, a w domu to posiadówa przy rodzicach z ciastem zatrzymujących cię w progu przez godzinę. Masz problem bo zamiast przyznać się przed sobą i innymi o swoich prawdziwych motywach to zawsze za pierwszym razem wymyślasz "argumenty" jak na prokuraturze które trącą fałszem na kilometr żeby "zachować twarz" i dopiero jak ludzie nie dają sobie wcisnąć kitu to przyznajesz się do prawdziwych pobudek. Ale na chwileczkę bo kolejna sprawa wychodzi i znowu wciskasz tanią bajerę i wymóweczki.