Znudził się?

[Leenkaa]

Cześć!Mam problem z moim chłopakiem i bardzo zależy mi abyście w jakiś sposób skomentowały czy oceniły moją sytuację.

Jestem z nim od ponad roku. Pierwsze 7 miesięcy było jak z bajki, później zaczęło się psuć. Kłóciliśmy się średnio co 2 dni, zerwaliśmy już ok. 6 razy ale ciagle i ciągle do siebie wracaliśmy i staraliśmy się utrzymać uczucie. W grę wchodziły różne wyzwiska i zdania, które nigdy nie powinny paść. Uczucie jest ogromne, podczas kłótni chodzi zazwyczaj o różnice charakterów i poglądów. Jesteśmy już po kilkumiesięcznym "etapie wielkich sporów" i widzę oraz czuję, że oboje zmieniliśmy się aby tej drugiej połówce było łatwiej. Jestem bardzo uczuciowa, często płaczę, a mój chłopak wprost przeciwnie. Oboje szczerze pragniemy stworzyć ze sobą silny związek. Kiedyś pokłóciliśmy się, bo on uważał, że powinniśmy spędzać ze sobą mniej czasu, żeby chociaż zdążył zatęsknić. Ale widywaliśmy się codziennie, ponieważ ja się nie zgodziłam, nie wyobrażałam sobie tego. Teraz odczuwam skutki (chyba skutki). On nie potrzebuje już mnie przytulać, trzymać za rękę ani całować. Robi to czasami, sporadycznie, lub gdy ja chcę. Muszę napisać, że czuję się "niewystarczająca" dla niego, tzn nie mam tylu zainteresowań co on, takiej wiedzy czy inteligencji. Ostatnio mi powiedział, że jestem jego ideałem, nieważne co ja na ten temat myślę. Jednak wiem też, że nasz związek to nie bezinteresowna miłość, a raczej miłość zapracowana sobie poprzez pracę nad samym sobą. W tym momencie przechodzę kryzys, nie wiem czy taki związek ma realną szansę przetrwać. Dodam, że nie uprawiamy seksu ze względu na wyznanie. Kocham go ale często zastanawiam się czy on mnie też, bo przecież jak po takich słowach podczas kłótni (pół roku temu) czy po informacji, ze powinniśmy się rzadziej widywać może to być prawda. Czy to głupota?

[Ostre wasabi]

Napisane przez Leenkaa

Cześć!Mam problem z moim chłopakiem i bardzo zależy mi abyście w jakiś sposób skomentowały czy oceniły moją sytuację.

Jestem z nim od ponad roku. Pierwsze 7 miesięcy było jak z bajki, później zaczęło się psuć. Kłóciliśmy się średnio co 2 dni, zerwaliśmy już ok. 6 razy ale ciagle i ciągle do siebie wracaliśmy i staraliśmy się utrzymać uczucie. W grę wchodziły różne wyzwiska i zdania, które nigdy nie powinny paść. Uczucie jest ogromne, podczas kłótni chodzi zazwyczaj o różnice charakterów i poglądów. Jesteśmy już po kilkumiesięcznym "etapie wielkich sporów" i widzę oraz czuję, że oboje zmieniliśmy się aby tej drugiej połówce było łatwiej. Jestem bardzo uczuciowa, często płaczę, a mój chłopak wprost przeciwnie. Oboje szczerze pragniemy stworzyć ze sobą silny związek. Kiedyś pokłóciliśmy się, bo on uważał, że powinniśmy spędzać ze sobą mniej czasu, żeby chociaż zdążył zatęsknić. Ale widywaliśmy się codziennie, ponieważ ja się nie zgodziłam, nie wyobrażałam sobie tego. Teraz odczuwam skutki (chyba skutki). On nie potrzebuje już mnie przytulać, trzymać za rękę ani całować. Robi to czasami, sporadycznie, lub gdy ja chcę. Muszę napisać, że czuję się "niewystarczająca" dla niego, tzn nie mam tylu zainteresowań co on, takiej wiedzy czy inteligencji. Ostatnio mi powiedział, że jestem jego ideałem, nieważne co ja na ten temat myślę. Jednak wiem też, że nasz związek to nie bezinteresowna miłość, a raczej miłość zapracowana sobie poprzez pracę nad samym sobą. W tym momencie przechodzę kryzys, nie wiem czy taki związek ma realną szansę przetrwać. Dodam, że nie uprawiamy seksu ze względu na wyznanie. Kocham go ale często zastanawiam się czy on mnie też, bo przecież jak po takich słowach podczas kłótni (pół roku temu) czy po informacji, ze powinniśmy się rzadziej widywać może to być prawda. Czy to głupota?

Mogę spytać ile macie lat bo to też troszkę ułatwi ocenę?

Ogólnie, facet może czuć się osaczony na etapie kiedy jeszcze powinien o Ciebie zabiegać, a Ty sama się non stop do niego pchasz. Widać że mu zależy skoro pracuje nad sobą

[Leenkaa]

Mamy po 19 lat, w tym roku przeprowadzamy się na studia, jednak każdy będzie mieszkał w swoim mieszkaniu. Oczywiście, będziemy u siebie spędzać czas, widywać się itd. ale wspólnie stwierdziliśmy, że to jest odpowiedni sposób na stworzenie zdrowego związku.

[Ostre wasabi]

Napisane przez Leenkaa

Mamy po 19 lat, w tym roku przeprowadzamy się na studia, jednak każdy będzie mieszkał w swoim mieszkaniu. Oczywiście, będziemy u siebie spędzać czas, widywać się itd. ale wspólnie stwierdziliśmy, że to jest odpowiedni sposób na stworzenie zdrowego związku.

Fajna decyzja ponieważ studia to także czas zabawy, a mieszkając razem budowalibyście już dorosłość. Myślę, że macie szanse na to że się Wam uda

[Leenkaa]

Dziękuję! Bardzo mnie pocieszyłaś, bo ostatnio jestem kłębkiem nerwów. Myślisz, że powinnam trochę przystopować z widywaniem się z nim? W wakacje wylatuje na miesiąc do Holandii, to dopiero da mi kopa! Ale może nauczę się "nie mieć go na zawołanie" )

[Ostre wasabi]

Napisane przez Leenkaa

Dziękuję! Bardzo mnie pocieszyłaś, bo ostatnio jestem kłębkiem nerwów. Myślisz, że powinnam trochę przystopować z widywaniem się z nim? W wakacje wylatuje na miesiąc do Holandii, to dopiero da mi kopa! Ale może nauczę się "nie mieć go na zawołanie" )

Warto odpoczywać od siebie i mieć też swoje oddzielne światy. Też możesz z koleżankami jakiś wypad zorganizować bez męskiej obecności ja z moim TŻ w sumie podobnie czas spędzamy, ale jak są wyjazdy jakieś że my kobietki babskie rajdy robimy to nie wścieka się o to. A jak on z kumplami wyjeżdża na motocyklach to też fajnie że sobie odpocznę od niego te 2 dni

[laisla]

Dlaczego aż tak się kłóciliście aby padały wyzwiska? Po kilku miesiącach znajomości...to chyba sielanka jeszcze powinna być..Skąd takie negatywne emocje?
Jak to on nie potrzebuje Ciebie przytulić? Musisz to wyprosić? Nie dziwię się, że taki układ doprowadza Ciebie do rozpaczy. Skoro chciał poluźnienia relacji, dałabym mu to, z pewnością nie uczepiłabym się go na siłę gdyby dawał takie sygnały. Niekomfortowa ta cała sytuacja dla Ciebie.

[chwast]

Możliwe, że się trochę znudził. Skoro chciał abyście spotykali się rzadziej to znaczy, że tego potrzebował. A Ty się "nie zgodziłaś". Błąd. Wielki. Klasyczny Też się kiedyś nie zgadzałam, ogólnie czytając wizaż mam wrażenie, że byłam kiedyś taką okropną dziewczyną z każdą okropną cechą jaką się da.

Zluzuj trochę, potraktuj ten związek jako związek partnerski, a nie uwiązanie się do chłopaka łańcuchem. Żyj teraźniejszością.

Chociaż dziwię się, że po 7 miesiącach były takie akcje, u mnie po 24 nie było czegoś takiego. Takie wieczne zrywanie ze sobą co 5 minut (w przenośni) raczej nie wpływa pozytywnie na związek.
Seksu nie uprawiacie ze względu na wyznanie. Szanuję, ale troszkę szkoda, bo to bardzo zbliża.

[leniwca]

W ciągu zaledwie pół roku takie akcje? Wyzwiska, kłótnie, kilkukrotne zrywanie i chcecie dalej ciągnąć ten związek?
Wg mnie to całe staranie się, pracowanie nad związkiem jest mocno naciągane, tzn. na siłę. Jak dla mnie kiepsko się dobraliście, no ale zauważyłam, że niektórzy lubią takie mało stabilne związki.

[Leenkaa]

Szczerze to chciałabym troszkę zmienić charakter naszego związku. Rozum mi podpowiada, że faktycznie byłoby lepiej dla nas gdybyśmy się widywali np co dwa dni (teraz jest u mnie codziennie, czasami całymi dniami i codziennie ze sobą piszemy). Trochę przestrzeni każdemu z nas się przyda. A serce, wiadomo... Dlatego trudno mi wymyślić sposób w jaki mam to zrobić, z dnia na dzień powiedzieć mu "kochanie, dzisiaj nie chcę się z Tobą widzieć"? I co ja będę robiła w tym czasie haha )

---------- Dopisano o 21:19 ---------- Poprzedni post napisano o 21:16 ----------

Napisane przez leniwca

Jak dla mnie kiepsko się dobraliście, no ale zauważyłam, że niektórzy lubią takie mało stabilne związki.

Według mnie gdy dwoje ludzi się kocha stara się zmienić na lepsze (dla siebie jak i dla partnera). Oboje bardzo siebie motywujemy.

[jagodowa90]

Miłosnego szału nie widzę.
Dobrze, że nie będzie mieszkać razem, a jeszcze lepiej, że wyjeżdżasz na miesiąc. Pozwoli Ci to nabrać trochę dystansu, pożyć w końcu bez niego na zawołanie, może przemyślisz sobie wszystko.
Albo pomoże to waszemu związkowi, albo pomoże Tobie zobaczyć, że inne życie to nie koniec świata.

[chwast]

Napisane przez Leenkaa

Szczerze to chciałabym troszkę zmienić charakter naszego związku. Rozum mi podpowiada, że faktycznie byłoby lepiej dla nas gdybyśmy się widywali np co dwa dni (teraz jest u mnie codziennie, czasami całymi dniami i codziennie ze sobą piszemy). Trochę przestrzeni każdemu z nas się przyda. A serce, wiadomo... Dlatego trudno mi wymyślić sposób w jaki mam to zrobić, z dnia na dzień powiedzieć mu "kochanie, dzisiaj nie chcę się z Tobą widzieć"? I co ja będę robiła w tym czasie haha )

---------- Dopisano o 21:19 ---------- Poprzedni post napisano o 21:16 ----------



Według mnie gdy dwoje ludzi się kocha stara się zmienić na lepsze (dla siebie jak i dla partnera). Oboje bardzo siebie motywujemy.

A co nie masz żadnych obowiązków? Szkoła, praca, zainteresowania, coś w domu do zrobienia?
Nie musisz tego mówić w taki sposób, mój odebrałby to jako focha. Powiedz "kochanie muszę dziś zrobić to i to, może spotkamy się jutro?" Żeby widział, że to wychodzi od Ciebie

Po drugie owszem gdy dwoje ludzi się kocha to stara się zmienić na lepsze - ale kurcze, nie w takim stopniu. Ja mam wrażenie, że Wy chcecie całkowicie wyeliminować to przez co się kłócicie, to już dla mnie dziwne. Jeśli w związku jest kryzys to spoko, ale u Was od początku było coś nie halo (7 miesięcy to dla mnie początek) i zmienianie swojej osobowości nic tu nie da bo prędzej czy później to się rozwali

[leniwca]

Napisane przez Leenkaa

Według mnie gdy dwoje ludzi się kocha stara się zmienić na lepsze (dla siebie jak i dla partnera). Oboje bardzo siebie motywujemy.

Ja z kolei nie chciałabym budować związku z kimś, z kim od początku nie potrafię się dogadać. Właśnie dla mnie to takie ciągnięcie związku, na siłę dostosowywanie się do siebie. Gdzie ten okres spijania sobie z dziubków, tęczy, jednorożców, etc?
Zamiast tego od samego początku zgrzyty, kłótnie, agresja. Piękna miłość, serio...

[Leenkaa]

Napisane przez chwast

Po drugie owszem gdy dwoje ludzi się kocha to stara się zmienić na lepsze - ale kurcze, nie w takim stopniu. Ja mam wrażenie, że Wy chcecie całkowicie wyeliminować to przez co się kłócicie, to już dla mnie dziwne. Jeśli w związku jest kryzys to spoko, ale u Was od początku było coś nie halo (7 miesięcy to dla mnie początek) i zmienianie swojej osobowości nic tu nie da bo prędzej czy później to się rozwali

Niefortunnie to ujęłam. Nie chodzi o zmienianie osobowości a raczej o pracą nad własnymi wadami. Przykład:

zawsze byłam bardzo leniwa, lubiłam całymi dniami oglądać seriale leżąc w łóżku. On powiedział mi, że przeszkadza mu to (z wiadomych przyczyn) i przeprowadziliśmy kilka rozmów na ten temat (oczywiście na początku nie wyobrażałam sobie innego życia). Teraz zamiast oglądać TV wybieramy się razem na rowery, jeździmy w góry, zaczęłam się wspinać.

On jest przerażająco nerwowym człowiekiem i często podczas kłótni po prostu go ponosiło. Na dzień dzisiejszy gdy czuję, że za chwilę "wybuchnie" mówię mu żeby się pilnował, on wtedy przeprasza mnie, wychodzi z pokoju i na 5 min idzie odetchnąć, czy zapalić papierosa. Później przychodzi i spokojnie wracamy do problemu. Może dla Was to nie będzie nic takiego, ale dla człowieka o słabych nerwach jest to dość duży wyczyn.

[Styllaa]

Napisane przez Leenkaa

Szczerze to chciałabym troszkę zmienić charakter naszego związku. Rozum mi podpowiada, że faktycznie byłoby lepiej dla nas gdybyśmy się widywali np co dwa dni (teraz jest u mnie codziennie, czasami całymi dniami i codziennie ze sobą piszemy). Trochę przestrzeni każdemu z nas się przyda. A serce, wiadomo... Dlatego trudno mi wymyślić sposób w jaki mam to zrobić, z dnia na dzień powiedzieć mu "kochanie, dzisiaj nie chcę się z Tobą widzieć"? I co ja będę robiła w tym czasie haha )

---------- Dopisano o 21:19 ---------- Poprzedni post napisano o 21:16 ----------



Według mnie gdy dwoje ludzi się kocha stara się zmienić na lepsze (dla siebie jak i dla partnera). Oboje bardzo siebie motywujemy.

Według mnie gdy dwoje ludzi się kocha to się szanują i robią wszystko bo byli szczęśliwi. Żeby do siebie wrócić trzeba być tego cholernie pewnym, a wy rozstaliście się już kilka razy, dziecinada
Nie męcz się w tym związku bo możesz być naprawdę szczęśliwa z kimś innym.

[madana]

(teraz jest u mnie codziennie, czasami całymi dniami i codziennie ze sobą piszemy)

- udusiłabym się, serio. Zero przestrzeni DLA SIEBIE.

[Styllaa]

Napisane przez Leenkaa

Niefortunnie to ujęłam. Nie chodzi o zmienianie osobowości a raczej o pracą nad własnymi wadami. Przykład:

zawsze byłam bardzo leniwa, lubiłam całymi dniami oglądać seriale leżąc w łóżku. On powiedział mi, że przeszkadza mu to (z wiadomych przyczyn) i przeprowadziliśmy kilka rozmów na ten temat (oczywiście na początku nie wyobrażałam sobie innego życia). Teraz zamiast oglądać TV wybieramy się razem na rowery, jeździmy w góry, zaczęłam się wspinać.

On jest przerażająco nerwowym człowiekiem i często podczas kłótni po prostu go ponosiło. Na dzień dzisiejszy gdy czuję, że za chwilę "wybuchnie" mówię mu żeby się pilnował, on wtedy przeprasza mnie, wychodzi z pokoju i na 5 min idzie odetchnąć, czy zapalić papierosa. Później przychodzi i spokojnie wracamy do problemu. Może dla Was to nie będzie nic takiego, ale dla człowieka o słabych nerwach jest to dość duży wyczyn.

Nooo.. to żeby go kiedyś nie poniosło jeszcze bardziej

[leniwca]

Napisane przez Leenkaa

Niefortunnie to ujęłam. Nie chodzi o zmienianie osobowości a raczej o pracą nad własnymi wadami. Przykład:

zawsze byłam bardzo leniwa, lubiłam całymi dniami oglądać seriale leżąc w łóżku. On powiedział mi, że przeszkadza mu to (z wiadomych przyczyn) i przeprowadziliśmy kilka rozmów na ten temat (oczywiście na początku nie wyobrażałam sobie innego życia). Teraz zamiast oglądać TV wybieramy się razem na rowery, jeździmy w góry, zaczęłam się wspinać.

On jest przerażająco nerwowym człowiekiem i często podczas kłótni po prostu go ponosiło. Na dzień dzisiejszy gdy czuję, że za chwilę "wybuchnie" mówię mu żeby się pilnował, on wtedy przeprasza mnie, wychodzi z pokoju i na 5 min idzie odetchnąć, czy zapalić papierosa. Później przychodzi i spokojnie wracamy do problemu. Może dla Was to nie będzie nic takiego, ale dla człowieka o słabych nerwach jest to dość duży wyczyn.

Taaa, i z takich powodów kłócicie się, wyzywacie i zrywacie ze sobą?

[Leenkaa]

Napisane przez leniwca

Taaa, i z takich powodów kłócicie się, wyzywacie i zrywacie ze sobą?

NIE!!!

Powodami BYŁY (podkreślam, że to czas przeszły) po prostu nerwy i rozstrojone uczucia. Taka "dziecinada" jak już ktoś to ujął.

[madana]

Napisane przez Leenkaa

NIE!!!

Powodami BYŁY (podkreślam, że to czas przeszły) po prostu nerwy i rozstrojone uczucia. Taka "dziecinada" jak już ktoś to ujął.

- ale wiesz, może te nerwy wzięły się z nienormalnego - moim zdaniem- przywiązania, bo wymaganie, ze codziennie, zawsze, całe dni + smsy do tego- no zwariować można, KIEDY w ogóle zatęsknić za sobą? Mieć czas DLA SIEBIE, bez tej drugiej osoby przyrośniętej do ciebie?

[patika098]

Ja jestem ze swoim TŻ od ponad 5 lat, widujemy się niemal codziennie po ok 3-4 godziny, ( z kilkoma miesięcznymi przerwami gdy on był za granica w pracy plus trzy miesiące mieszkania razem za granicą gdy byliśmy w pracy) i wciąż się kochamy, on często mnie całuje, czy to w usta, w czoło czy choćby w rekę przytula mnie, mówi czułe słowka. A gdy się kłócimy, to ja zawsze za dużo powiem czego potem bardzo żałuję, ale on mnie kocha i wie że jeśli on zmieni temat , to ja się uspokoję.
Nigdy nie usłyszałam od niego że chce za mną zatesknić. Planujemy być ze sobą jeszcze dłuuuuuugo więc na pewno będzie okazja żeby zatęsknić, każdy gdzies czasem musi wyjechać czy coś
Jedyne czego ja miałabym sie u mnie w związku bac to to, że komuś z nas odbije jak to czasem w życiu bywa i skończy się szczęśliwe życie.


Do czego zmierzam - uważam że ten chłopak to nie ten JEDYNY dla Ciebie. Nie marnuj na niego czasu

[Leenkaa]

.

[madana]

Napisane przez Leenkaa

Tak, właśnie myślę tak samo! Chcę to zmienić, bo to jest mój wymysł (codzienne spotkania) i to JA mam z tym problem. Po prostu szukam, no nie wiem, potwierdzenia słuszności mojej tezy, że "chłopak nie musi być z Tobą 24h na dobę" Bo znam i takie pary, które są szczęśliwe i praktycznie... nierozłączne.

- ale wiesz, że ludzie mają różnie? prawda? Są tacy, którzy uważają, że jak para tzn, zawsze wszędzie i codziennie; ale są tacy, którzy potrzebują przestrzeni i wcale nie oznacza to tego, że nie kochają.

[Leenkaa]

Napisane przez madana

- ale wiesz, może te nerwy wzięły się z nienormalnego - moim zdaniem- przywiązania, bo wymaganie, ze codziennie, zawsze, całe dni + smsy do tego- no zwariować można, KIEDY w ogóle zatęsknić za sobą? Mieć czas DLA SIEBIE, bez tej drugiej osoby przyrośniętej do ciebie?

Tak, właśnie myślę tak samo! Chcę to zmienić, bo to jest mój wymysł (codzienne spotkania) i to JA mam z tym problem. Po prostu szukam, no nie wiem, potwierdzenia słuszności mojej tezy, że "chłopak nie musi być z Tobą 24h na dobę" Bo znam i takie pary, które są szczęśliwe i praktycznie... nierozłączne.

[Chatul]

Napisane przez Leenkaa

Kłóciliśmy się średnio co 2 dni, zerwaliśmy już ok. 6 razy ale ciagle i ciągle do siebie wracaliśmy i staraliśmy się utrzymać uczucie.

Ewidentnie nie umiecie stworzyć stabilnego związku. Radziłabym dać sobie spokój ze związkami na razie.

Uczucie jest ogromne

Wyzwiska, kłótnie... Tak, to mi przypomina jedno uczucie — nienawiść.

On nie potrzebuje już mnie przytulać, trzymać za rękę ani całować.

I tu powinna Ci się zapalić OGROMNA czerwona lampa.
Facet Cię nie przytula, nie trzyma za rękę, nie całuje... Czyli nie szuka bliskości. Teraz tylko kwestia dlaczego. Pierwsze, co mi przyszło do głowy to dlatego, że niczego do Ciebie nie czuje.
Dodatkowo w kłótniach wyzywacie się, Ty masz wrażenie, że „zapracowałaś na jego miłość” (ja tutaj zauroczenia nie widzę, a co dopiero miłości)... Nie za bardzo rozumiem dlaczego próbujecie stworzyć związek.

[patika098]

No właśnie, a jeśli autorka ma takie zdanie na temat par a jej chlopak zupełnie inne, to raczej do siebie nie pasują .

[leniwca]

Napisane przez madana

- ale wiesz, może te nerwy wzięły się z nienormalnego - moim zdaniem- przywiązania, bo wymaganie, ze codziennie, zawsze, całe dni + smsy do tego- no zwariować można, KIEDY w ogóle zatęsknić za sobą? Mieć czas DLA SIEBIE, bez tej drugiej osoby przyrośniętej do ciebie?

Co za dużo to niezdrowo- widać facetowi ten duży kontakt wychodzi teraz bokiem.
A może po tym czasie stwierdził, że jednak to nie to? Albo że waszych różnic-charakteru, poglądów- nie przeskoczycie.

[Leenkaa]

Napisane przez patika098

Do czego zmierzam - uważam że ten chłopak to nie ten JEDYNY dla Ciebie. Nie marnuj na niego czasu

Poczułam się tym troszkę urażona, bo wydaje mi się, że potraktowałaś mój związek bardzo lekko. Myślę, że jest on bardzo mocny, bo niewiele świeżo upieczonych par przetrwałoby taki natłok kłótni. A my postanowiliśmy to naprawić, a nie poddać się.

To nie jest tak, że on jest zimny i nieczuły. Czasami ma takie dni, że dosłownie "odkleić się nie mogę". I właściwie dopiero teraz, rozmawiając z Wami, zauważyłam, że gdy się nie widywaliśmy (np byłam chora, albo on wyjechał na 3 dni) to kolejnych kilka dni po "powrocie" było bogate w jego czułości itd. bo się po prostu stęsknił.

[madana]

Napisane przez Leenkaa

Poczułam się tym troszkę urażona, bo wydaje mi się, że potraktowałaś mój związek bardzo lekko. Myślę, że jest on bardzo mocny, bo niewiele świeżo upieczonych par przetrwałoby taki natłok kłótni. A my postanowiliśmy to naprawić, a nie poddać się.

To nie jest tak, że on jest zimny i nieczuły. Czasami ma takie dni, że dosłownie "odkleić się nie mogę". I właściwie dopiero teraz, rozmawiając z Wami, zauważyłam, że gdy się nie widywaliśmy (np byłam chora, albo on wyjechał na 3 dni) to kolejnych kilka dni po "powrocie" było bogate w jego czułości itd. bo się po prostu stęsknił.

- dla mnie to błąd logiczny, bo początek związku z różnymi rzeczami mi się kojarzy, ale nie natłokiem kłotni i to tak gwałtownych.

[patika098]

Napisane przez Leenkaa

Poczułam się tym troszkę urażona, bo wydaje mi się, że potraktowałaś mój związek bardzo lekko. Myślę, że jest on bardzo mocny, bo niewiele świeżo upieczonych par przetrwałoby taki natłok kłótni. A my postanowiliśmy to naprawić, a nie poddać się.

To nie jest tak, że on jest zimny i nieczuły. Czasami ma takie dni, że dosłownie "odkleić się nie mogę". I właściwie dopiero teraz, rozmawiając z Wami, zauważyłam, że gdy się nie widywaliśmy (np byłam chora, albo on wyjechał na 3 dni) to kolejnych kilka dni po "powrocie" było bogate w jego czułości itd. bo się po prostu stęsknił.

Przepraszam ale tak myślę niestety. Pragnieć zatęsknić za swoją połówką można po kilku latach a nie po roku i trochę. Po takim stażu wielu parom motylki jeszcze w brzuchu latają.
A jak kiedyś postanowicie razem zamieszkać, to jak to zrobicie- on będzie się co kilka dni wyprowadzał do rozdiców żeby za Toba zatęsknić