Wyrzuty sumienia i problem pogodzeniem się z rozstaniem

[Seba9604]

Witam.

Mam za kilka dni 25 lat, jestem w sumie po pierwszym rozstaniu z dziewczyną.Należe do nieśmiałych facetów i nigdy raczej nie miałem dużego powodzenia u dziewczyn.Nie radzę sobie z tymi wszystkimi emocjami po rozstaniu a szczególnie wyrzutkami sumienia bo wiem że popełniłem błędy i na pewno wiem że one też zdecydowały że mnie zostawiła ale chciałbym was się spytać co wy o tym uważacie czy to ewidentnie moja wina czy to tylko była okazja dla niej aby zerwać.Zaczne od tego że zaczęło się u nas psuć od jednej kłótni ona była spowodowana że przyjechałem do niej wieczorem aby spędzić z nią czas a widywaliśmy się wtedy tylko w soboty, ja wtedy zrezygnowałem z urodzin kumpla.Zabolało mnie że zaczęła gadać przez telefon że swoim "przyjacielem" odebrała pierwszy raz później kolejny, wtedy poczułem że nagle zapomniała że jestem obok niej i wtedy wybuchnąłem złością i to był mój pierwszy błąd i za to nią przeprosiłem.Tylko najgorsze czekało mnie później, najpierw od jej najlepszej przyjaciółki dowiedziałem się że miała wątpliwości a później sama to przyznała ale dalej twierdziła że to tylko przyjaciel i nigdy z nim nie zerwie kontaktu ale teraz wie że to ze mną chce ułożyć życie.I to był cos dla mnie już wtedy wiedziałem że nie będę potrafił jej zaufać że wszędzie będę widział drugie dno ale że ją kocham to byliśmy dalej razem.Trwało to nie cały miesiąc ale to nie było już to ona się zmieniła, wiecznie chodziła zamyślona, nieobecna i coraz mniej czułości i inicjatywy było z jej strony ale twierdziła że to z powodu że ma gorszy okres że to przez studia i chorobę, wyznała mi że choruje na depresje i po tej kłótni ona się nawróciła i co najgorsze ten przyjaciel za każdym razem dzwonił jak ja u niej byłem i to o późnych porach ale nie odbierała bo o to ją prosiłem że ma cały tydzień to niech wtedy z nim gada a weekendy spędzała ze mną i się zgodziła ale później się okazało że wcale jej to nie pasowało a ze mną nigdy rzadko gadała przez telefon bo nie miała czasu.Ale ja też się zmieniłem byłem starsznie podejrzliwi i z trzy razy doszło do małej sprzeczki ewidentnie z mojej winy, zawsze jednak to było jak się nie widzieliśmy w tygodniu, raz było z powodu tego że na moją wiadomość "Kocham ciebie" odpisała że nie ma czasu a druga że nie odpisywała na wiadomość kilka godzin twierdząc że nie siedziała na telefonie bo odpoczywała a widziałem jak była aktywna.I w końcu nie wytrzymałem i porozmawialiśmy szczerze to powiedział że nie wie czy mnie kocha i nie chce nic robić na siłę a trzy dni temu mi pisała że mnie kocha i powiedziała że to prawda.Podała jeszcze takie argumenty że jesteśmy zbyt podobni do siebie że się pozabijamy że nigdy nie zaakceptuje jej przyjaciela.I jak uważacie czy to było spowodowane że jednak coś w niej pękło i mnie wcale nie kochała czy raczej z tego powodu że wiedziała że zawsze będę zazdrosny o niego a ona z nim nigdy kontaktu nie zerwie.Sorry że chaotycznie napisałem ale dalej jestem załamany, boje się że to była moja pierwsza i ostatnia szansa na ułożenia życia a ja do spieprzyłem bo wiem że byłem zbyt podejrzliwy ale myślę że mogła mi dać drugą szansę jeśli naprawdę kochała.Musialem się wyżalić, najgorsze dalej mam nadzieję że się odezwie a minęło już cztery miesiące, strasznie czuje się samotnie a szczególnie w tych czasach gdzie nigdzie nie można wyjść i wszyscy znajomi mają już ułożone życie.Pozdrawiam

[dfa92456d73d4ef7a78ce2327709265e19ebf5a3_60cd257269584]

Napisane przez Seba9604

Witam.

Mam za kilka dni 25 lat, jestem w sumie po pierwszym rozstaniu z dziewczyną.Należe do nieśmiałych facetów i nigdy raczej nie miałem dużego powodzenia u dziewczyn.Nie radzę sobie z tymi wszystkimi emocjami po rozstaniu a szczególnie wyrzutkami sumienia bo wiem że popełniłem błędy i na pewno wiem że one też zdecydowały że mnie zostawiła ale chciałbym was się spytać co wy o tym uważacie czy to ewidentnie moja wina czy to tylko była okazja dla niej aby zerwać.Zaczne od tego że zaczęło się u nas psuć od jednej kłótni ona była spowodowana że przyjechałem do niej wieczorem aby spędzić z nią czas a widywaliśmy się wtedy tylko w soboty, ja wtedy zrezygnowałem z urodzin kumpla.Zabolało mnie że zaczęła gadać przez telefon że swoim "przyjacielem" odebrała pierwszy raz później kolejny, wtedy poczułem że nagle zapomniała że jestem obok niej i wtedy wybuchnąłem złością i to był mój pierwszy błąd i za to nią przeprosiłem.Tylko najgorsze czekało mnie później, najpierw od jej najlepszej przyjaciółki dowiedziałem się że miała wątpliwości a później sama to przyznała ale dalej twierdziła że to tylko przyjaciel i nigdy z nim nie zerwie kontaktu ale teraz wie że to ze mną chce ułożyć życie.I to był cos dla mnie już wtedy wiedziałem że nie będę potrafił jej zaufać że wszędzie będę widział drugie dno ale że ją kocham to byliśmy dalej razem.Trwało to nie cały miesiąc ale to nie było już to ona się zmieniła, wiecznie chodziła zamyślona, nieobecna i coraz mniej czułości i inicjatywy było z jej strony ale twierdziła że to z powodu że ma gorszy okres że to przez studia i chorobę, wyznała mi że choruje na depresje i po tej kłótni ona się nawróciła i co najgorsze ten przyjaciel za każdym razem dzwonił jak ja u niej byłem i to o późnych porach ale nie odbierała bo o to ją prosiłem że ma cały tydzień to niech wtedy z nim gada a weekendy spędzała ze mną i się zgodziła ale później się okazało że wcale jej to nie pasowało a ze mną nigdy rzadko gadała przez telefon bo nie miała czasu.Ale ja też się zmieniłem byłem starsznie podejrzliwi i z trzy razy doszło do małej sprzeczki ewidentnie z mojej winy, zawsze jednak to było jak się nie widzieliśmy w tygodniu, raz było z powodu tego że na moją wiadomość "Kocham ciebie" odpisała że nie ma czasu a druga że nie odpisywała na wiadomość kilka godzin twierdząc że nie siedziała na telefonie bo odpoczywała a widziałem jak była aktywna.I w końcu nie wytrzymałem i porozmawialiśmy szczerze to powiedział że nie wie czy mnie kocha i nie chce nic robić na siłę a trzy dni temu mi pisała że mnie kocha i powiedziała że to prawda.Podała jeszcze takie argumenty że jesteśmy zbyt podobni do siebie że się pozabijamy że nigdy nie zaakceptuje jej przyjaciela.I jak uważacie czy to było spowodowane że jednak coś w niej pękło i mnie wcale nie kochała czy raczej z tego powodu że wiedziała że zawsze będę zazdrosny o niego a ona z nim nigdy kontaktu nie zerwie.Sorry że chaotycznie napisałem ale dalej jestem załamany, boje się że to była moja pierwsza i ostatnia szansa na ułożenia życia a ja do spieprzyłem bo wiem że byłem zbyt podejrzliwy ale myślę że mogła mi dać drugą szansę jeśli naprawdę kochała.Musialem się wyżalić, najgorsze dalej mam nadzieję że się odezwie a minęło już cztery miesiące, strasznie czuje się samotnie a szczególnie w tych czasach gdzie nigdzie nie można wyjść i wszyscy znajomi mają już ułożone życie.Pozdrawiam

Bardzo ciężko się to czyta, używaj akapitów na miłość boską.
Spieprzyłeś nie spieprzyłeś, skończyło się. Zaakceptuj to i rusz na przód.
Zazdrość w związku niszczy, czy miałeś powody? Ja bym podziękował dziewczynie która przyjeżdża do mnie i ciągle siedzi na telefonie z przyjacielem - na pewno bym tego nie akceptował. I myślę, że rozsądnie jej powiedziałeś, że jak jest u ciebie w te weekendy to jest dla ciebie, a nie dla przyjaciela, a w tygodniu niech robi co tam chce.


Aha i jeśli nie przesadzasz z tą częstotliwością kontaktu między nimi to może ci się coś pomyliło? Może ona była w związku z tym przyjacielem, a nie z tobą? Generalnie dziewczyna niepoważna.

Jak ma czas odpisać, że nie ma czasu odpisać na "kocham Cię", no ja nie mam pytań
Ogólnie sam nie jestem zazdrośnikiem ale przy takich akcjach zastanowiłbym się jak bardzo porożem rysuje sufit tylko nie robiłbym awantur, a się uwolnił bo ten trójkąt miłosny toksyczny był dla ciebie.

[f8c2d375a73595a7890227cbb2d3acee309191de_62181c3c5fcdf]

Po prostu było wam nie po drodze. Ty potrzebowałeś monogamicznej relacji i atencji, a ona się chciała bawić w trójkąty. Dobrze wyszło, że każde poszło w swoją stronę. Nie ma co tutaj rozpamiętywać czy szukać winy. Na przyszłość powinieneś tylko nauczyć się rozmawiać o takich rzeczach od razu, a nie czekać aż wybuchniesz i dojdzie do awantury.

[Aaneczkaa86]

No niestety dziewczyna nie myślała o tobie poważnie. Jeśli podczas spotkania z tobą odbiera telefony od "przyjaciela".

Czas leczy rany. Jeśli teraz przeżywasz to rozstanie po 4 miesiącach. Staraj się zapomnieć i skup się na innych rzeczach w twoim życiu.

Masz 25 lat całe życie przed tobą. Nie ma znaczenia, że znajomi mają poukładane życie. Nie wiesz jak ono wygląda i jak będzie wyglądać później wiec się tym nie nakręcaj.
Lepiej poczekać na odpowiednią osobę niż spędzić życie z kimś kto do Cibie nie pasuje.

[dominika152]

Ja tu nie widzę nigdzie twojej winy. Introwertym introwertyzmem, ale na pewno masz zaniżoną samocenę. Za dużo przepraszasz, a nie napisałeś ani słowa o jej przeprosinach. Brakuje ci też męskości. Nie jestem facetem, więc nie jestem w stanie ci powiedzieć co masz zrobić, żebyś był bardziej męski. Na pewno poleciłabym ci:
1.) Jakąś terapie, albo uporządkowanie sobie swojego życia + praca nad lepszą samooceną
2.) Siłownia, praca nad sylwetką?
3.) Nie rzucaj się teraz w kolejne związki czy wir przelotnych znajomości. Spotykaj sie ze znajomymi, jezeli nie masz znajomych to wyjdź do ludzi. Nawet introwertycy potrzebują innych ludzi. Szukaj kontaktów z ludźmi, ale niekoniecznie związków czy seksu. Czas leczy rany, z tej mąki chleba już nie będzie.

Skup się na sobie, może jakieś zainteresowania, może lepsza praca, przepracuj swoje problemy, z czasem za kilka miesięcy czy rok będziesz już w stanie wejść w kolejną relację, czas zrobi swoje. Najgorsze co możesz teraz zrobić to wyizolować się od innych ludzi, zostać z tym samemu i zadręczać się w domu w samotności.

[anzet]

Nie byłeś specjalnie ważny w jej życiu i sam to czułeś. Ot, takim chłopakiem tymczasowym, z braku laku. I tak by Cię odpaliła jakby znalazła kogoś trochę bardziej pasującego (albo ten "przyjaciel" by się wreszcie odpowiednio "zadeklarował"). Dobrze się stało, szkoda że nie wcześniej i nie z Twojej inicjatywy.

[Seba9604]

Witam.



Mam pytanie jakbyście zareagowali jak wasza partnerka powiedziała wam takie zdanie "Jak pojawił się X, namieszał mi w głowie i miałam wątpliwości" po tym stwierdziła że to tylko przyjaciel i nie zerwie z nim nigdy kontaktu i że jestem dla niej ważny i to ze mną chce ułożyć życie.Czy osoba która kocha drugą osobe powinna mieć takie wątpliwości?Bo mi się wydaje że jednak nie powinna i druga sprawa czy na pewno to tylko przyjaciel bo wydaje mi się że przyjaciel nie powinien powodować takich wątpliwości w jej związku.I teraz myśl czy dalej to ciągnąć jak wiadomo że straciło się zaufanie do niej i że się już nie zaakceptuje tego przyjaciela i z tego powodu będę cały czas kłótnie?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Seba9604

Witam.



Mam pytanie jakbyście zareagowali jak wasza partnerka powiedziała wam takie zdanie "Jak pojawił się X, namieszał mi w głowie i miałam wątpliwości" po tym stwierdziła że to tylko przyjaciel i nie zerwie z nim nigdy kontaktu i że jestem dla niej ważny i to ze mną chce ułożyć życie.Czy osoba która kocha drugą osobe powinna mieć takie wątpliwości?Bo mi się wydaje że jednak nie powinna i druga sprawa czy na pewno to tylko przyjaciel bo wydaje mi się że przyjaciel nie powinien powodować takich wątpliwości w jej związku.I teraz myśl czy dalej to ciągnąć jak wiadomo że straciło się zaufanie do niej i że się już nie zaakceptuje tego przyjaciela i z tego powodu będę cały czas kłótnie?

moim zdaniem intuicja dobrze ci podpowiada
skoro zamieszal jej w glowie i mimo to nie chce skonczyc znajomowsci to znaczy ze na cos liczy
ciebie ma przy sobie bo tak wygodnie,czeka az on sie namysli
nie wierze w przyjazn z facetem ktory namieszal ci w glowie
i mysle ze twoj zwiazek nie ma sensu skoro straciles zaufanie

widze ze masz juz podobny watek na forum
https://wizaz.pl/forum/showthread.ph...1#post88620251
to jestescie razem czy nie?bo juz sie gubie?
to co napisales w poprzednim watku upewnia mnie jeszcze bardziej ze partnerka nie kocha ciebie i jest z toba z braku laku ,pewnie chciala zeby cos wyszlo z tym przyjacielem ale sie nie udalo
kopnij ja w dupe bo nawet jesli wrocicie do siebie to ona kopnie ciebie nie dlugo

[Hultaj]

Jak dla mnie trzyma go w zapasie. Normalne że ci się nie przyzna że leci na niego itp.
''Co bym zrobiła'', nie wiem, jak jesteś w desperacji zakochany tak bardzo że wszystko zignorujesz to zawsze możesz się ożenić. Jak masz do siebie dużo miłości to pogon ją niech wybiera albo Ty albo tamten. W ogóle by mi się nie chciało (zarówno o w opcji bycia z kimś jak i nie) słuchać tłumaczeń jak to tamten koleś jest ''tylko'' albo ''nieważny''. Słowa. Potem z takich ''nieważnych'' np. po latach wychodzą niektórym nawet małżeństwa więc tego.

[Overcooked]

Już zakładałeś swój wątek i dostałeś odpowiedzi.