[Naomi21]

To ja akurat jestem w tej szczęśliwej sytuacji, że mogę w miarę normalnie pracować i pandemia nie odbija się na moich zarobkach. I tak się stresuję brakiem dostępu do rehabilitacji i badań, przynajmniej problemy finansowe mi odejdą

Skończyłam ten reportaż o autyzmie i taki przeciętny. Ten temat nie jest dla mnie wybitnie interesujący i miałam nadzieję, że coś się zmieni, ale właściwie potwierdziły się tylko moje wcześniejsze przekonania i niczego nowego się nie dowiedziałam. Trochę mnie denerwowały postawy niektórych rodziców, przedstawiony świat był za bardzo czarno-biały (niewinni rodzice, zła szkoła, nauczyciele, psycholog źle im powiedział, sąsiedzi źli, bo nasłali kuratora, a to nie ich wina, że mieszkają w 6 osób w 2-pokojowym mieszkaniu, to wina gminy, bo nie dała większego mieszkania). Wcześniejszy reportaż autora ("Żeby umarło przede mną") zrobił na mnie większe wrażenie.

A teraz zaczęłam książkę o wirusach "Co nas (nie) zabije" i nie polecam Całość pisana takim irytującym, infantylnym, niby "fajnym" językiem, jak "Szarlatani", o których pisałam. Jakby autorka miała ludzi za idiotów: "Wiem, że nie macie żadnej wiedzy i nudzi was ta cała historia i biologia hihi ale śmieszne jak ci ludzie się leczyli żabami hihi zabawne że one wybuchały i oni nie całowali żab jak wy o tym czytacie w bajkach ojej", dosłownie taki klimat

Na szczęście równolegle czytam "Nawiedzony dom", a to dobry horror