Okazanie wsparcia chorej osobie

[Laurencja11]

Hej dziewczyny,
Szukam porady, ponieważ nie potrafię odnaleźć się w sytuacji.
Kilka tygodni temu okazało się, że mama mojego chłopaka jest poważnie chora.
Z moim chłopakiem nie mamy przed sobą tajemnic, więc dlatego zostałam wtajemniczona w sprawę, tym bardziej, że widziałam go bardzo przygnębionego.
Jego mama wie, że mój chłopak wtajemniczył mnie w tą sprawę.
Z mama mojego chłopaka bardzo się zaprzyjaźniłam, jest dla mnie życzliwa, serdeczna, wspiera mnie, zawsze powie dobre słowo.
Dlatego bardzo przeżywam, że akurat ją dotknęła ta choroba.
W internecie przeczytałam o jej chorobie wszystko, jakby sprawa dotyczyła kogoś z mojej rodziny. Nie rozmawiamy o tym z chłopakiem prawie w ogóle, życie toczy się dalej.
Tak samo jest u niego w domu rodzinnym. Jego mama stara się zachowywać normalnie, nie porusza tematu, więc ja tym bardziej tego nie robię. Problem polega na tym, że nie wiem czy to dobrze...
Czuje, że powinnam okazać jej jakieś wsparcie, powiedzieć, że gdyby czegoś potrzebowała, a mój facet byłyby akurat w pracy to jej pomogę. Chcę, żeby wiedziała, że może na mnie liczyć, tak jak ja mogę liczyć na nią i zawsze sobie gadamy o moich małych problemikach.
Ciężko mi z tą sytuacją, gdy ona wie, że ja wiem, ale nikt nic nie mówi.
Nie chce też być nietaktowna i sama zaczynać tematu.
Nigdy nie byłam w podobnej sytuacji, nie wiem jak się zachować.
Co byście zrobiły na moim miejscu?

[januszpolak]

Napisane przez Laurencja11

Hej dziewczyny,
Szukam porady, ponieważ nie potrafię odnaleźć się w sytuacji.
Kilka tygodni temu okazało się, że mama mojego chłopaka jest poważnie chora.
Z moim chłopakiem nie mamy przed sobą tajemnic, więc dlatego zostałam wtajemniczona w sprawę, tym bardziej, że widziałam go bardzo przygnębionego.
Jego mama wie, że mój chłopak wtajemniczył mnie w tą sprawę.
Z mama mojego chłopaka bardzo się zaprzyjaźniłam, jest dla mnie życzliwa, serdeczna, wspiera mnie, zawsze powie dobre słowo.
Dlatego bardzo przeżywam, że akurat ją dotknęła ta choroba.
W internecie przeczytałam o jej chorobie wszystko, jakby sprawa dotyczyła kogoś z mojej rodziny. Nie rozmawiamy o tym z chłopakiem prawie w ogóle, życie toczy się dalej.
Tak samo jest u niego w domu rodzinnym. Jego mama stara się zachowywać normalnie, nie porusza tematu, więc ja tym bardziej tego nie robię. Problem polega na tym, że nie wiem czy to dobrze...
Czuje, że powinnam okazać jej jakieś wsparcie, powiedzieć, że gdyby czegośâ˜☠potrzebowała, a mój facet byłyby akurat w pracy to jej pomogę. Chcę, żeby wiedziała, że może na mnie liczyć, tak jak ja mogę liczyć na nią i zawsze sobie gadamy o moich małych problemikach.
Ciężko mi z tą sytuacją, gdy ona wie, że ja wiem, ale nikt nic nie mówi.
Nie chce też być nietaktowna i sama zaczynać tematu.
Nigdy nie byłam w podobnej sytuacji, nie wiem jak sięâ˜☠zachować.
Co byście zrobiły na moim miejscu?

Nie wiem, jaka jest ta kobieta i czego ona oczekuje, ale mogę ci powiedzieć czego ja bym oczekiwała na jej miejscu. Z pewnością nie chciałabym poruszania tematu przez osobę, która dowiedziała się o chorobie od osoby trzeciej. A tym bardziej taką osobę, która nie jest mi aż tak bliska, typu przyjaciółka. Nic takie "wsparcie" by mi nie dało. Chociaż oczywiście to jest kwestia indywidualna. Bardzo irytują mnie osoby, które dowiedziawszy się z drugiej ręki o rzekomym albo prawdziwym nieszczęściu, przychodzą i poruszają temat nie wiadomo po co. Będzie chciała, poruszy z tobą temat, takie jest moje zdanie. Najgorsze co może być to coś w rodzaju innego traktowania, typu wiem że masz teraz dajmy na to stwardnienie rozsiane, twoje dni są policzone więc zachowuję się jakbyś już miała się za chwilę kłaść do grobu albo mieć niepełnosprawność. To jest dla mnie coś równie przerażającego co ciężka choroba, te reakcje ludzi dookoła którzy albo zaczynają się gdzieś usuwać z horyzontu, bo nie wiedzą jak się zachować, albo poruszają na siłę temat (w sumie to po co?), albo zakładają ze wiedzą co czujesz i wyskakują ze współczuciem. Ja bym się zachowywała wobec niej tak samo, jak wcześniej, normalnie.

[Farmacja]

Napisane przez Laurencja11

Hej dziewczyny,
Szukam porady, ponieważ nie potrafię odnaleźć się w sytuacji.
Kilka tygodni temu okazało się, że mama mojego chłopaka jest poważnie chora.
Z moim chłopakiem nie mamy przed sobą tajemnic, więc dlatego zostałam wtajemniczona w sprawę, tym bardziej, że widziałam go bardzo przygnębionego.
Jego mama wie, że mój chłopak wtajemniczył mnie w tą sprawę.
Z mama mojego chłopaka bardzo się zaprzyjaźniłam, jest dla mnie życzliwa, serdeczna, wspiera mnie, zawsze powie dobre słowo.
Dlatego bardzo przeżywam, że akurat ją dotknęła ta choroba.
W internecie przeczytałam o jej chorobie wszystko, jakby sprawa dotyczyła kogoś z mojej rodziny. Nie rozmawiamy o tym z chłopakiem prawie w ogóle, życie toczy się dalej.
Tak samo jest u niego w domu rodzinnym. Jego mama stara się zachowywać normalnie, nie porusza tematu, więc ja tym bardziej tego nie robię. Problem polega na tym, że nie wiem czy to dobrze...
Czuje, że powinnam okazać jej jakieś wsparcie, powiedzieć, że gdyby czegoś potrzebowała, a mój facet byłyby akurat w pracy to jej pomogę. Chcę, żeby wiedziała, że może na mnie liczyć, tak jak ja mogę liczyć na nią i zawsze sobie gadamy o moich małych problemikach.
Ciężko mi z tą sytuacją, gdy ona wie, że ja wiem, ale nikt nic nie mówi.
Nie chce też być nietaktowna i sama zaczynać tematu.
Nigdy nie byłam w podobnej sytuacji, nie wiem jak się zachować.
Co byście zrobiły na moim miejscu?

Wszystko zależy od waszych relacji bo jeżeli się zaprzyjaźniłyście to delikatne zasugerowanie pomocy nie będzie nietaktem. Zależy też trochę od choroby ( czy np. utrudnia poruszanie, czy raczej jest choroba natury psychicznej ). Możesz np. zadzwonić, że jesteś w okolicy i zapytać czy np. kupić coś po drodze i podrzucić. Udawać, że nic się nie dzieje i milczeć to na pewno nie jest dobre rozwiązanie. Pogadaj z chłopakiem i powiedz mu, że w razie czego jego mama może na Ciebie liczyć i może niech on jakoś delikatnie to mamie powie coś w stylu : wiesz, że w razie czego zawsze możesz na NAS liczyć jak bym nie odbierał to zadzwoń do "twoje imię " na pewno się ucieszy, że będziecie mogły się spotkać czy pogadać.

[Limonka2738]

Przekazałabym to przez chłopaka.

Sama nie chciałabym zostać poinformowana przez osobę, której sama nie wtajemniczyłam.

Ale na pewno, gdybym była chora i mój chłopak powiedział swoim rodzicom (odwracam sytuację na tej samek relacji), to miło by mi było, gdyby zadeklarowali wsparcie.

Przez niego, od nich bezpośrednio czułabym się bardzo niezręcznie.

Najlepiej to zapytaj chłopaka, on zna mamę lepiej niż my tu na forum.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz