[Mariah]

Nawet jeżeli część rozgrywająca się w Bath miała być "przygotowaniem gruntu", to i tak była jak dla mnie zbyt długa
I jeszcze jedno rzuciło mi się w oczy. Do tej pory jeszcze nie zdarzyło się, abym do którejkolwiek z austenowskich postaci poczuła wybitną niechęć - wszystkie podłe, podstępne czy zarozumiałe postaci były nakreślone z dużą ilością ironii i wydawały mi się przez to po prostu zabawne. Natomiast na rodzeństwie Thorpów Austen nie zostawiła suchej nitki; czytając aż się dziwiłam, że autorka przedstawiła swoich bohaterów w sposób tak surowy i poddała ich aż takiej krytyce. Od samego początku wydali mi się odpychający i jeżeli miałabym wbić komuś nóż między oczy to właśnie tej dwójce (w szczególności Johnowi ).
Zachowanie ojca Tilney'ów też było dla mnie niezrozumiałe. Jak dorosły (i zapewne doświadczony) człowiek może kierować się opinią młodego chłopaczka i na dodatek nie pofatygować się by sprawdzić, czy przekazywane mu informacje są słuszne?