Problemy w związku

[8joanna81]

Mam 17 lat. Byłam z moim chłopakiem 6 msc. Było nam ze soba dobrze, kłótnie sie zdarzały, jak to w kazdym zwiazku. Ale od jakiegos czasu kloimy sie czesciej, prawie codziennie. Oboje bardzo sie kochamy. Postanowilismy walczyc o zwiazek, dac sobie na luz itp. Było dobrze przez pare dni. Następnie znowu sie poklocilismy dosc mocno, ale on zabral mnie do kina i mu wybaczylam. Pozniej chcialam isc z nimtez na film to powiedzial ze kolega u niego jest i nie wygoni go. Ja sie bardzo wkurzylam, ze znowu mi odmawia dla innych bo chyba juz 4 raz spotkania sie gdzies czy na noc, a on nastepnie powiedzial ze tylko mnie sprawdzal, zeby zobaczyc jak zareaguję, po czym kolo godziny 24 zadzwonil do mnie "policjant" ze moj chlopak podcial sobie zyly i nie wiadomo czy zyje. Po czym zadzwonil za chwile i powiedzial ze to "zart" zebym go wiecej nie wyzywala i nie mowila zeby zdechl, bo moze sie stac to o co prosze(nie mowie ze to bylo dobre, ale nie daje sie takich nauczek, tylko rozmawia). Po czym spotkalismy sie u psychologa, gdzie zabranial mi przychodzic i mowil ze czuje sie jak smiec bo traktuje go nizej i ze ja mam wiecej praw w zwiazku , ze sie czepiam itd, moze troche w tym prawdy, boo czesto go wyzywalam itp, napisalismy dla siebie list bo rozmowy ciezko nam szly i przyznalam sie do winy i chcialam ratowac relacje, on tez przeprosil za zart i ze tez cche sie starac. Pobylismy ze soba dwa dni i w ten drugi dzien, w dzien gdzie bylo nasze pol roku razem, powiedzial ze za godzine sie wyjasni nasza wczorajsza klotnia o to ze odbieral telefony podczas wazniej rozmowy ze mna i uwazal to za kulturalne. Po godzinie kazal mi otworzyc komputer moj i w nim byl list ze cytuje; "Myślę, że lepiej będzie dla nas obu jeśli damy sobie spokój. Nie chce tego. Ale tak będzie lepiej, bo widzę jak cierpisz. Bo wiem, że zachowania, które dla mnie są normalne są dla ciebie krzywdzące. Bo twoje zachowanie mnie rani, a ty myślisz, że słusznie. Ty nie zmienisz swojego nastawienia, a ja swoich przekonań. Naprawdę chciałem żeby nam wyszło i naprawdę się starałem. Wiem, że powinienem treść tego listu przekazać ci na żywo, ale nie miałbym siły ani odwagi spojrzeć ci w oczy mówiąc to. Przepraszam za wszystko co ci zrobiłem. Jesteś naprawdę piękną, mądrą, uroczą i pozytywną dziewczyną. Wiem, że znajdziesz szczęście. Część twojej duszy zostanie na zawsze w moim sercu a część mojej duszy na pewno pozostanie w twoim.
Kocham Cię. Całym sercem. Dlatego to tak bardzo boli. Trzymaj się i dbaj o zdrowie. Dziękuje za wszystkie wspólne chwile. Życzę ci jak najlepiej." Po czym pisze smsy ze nawet po zerwaniu zachwouje sie tak ze go denerwuje i go odpycham tym co mowie i sie cieszy ze tak wyszlo itd. Po czym jak pytam czy mam dac mu spokoj to on po chwili namyslu ze "Tak, daj mi spokoj". Co mam robić? Walczyć o chłopaka który boi sie walczyc o zwiazek czy dac sobie spokoj bo ta postawa pokazuje ze mu nie zalezy albo zalezy mu naprawde dlatego nie bedzie ze mna? Wiem ze czesto zachowywalam sie jak najgorsza szmata, ale naprawde mi na nim zalezy czy zalezalo a on nie chce zmienic decyzji a sama nwm czy warto o kogos takiego dalej walczyc, kto sie poddal. Kto czesto traktowal mnie jak ksiezniczke a rownoczesnie zrobil mi tyle krzywd? Czy to uczucie powinno sie zmarnowac? Poradzcie cos

[karolynka90]

Jestes bardzo mloda i widac, ze nie jestes gotowa na zwiazek.

Robicie jakies dramaty bez powodu, klocicie sie, wyzywacie, godzicie.

Daj sobie spokoj.

[Folgia]

Daj sobie spokój. Faktyczny wiek tu nie ma znaczenia, ale wy mentalnie jeszcze jesteście skrajnie niedojrzali. Nie nadajecie się do związku.

[ferreus_somnus]

Napisane przez karolynka90

Jestes bardzo mloda i widac, ze nie jestes gotowa na zwiazek.

Robicie jakies dramaty bez powodu, klocicie sie, wyzywacie, godzicie.

Daj sobie spokoj.

Przecież takie związki i huśtawki to część dorastania. A ta para to jeszcze mentalnie dzieci. Chcą się bawić w melodramaty - niech się bawią.