Pamiętnik 2006

[Abuba]

Nie spisuję pamiętnika w formie papierowej ani elektronicznej, ale czasem żałuję, że ulatują mi pewne miłe chwile. Albo czasem mam silną potrzebę powiedzenia komus o tym, co się wydarzyło - i niestety nie mam się z kim podzielić.
Pewnie też tak macie...
Co powiecie więc na to, aby tutaj dzielić się tymi drobiazgami, które potrafią odmienić nasz dzień - nadać mu smak czy sens, rozweselić czy zasmucić, sprawiają, że jeden poniedziałek różni się od następnego?

A.

[et-ka]

konkretnie w tym wątku? to chyba niebardzo się uda, bo wielostronicowe wątki nie są chętnie czytane i nikt raczej nie będzie wertował wszystkiego, by wyłapać jedną rzecz, którą chce skomentować czy wyrazić swoje zdanie. poza tym wydaje mi się, że jak ktoś ma coś konkretnego do powiedzenia, to zakłada oddzielny wątek. dlatego mi taka idea się nie podoba. ale zawsze mogę wątek omijać, prawda? a swoje zdanie też mieć mogę

[Bridget]

Kiedyś pisałam, sporo mi się tych zeszytów zebrało, ale od jakiegoś czasu trochę to zaniedbałam. Moze czas wrócić, bo to jednak miło będzie poczytać za kilka lat, jakie miało się radości, jakie troski. Wolę pisać w jakimś kajecie, niż tu, chociaż niektóre wątki na wizażu to chcąc nie chcąc - stają się dla nas takimi małymi pamiętnikami

[desti]

Abuba ... zawsze jeszcze mozesz zaczac pisac chocby bloga, choc maja one tyle przeciwnikow co i zwolennikow to dobre miejsce zeby sobie popisac... wtedy Ci nic nie ucieknie, zostanie utrwalone... a zawsze mozen spotkac sympatyczne osoby do rozmow...

[nula88]

Blog będzie dla Ciebie najlepszym wyjściem. Możesz spróbować, a nóż widelec Ci się spodoba Sama piszę bloga i wiele się nauczyłam. Poznaję siebie bardziej i z czasem czytając minone notki widzę moją wewnętrzną przemianę. Warto zachowywać cenne myśli, zdarzenia. Także polecam

[Abuba]

Et-ka, Bridget,desti, nula,

Przyznaję Wam wszystkim rację, ale troszkę szkoda mi, że wątek umarł, a w zasadzie nie zdążył nabrac życia . Marzyło mi sie takie miejsce nie do komentowania wydarzeń, a tylko luźnego rzucania myśli, robienia znaczników w czasie, żeby nie uciekły pewne spostrzezenia czy doznania. Albo żeby nie pozostawały tylko dla nas.
Czasem mam ochote ubrać coś w dwa zdania - na prawdziwy pamiętnik to za mało, ale może na zapisek w rogu strony kalendarza w sam raz.

A zresztą gdy zakładałam ten wątek, to jak zwykle w sylwestra czy 1 stycznia, chciałam nadac szczególne znaczenie nowemu roku, jakoś go uświęcić i to był mój pomysł. Czyżby pierwsze niezrealizowane postanowienie noworoczne?

Pozdrawiam serdecznie
Abuba

[nula88]

I o to własnie chodzi w blogu. Dla mnie to nie jest miejsce, gdzie piszę:Wstałam 0 7, poszłam do szkoły, zładłam obiad..." Nie. To właśnie miejsce, gdzie zapisuje swoje przemyślenia, refleksje. tam dzielę się swoim zdaniem. A co może być zaskakujące, można tam odnaleźć przyjaciół, ludzi, którzy może mieszkają na drugim końcu kraju, ale mimo to są nam bliscy. Takie bratnie dusze. Także polecam jeszcze raz

[schizuko]

Ja zawsze lubiłam pisać pamiętniki.Mam juz 5 grubych zeszytów.Czytam je sobie czasem i sama sie z siebie śmieje.Jutro zakładam własnie 6 wolum moich opowiastek życiowych
Lubie tak czasem powspominać..

[ViViean]

oj, ja też kiedyś pisałąm pamietnik. Miałam już kilka zeszytów spisanych i za moją zgodą spalił je mój TŻ, któremu wcześniej pozwoliłam to przeczytać. Doszłam do wniosku, że zaczynam kolejny raz, z całkiem nowym cżłowiekim i nie ma co męczyc się przeszłością, wracać do tego, co było.

Teraz też od czasu do czasu piszę coś ale tylko dlasiebie. Nie zakładam bloga, choć kiedyś takiego prowadziłam. Doszłam jednak do wniosku, ze to swego rodzaju ekshibicjonizm, takie otwieranie sie przed obcymi ludźmi, którzy nie zawsze zrozumieją. Co innego na wizażu napisać coś na jeden nurtujacy temat, prosząc o pomoc w jakiejs sprawie, problemie. Wydaje mi sie, ze takie zapiski można robić dla siebie, żeby kiedys wrócić myślami i moze troszke poczytać, powspominać.

[manolita]

Kiedyś prowadziłam pamiętniki, jeszcze dwa lata temu zapiaywałam swoje przemyślenia, spostrzeżenia...
Coraz częściej zaczynam myśleć o tym , by powrócić do tej formy zwierzania się...
Czasami czuję silną potrzebę wyzbycia myśli , które kłębią się w mojej głowie. Zastanawiałam się nad założeniem bloga, ale z drugiej strony jest dla mnie pewnien rodzaj ekshibicjonizmu , tak jak napisała ViVien, a ja tego nie lubię.

Ja też wracam do swich pamiętników, lubię je czytać... teraz wydają się mi śmieszne moje problemy czy poglądy z czasów, gdy byłam nastoletnia dziewczynką

Idea wątku jest dbra, ale nie wiem czy się sprawdzi w praktyce.

[lawenda-w-chodakach]

Przepraszam za wyciąganie wątku ale mam pytanie: gdzie przechowujecie swoje pamiętniki? Bo ja pisałam, ale nie tak do końca szczerze bo kiedyś moja mama gdy mnie nie było przeglądała mi pokój i wogule i chociaż przestała (nie jestem końca pewna ) to dalej mam pewne obawy...
Teraz też jak wchodzę na mojego bloga i wizaż to muszę historię kasować, bo matka przegląda i patrzy...zresztą na bloga założyłam już hasło, ale pozostaje wizaż
A tak poza tym to zawsze jak próbowałam zaczynac pisać pamiętnik to ładnie ozdabiałam itp. pisałam na początku ładnym pismem i tak zapisywałam parę kartek, po niedługim czasie zaglądałam do niego i nagle moje pismo mi się nie podobało w tym i tym miejscu i pamiętnik lądował w koszu...już nie wiem co mam z tym robić

[Sulami]

A jak założyć sobie bloga w sieci, ale najlepiej tak, żeby go nie mogli oglądać przypadkowi ludzie? Taki pamiętnik z "kłódką"?
Mam taki papierowy i notuję w nim swoje myśli, gdy jest mi szczególnie cieżko (taki rodzaj terapii odreagowującej)... ale nie zawsze jest pod ręką, nie zawsze chce mi sie pisać... przy komputerku jakoś tak inaczej

[Audacieux]

Wcześniej pisałam pamiętniki. Ale teraz, głównie z braku czasu i chęci piszę to, co najważniejsze w moim kalendarzu. Prowadzę też bloga, ale on ma charakter refleksyjny, a nie 'pamiętnikarski'.