Czy on mnie nie ceni?

[mause155]

Dziś była taka sytuacja. Oglądamy z chłopakiem filmiki na youtube gdzie ktoś pokazuje jak rysuje. Ja też się tym zajmuję. On nagle do mnie: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie". Przyznam szczerze, że bardzo mnie to zraniło, bo ja uważałam, że to co było pokazywane za łatwe i mówię że "już jestem na takim poziomie. Nie wierzysz we mnie? w moje możliwości?" Bardzo mnie to zabolało i dotknęło na tyle, że rozpłakałam się. On od razu oderwał się od swojej rozrywki, zaczął odkurzać, poszedł po zakupy, kupił to o co prosiłam... ale nie przeprosił za to co powiedział. Byłam tak zła, że wyprosiłam go do drugiego pokoju, bo drażniła i przeszkadzała mi jego obecność w koncentracji, w tym co miałam dalej robić, czyli rysować. On nadszarpnął moje poczucie własnej wartości. Podcina mi skrzydła i demotywuje, zamiast powiedzieć "pewnie, ty też coś takiego potrafisz zrobić". Co sądzicie o tej sytuacji? Jak na razie nie odzywamy się do siebie i jest mi bardzo smutno. Każdy siedzi w osobnym pokoju. Dodam, że jesteśmy razem już 3 i pół roku a od 2 lat mieszkamy razem ale już dawno nie czułam się tak urażona przez niego, generalnie zawsze się dogadujemy. Co o tym myślicie?

[ALL for LOVE]

Napisane przez mause155

Dziś była taka sytuacja. Oglądamy z chłopakiem filmiki na youtube gdzie ktoś pokazuje jak rysuje. Ja też się tym zajmuję. On nagle do mnie: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie". Przyznam szczerze, że bardzo mnie to zraniło, bo ja uważałam, że to co było pokazywane za łatwe i mówię że "już jestem na takim poziomie. Nie wierzysz we mnie? w moje możliwości?" Bardzo mnie to zabolało i dotknęło na tyle, że rozpłakałam się. On od razu oderwał się od swojej rozrywki, zaczął odkurzać, poszedł po zakupy, kupił to o co prosiłam... ale nie przeprosił za to co powiedział. Byłam tak zła, że wyprosiłam go do drugiego pokoju, bo drażniła i przeszkadzała mi jego obecność w koncentracji, w tym co miałam dalej robić, czyli rysować. On nadszarpnął moje poczucie własnej wartości. Podcina mi skrzydła i demotywuje, zamiast powiedzieć "pewnie, ty też coś takiego potrafisz zrobić". Co sądzicie o tej sytuacji? Jak na razie nie odzywamy się do siebie i jest mi bardzo smutno. Każdy siedzi w osobnym pokoju. Dodam, że jesteśmy razem już 3 i pół roku a od 2 lat mieszkamy razem ale już dawno nie czułam się tak urażona przez niego, generalnie zawsze się dogadujemy. Co o tym myślicie?

I co? Jak spytałaś czy wierzy w Ciebie to co odpowiedział?

[201607110949]

Napisane przez mause155

Dziś była taka sytuacja. Oglądamy z chłopakiem filmiki na youtube gdzie ktoś pokazuje jak rysuje. Ja też się tym zajmuję. On nagle do mnie: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie". Przyznam szczerze, że bardzo mnie to zraniło, bo ja uważałam, że to co było pokazywane za łatwe i mówię że "już jestem na takim poziomie. Nie wierzysz we mnie? w moje możliwości?" Bardzo mnie to zabolało i dotknęło na tyle, że rozpłakałam się. On od razu oderwał się od swojej rozrywki, zaczął odkurzać, poszedł po zakupy, kupił to o co prosiłam... ale nie przeprosił za to co powiedział. Byłam tak zła, że wyprosiłam go do drugiego pokoju, bo drażniła i przeszkadzała mi jego obecność w koncentracji, w tym co miałam dalej robić, czyli rysować. On nadszarpnął moje poczucie własnej wartości. Podcina mi skrzydła i demotywuje, zamiast powiedzieć "pewnie, ty też coś takiego potrafisz zrobić". Co sądzicie o tej sytuacji? Jak na razie nie odzywamy się do siebie i jest mi bardzo smutno. Każdy siedzi w osobnym pokoju. Dodam, że jesteśmy razem już 3 i pół roku a od 2 lat mieszkamy razem ale już dawno nie czułam się tak urażona przez niego, generalnie zawsze się dogadujemy. Co o tym myślicie?

Dla mnie jesteś mocno przewrażliwiona. Sama w siebie nie wierzysz, skoro taki tekst potrafi Cię dobić do poziomu płaczu.

[mause155]

Powiedział "nigdy nie widziałem u ciebie tego typu pracy". A ja na to, że "teraz mam inne zadania, nie robię takich prac, bo chcę się rozwijać w innym kierunku, ale potrafię rysować w ten sposób". Potem popłakałam się...

---------- Dopisano o 20:27 ---------- Poprzedni post napisano o 20:24 ----------

Być może jestem zbyt wrażliwa na tym punkcie, bo dla mnie to bardzo ważne. Ale ukochana osoba powinna nas wspierać a nie dołować, a teksty typu: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie" wcale nie pomagają.

[201607110949]

Napisane przez mause155

Powiedział "nigdy nie widziałem u ciebie tego typu pracy". A ja na to, że "teraz mam inne zadania, nie robię takich prac, bo chcę się rozwijać w innym kierunku, ale potrafię rysować w ten sposób". Potem popłakałam się...

---------- Dopisano o 20:27 ---------- Poprzedni post napisano o 20:24 ----------

Być może jestem zbyt wrażliwa na tym punkcie, bo dla mnie to bardzo ważne. Ale ukochana osoba powinna nas wspierać a nie dołować, a teksty typu: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie" wcale nie pomagają.

Ale on nie powiedział nic strasznego. Nie popatrzył na rysunek w necie stwierdzając "hahaha, a Ty nadal nic nie potrafisz, rysujesz tak samo brzydko jak 5 lat temu". Robisz z siebie sierotę i beczysz o byle co jak mała dziewczynka.

[bluebluesky]

Mialam tak, bylam strasznie wrazliwa na tym punkcie, mysle, ze jesli na tym popracujesz, to da sie to zmienic, a warto, bo klutnie o takie sprrawy, to tylko strata czasu.

[ALL for LOVE]

OMG... Ok, wytłumaczyłaś mu, powinniście dalej oglądać filmiki i pokazać mu prace które teraz robisz.... A Ty poryczałaś się jakby Ciebie wyśmiał i obraził.

[AlaZala]

Jesteś bardzo, bardzo przewrażliwiona na swoim punkcie. Musisz nauczyć się podchodzić do siebie z dystansem, żartować z siebie i z innych, dawać cięte riposty... On nie ma Cię za co przepraszać. Teraz rozmowa z Tobą musi być bardzo stresująca, skoro każdym słowem można Cię tak urazić.

[c640cdfa886255292692728c9c3f51a456c1754b_657ce90228a24]

Na podstawie jednego zdania wyrwanego z kontekstu ciężko powiedzieć czy Cię ceni, czy nie. Bardziej Ty sprawiasz wrażenie przewrażliwionej.

[mause155]

Ale jak się nauczyć dystansu do siebie? Zawsze mi przeszkadzało to, ludzie brali mnie bardzo poważnie, nawet nie zauważali gdy żartowałam. Czyli to teraz ja powinnam przeprosić? To prawda, że sama też straciłam wiarę w siebie. Od początku wybrałam nie ten kierunek studiów. Teraz jestem na właściwym. Bardzo się rozwinęłam przez te 3 lata. Ale trochę już jestem wypalona wszystkim, życiem. 27 lat na karku a ja nie wiem co dalej ze sobą zrobić.

[AlaZala]

Napisane przez mause155

Ale jak się nauczyć dystansu do siebie? Zawsze mi przeszkadzało to, ludzie brali mnie bardzo poważnie, nawet nie zauważali gdy żartowałam. Czyli to teraz ja powinnam przeprosić? To prawda, że sama też straciłam wiarę w siebie. Od początku wybrałam nie ten kierunek studiów. Teraz jestem na właściwym. Bardzo się rozwinęłam przez te 3 lata. Ale trochę już jestem wypalona wszystkim, życiem. 27 lat na karku a ja nie wiem co dalej ze sobą zrobić.

Prawdopodobnie problem wynika właśnie z Twojego braku wiary we własne umiejętności. Porozmawiaj na ten temat na spokojnie ze swoim chłopakiem, powiedz, że potrzebujesz więcej pochwał. I zastanów się, co chcesz w życiu osiągnąć. Nie ma nic gorszego, niż życie bez marzeń i konkretnych celów... Wiem to ze swojego doświadczenia.

Nie musisz go przepraszać. Oboje zrobiliście sobie dzisiaj trochę przykrości, choć żadne z Was tego nie chciało i nie planowało. Zaproś go na jakąś kolację, albo po prostu przytul się do niego na zgodę. Nie ma sensu wzajemnie się krzywdzić...

[mause155]

Dziękuję za dobre słowa.

[bluebluesky]

Napisane przez mause155

Ale jak się nauczyć dystansu do siebie? Zawsze mi przeszkadzało to, ludzie brali mnie bardzo poważnie, nawet nie zauważali gdy żartowałam. Czyli to teraz ja powinnam przeprosić? To prawda, że sama też straciłam wiarę w siebie. Od początku wybrałam nie ten kierunek studiów. Teraz jestem na właściwym. Bardzo się rozwinęłam przez te 3 lata. Ale trochę już jestem wypalona wszystkim, życiem. 27 lat na karku a ja nie wiem co dalej ze sobą zrobić.

Zadawaj sobie pytanie, czy taka sytuacja jest warta takich emocji. Czy nie warto po prostu olac sprawy dla wlasnego spokoju?

[skazana_na_bluesa]

nie jesteś wrażliwa tylko PRZEWRAŻLIWIONA. facet cię nie obraził i tylko stwierdził, że nie widział tego typu pracy u ciebie. to nie jest przytyk tylko stwierdzenie faktu.

[GangstaBaby]

Ciekawe jak byś zareagowała, gdyby ktoś naprawde skrytykował twoje prace, poddał surowej ocenie? A raczej musisz sie liczyć z tym, ze kiedyś taka sytuacja będzie mieć miejsce.

[travis]

nie wierze! ile masz lat, 9??

Chlop powiedzial co mysli. nie powiedzial ze nie masz talentu powiedzial tylko ze ktos tam rysuje moze troszke lepiej od Ciebie. Nie musisz sie z tym zgadzac ale co jesli on ma racje a Ty nie potrafisz przyjac krytyki? jestes maltm dzieckiem ktore musi byc najlepsze i zawsze wygrywac bo jak nie to sie poplaczesz.

[mause155]

Napisane przez travis

nie wierze! ile masz lat, 9??

Chlop powiedzial co mysli. nie powiedzial ze nie masz talentu powiedzial tylko ze ktos tam rysuje moze troszke lepiej od Ciebie. Nie musisz sie z tym zgadzac ale co jesli on ma racje a Ty nie potrafisz przyjac krytyki? jestes maltm dzieckiem ktore musi byc najlepsze i zawsze wygrywac bo jak nie to sie poplaczesz.

nie, mam 27. oczekiwałam wsparcia w tym co robię od niego. ale czuję że on chce odejść. Jeśli się na to zdecyduje pozwolę mu. Macie rację jestem niedojrzałą osobą, nie nadaję się by być w związku.

[travis]

czujesz ze chcesz odejsc bo powiedzial ze ktos ladniej rysuje od Ciebie?
A jak zechce juz dejsc to mu pozwolisz. no tak bo moglabys nie pozwolic i wtedy by zostal LOL

[mause155]

Napisane przez travis

czujesz ze chcesz odejsc bo powiedzial ze ktos ladniej rysuje od Ciebie?
A jak zechce juz dejsc to mu pozwolisz. no tak bo moglabys nie pozwolic i wtedy by zostal LOL

nie ja chcę tylko napisałam że on i nie pisałam że to jest powód

[mes_]

Napisane przez mause155

nie, mam 27. oczekiwałam wsparcia w tym co robię od niego. ale czuję że on chce odejść. Jeśli się na to zdecyduje pozwolę mu. Macie rację jestem niedojrzałą osobą, nie nadaję się by być w związku.

Rozpłakałaś się, czujesz, że chce odejść i mówisz, że nadszarpnął twoje poczucie własnej wartości, bo uznał, że ktoś rysuje trochę lepiej od ciebie i wytłumaczył się słowami "nigdy nie widziałem u ciebie tego typu pracy"?

Naprawdę warto przejmować się takimi głupotkami?

[kahoko hino]

Napisane przez mause155

Powiedział "nigdy nie widziałem u ciebie tego typu pracy". A ja na to, że "teraz mam inne zadania, nie robię takich prac, bo chcę się rozwijać w innym kierunku, ale potrafię rysować w ten sposób". Potem popłakałam się...

---------- Dopisano o 20:27 ---------- Poprzedni post napisano o 20:24 ----------

Być może jestem zbyt wrażliwa na tym punkcie, bo dla mnie to bardzo ważne. Ale ukochana osoba powinna nas wspierać a nie dołować, a teksty typu: "ciekawe kiedy ty będziesz na takim poziomie" wcale nie pomagają.

jesteś przewrażliwiona i cokolwiek by nie powiedział, to byś tak to zinterpretowała, żeby było, że Cię 'dołuje'.

Napisane przez mause155

nie, mam 27. oczekiwałam wsparcia w tym co robię od niego. ale czuję że on chce odejść. Jeśli się na to zdecyduje pozwolę mu. Macie rację jestem niedojrzałą osobą, nie nadaję się by być w związku.

nie rób z siebie takiej ofiary. nikt się nie urodził mistrzem wszystkiego. poczytaj trochę o poczuciu własnej wartości, asertywności i komunikacji, bo u Ciebie te sprawy leżą i kwiczą.

Napisane przez mause155

nie ja chcę tylko napisałam że on i nie pisałam że to jest powód

On powiedział, że chce się z Tobą rozstać?
czy Ty twierdzisz, że on chce odejść? bo jeśli to drugie, to to jest Twoja projekcja.

[NattiTt]

Ależ przewrażliwiona ofiara z ciebie.
Nie przeprosił cię pustymi słówkami, tylko dużo więcej znaczącymi czynami. Mój też tak robi. Doceń to!

[AlaZala]

Dlaczego uważasz, że on chce odejść?

Jak sądzisz, dlaczego odkurzył i zrobił zakupy?

[mause155]

Napisane przez AlaZala

Dlaczego uważasz, że on chce odejść?

Jak sądzisz, dlaczego odkurzył i zrobił zakupy?

Poszłam do niego i chciałam pogadać, ale nie chciał i spytałam o to a on powiedział że się nad tym zastanawia od kilku godzin. Jeśli tak zdecyduje to chyba nie będę walczyć. Jego decyzja. Ja muszę popracować nas sobą, samotność chyba dobrze mi zrobi, a jeśli on będzie szczęśliwszy beze mnie to ze smutkiem ale pozwolę na to. Nie ukrywam, że sama też miałam wiele razy wątpliwości czy powinniśmy być razem. On mnie traktuje dobrze, ale podejrzewam, że jest uzależniony od komputera i gier. Większość wolnego czasu spędza w ten sposób, a ja mam pretensje że nie spędzamy go razem. Bardzo często nawet nie rozmawiamy, kiedy ja tak bardzo potrzebuję porozmawiać z kimś. Teraz już wiem dlaczego. Wczoraj mi powiedział, że kiedy zacznie mówić swobodnie to tak to się kończy. Moim płaczem, gdy on palnie jakąś głupotę, (czytaj, mówi swobodnie i przestaje się kontrolować). Więc to dlatego. Dlaczego tak późno się o tym dowiaduję, że mam coś w sobie zmienić, że on by chciał, a nie mówił mi o tym wcześniej. Teraz padły słowa, że w ogóle się nie zmieniłam. Ale ja nie wiedziałam co mam zmienić, skoro zawsze mi powtarzał, że nie muszę nic zmieniać, że wszystko mu odpowiada. Eh... Dlaczego z facetami tak ciężko się dogadać. Takie rzeczy powinny być obgadane na bieżąco, a nie podczas kłótni. Nie wiem już co robić.

[skazana_na_bluesa]

na początek oboje ochłońcie. tobie by się przydała jakaś terapia. pewnie zareagowałabyś histerią, gdyby ci powiedział, co powinnaś w sobie zmienić. najlepiej by było, żebyście przeprowadzili rozmowę, co byście chcieli zmienić w waszej relacji (tutaj masz szansę powiedzieć o grach). jeśli dojdziecie do porozumienia (także w kwestii rozmów czy spędzania ze sobą czasu) to dajcie sobie szansę.

[kahoko hino]

ale jak on miał z Tobą porozmawiać szczerze, skoro Ty na najmniejszy tekst nie będący peanem pochwalnym reagujesz łzami? dziewczyno, idź do psychoterapeuty, bo to nie jest zdrowe. cały czas grasz ofiarę i próbujesz wzbudzić poczucie winy w odbiorcy (pewnie podświadomie, nie mniej jednak). nie da się z taką osobą żyć na dłuższą metę.

[mause155]

Napisane przez kahoko hino

ale jak on miał z Tobą porozmawiać szczerze, skoro Ty na najmniejszy tekst nie będący peanem pochwalnym reagujesz łzami? dziewczyno, idź do psychoterapeuty, bo to nie jest zdrowe. cały czas grasz ofiarę i próbujesz wzbudzić poczucie winy w odbiorcy (pewnie podświadomie, nie mniej jednak). nie da się z taką osobą żyć na dłuższą metę.

Tak na prawdę to ja tego nie chciałam, ale on tak poczuł, że ja chcę jego poczucia winy. To nie prawda. Zdaję sobie sprawę, że nie powiedział tego specjalnie, jednak czasu nie da się cofnąć.

[kahoko hino]

Napisane przez mause155

Tak na prawdę to ja tego nie chciałam, ale on tak poczuł, że ja chcę jego poczucia winy. To nie prawda. Zdaję sobie sprawę, że nie powiedział tego specjalnie, jednak czasu nie da się cofnąć.

bo robisz to podświadomie. mówisz 'o nie, ja taka niedobra, niegodna, najlepiej mnie zostaw, bo do niczego się nie nadaję.' nikt nie chce być obok takiej osoby. idź na terapię i to przepracuj, bo to jest problem ogólny, który będzie Ci utrudniał życie nie tylko w związku, ale i w pracy czy wśród przyjaciół / rodziny.

[MalaBabeczka]

Autorko, musisz stać się odporniejsza na krytykę...

Chłopak nic złego nie powiedział. Może nawet nie orientuje się na jakim poziomie jesteś... To namaluj obraz jaki widziałaś na YT i pochwal się, udowodnij przede wszystkim sobie, że on nie miał racji.

PS. Ja też nieraz szkicuję i coś co z pozoru wydaje się proste, w praktyce jednak tak proste nie jest... Dlatego najpierw spróbuj a potem się obrażaj.... Tylko, że w tym przypadku akurat nie masz o co...

Często ludzie w nas nie wierzą ale wtedy udowadnia się im ile jesteśmy warci i ile potrafimy. Wtedy zmieniają zdanie... A jeśli strzelisz focha to nic nikomu nie udowodnisz.

[201803080934]

Napisane przez mause155

Poszłam do niego i chciałam pogadać, ale nie chciał i spytałam o to a on powiedział że się nad tym zastanawia od kilku godzin. Jeśli tak zdecyduje to chyba nie będę walczyć. Jego decyzja. Ja muszę popracować nas sobą, samotność chyba dobrze mi zrobi, a jeśli on będzie szczęśliwszy beze mnie to ze smutkiem ale pozwolę na to. Nie ukrywam, że sama też miałam wiele razy wątpliwości czy powinniśmy być razem. On mnie traktuje dobrze, ale podejrzewam, że jest uzależniony od komputera i gier. Większość wolnego czasu spędza w ten sposób, a ja mam pretensje że nie spędzamy go razem. Bardzo często nawet nie rozmawiamy, kiedy ja tak bardzo potrzebuję porozmawiać z kimś. Teraz już wiem dlaczego. Wczoraj mi powiedział, że kiedy zacznie mówić swobodnie to tak to się kończy. Moim płaczem, gdy on palnie jakąś głupotę, (czytaj, mówi swobodnie i przestaje się kontrolować). Więc to dlatego. Dlaczego tak późno się o tym dowiaduję, że mam coś w sobie zmienić, że on by chciał, a nie mówił mi o tym wcześniej. Teraz padły słowa, że w ogóle się nie zmieniłam. Ale ja nie wiedziałam co mam zmienić, skoro zawsze mi powtarzał, że nie muszę nic zmieniać, że wszystko mu odpowiada. Eh... Dlaczego z facetami tak ciężko się dogadać. Takie rzeczy powinny być obgadane na bieżąco, a nie podczas kłótni. Nie wiem już co robić.

mnie by było ciężko dogadać się z tobą. jak się dogadać z kimś, kto nie znosi najmniejszej krytyki