[Lilly Greace]

Napisane przez anuhaaaaaaaaaa

Ja miałam pierwsze dziecko w wieku 22 lat, więc szybko grono znajomych zostało zweryfikowane rok temu już byliśmy na takim etapie, że można było na spokojnie już oddać dzieci dziadkom i zabalować czy wyjechać gdzieś samemu. No ale jeden taki bal i się Adrianna wkręciła więc teraz znów spokojnie poczekam aż mi dzieci pozwolą z domu wychodzić.
Ostatnio na spacerze tż gęgał na starszaki bo przecież oni normalnie nie mogą iść tylko się ganiają, przepychają, kłócą. Jeszcze młoda w wózku jojczy. Ale mówię mu że nawet się nie obejrzymy a już nikt z nami na spacer nie wyjdzie, będą mieli swoje zajęcia. Będzie cicho i spokojnie. I wtedy będziemy tęsknić do tego całego zamieszania. I już teraz aż mnie ściska w środku jak o tym pomyślę. Ja zamiast tęsknić za życiem przed dziećmi, tęsknię już do tego co nam tak szybko mija razem.

Boże, wiesz, że mam trochę tak samo? Tzn nawet jak mnie teraz coś wkurza to po chwili myślę, że ten czas kiedy jestem dla mojego dziecka wszystkim trwa bardzo krótko. Kilka lat, będzie w wieku szkolnym i już nie będzie chciał tak z nami spędzać czasu. A jak sobie pomyślę o momencie, gdy będzie dorosły to aż mnie coś ściska

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz