Mama wraca do pracy.

[Purely]

Witam.

Zakładam nowy wątek, ponieważ nie widziałam takiego, który byłby godny uwagi. Mam nadzieję, że znajdą się inne młode mamy, które wracają do pracy.

Moja córka ma w tej chwili ponad 5 miesięcy i planuję wrócić do pracy od stycznia. Przysługuje mi roczny urlop ale rezygnuję z niego z kilku powodów, jakich ?

Po pierwsze - pieniądze, pieniądze, pieniądze.
Po drugie - obiecałam szefowej i teraz ciężko mi się wycofać skoro już dałam jej słowo.

Mam tylko takie poczucie, im bliżej do tego abym wróciła, że jestem złą matką bo chcę zostawić moją Kruszynę samą. Wracam na cały etat, 8 godzin. Żałuję, że podjęłam taką decyzję, ale już nie mogę jej cofnąć. Musimy mieć dwie pełne pensje i tyle. Serce mi się kraje na samą myśl, że ją zostawiam. Jest taka malutka

[maharet1092]

A z kim ja zostawiasz?

[pantera200]

Purely ja mam 5 miesięcznego synka 16.11 skończy 6 miesięcy i niestety miesiąc temu musiałam wrócić do pracy również ze względów finansowych. Oj było ciężko... Na całe szczęście naszym maluchem opiekuje się teściowa, więc nie było dodatkowego stresu przed obcą osobą. Teraz wracamy z pracy i cały pozostały czas w ciągu dnia staramy się poświęcić naszemu bobasowi. Doszliśmy z mężem do wniosku, że im później bym wróciła do pracy to tym gorzej dla naszego bobasa bo byłby przyzwyczajony do przebywania tylko z mamą i nie chciałby zostać z nikim innym.

To, że wracasz do pracy wcale nie oznacza, że jesteś złą matką niestety takie są czasy. Wystarczy, że poświęcisz część swojego wolnego czasu córeczce i obie będziecie szczęśliwe i zadowolone.

[Purely]

Muszę ją posłać do żłobka. Teściowa nie będzie przyjeżdżać chociaż nie pracuje, a moja mama pracuje i nie będzie mogła się nią zająć.

To jest najgorsze w tym wszystkim.

[wandaweranda]

Napisane przez Purely

Po pierwsze - pieniądze, pieniądze, pieniądze.

stawiasz na szali malutkie dziecko, ktore potrzebuje Twojej obecnosci bardziej niz pozywienia i pieniadze?*
ehhh, przemysl to jeszcze
a jesli nie zmienisz zdania, to pomysl chociaz o niani, uwazam, ze to lepsza opcja (jeden staly opiekun), zwlaszcza, ze w zlobku corka zacznie Ci chorowac i wiecej Cie w pracy nie bedzie niz bedzie

*nie oceniam Cie, broń Boze

[traicionera]

Nie ma juz co tak straszyc, z tego, co zaobserwowalam, to takiemaluszki po pojsciu do zlobka choruja o wiele mniej niz dzieci, ktore ida do zlobka w ieku powiedzmy poltora roku.

[wandaweranda]

Napisane przez traicionera

Nie ma juz co tak straszyc, z tego, co zaobserwowalam, to takiemaluszki po pojsciu do zlobka choruja o wiele mniej niz dzieci, ktore ida do zlobka w ieku powiedzmy poltora roku.

ja nie strasze, pisze tylko o minusach zlobka, jakim jest m in prawdopodobienstwo chorob,
ze nie wspomne o stresie dla dziecka zwiazanym z obcym otoczeniem i obcymi osobami

[871319bc27e9d09c3f0d50d55d02d0b6e86b5c84]

Ja wracam do pracy w maju, jak młoda będzie miała roczek. Potem z dzieciakami zostaje mąż, weźmie wychowawczy.

Trochę się obawiam powrotu, nie w sensie że boję się o dzieci, tylko czy ja sobie poradzę na stanowisku. Jakby nie było miałam sporą przerwę w pracy, pewnie się lekko uwsteczniłam, ale też chciałabym wyglądać jak człowiek. Dlatego też powoli się nastawiam na powrót, mniejszy szok będzie później.

[traicionera]

wanda odebralam to jako straszenie, bo napisalas, że corka będzie chorowała, że wizazanki więcej nie będzie jak będzie w pracy, a tak może być, ale nie musi. ja przez dwa lata, kiedy corka chodzi do żłobka sumarycznie wzięłam może z 5-6 dni wolnego że względu na jakiś katarek czy coś. zresztą jeśli dziecko nie pójdzie nawet do żłobka, to choroby mogą je dopasc w p-kolu, gdy będzie miało te 2-3 lata.

[Bananalama]

Napisane przez wandaweranda

stawiasz na szali malutkie dziecko, ktore potrzebuje Twojej obecnosci bardziej niz pozywienia i pieniadze?*
ehhh, przemysl to jeszcze
a jesli nie zmienisz zdania, to pomysl chociaz o niani, uwazam, ze to lepsza opcja (jeden staly opiekun), zwlaszcza, ze w zlobku corka zacznie Ci chorowac i wiecej Cie w pracy nie bedzie niz bedzie

*nie oceniam Cie, broń Boze

wiesz co, samą miłością nikt nie wyżyje, a czasami bez tej drugiej pensji ciężko jest związać koniec z końcem, spłacić kredyt, żyć bez długu.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez Purely

Witam.

Zakładam nowy wątek, ponieważ nie widziałam takiego, który byłby godny uwagi. Mam nadzieję, że znajdą się inne młode mamy, które wracają do pracy.

Moja córka ma w tej chwili ponad 5 miesięcy i planuję wrócić do pracy od stycznia. Przysługuje mi roczny urlop ale rezygnuję z niego z kilku powodów, jakich ?

Po pierwsze - pieniądze, pieniądze, pieniądze.
Po drugie - obiecałam szefowej i teraz ciężko mi się wycofać skoro już dałam jej słowo.

Mam tylko takie poczucie, im bliżej do tego abym wróciła, że jestem złą matką bo chcę zostawić moją Kruszynę samą. Wracam na cały etat, 8 godzin. Żałuję, że podjęłam taką decyzję, ale już nie mogę jej cofnąć. Musimy mieć dwie pełne pensje i tyle. Serce mi się kraje na samą myśl, że ją zostawiam. Jest taka malutka

ale samej jej przecież nie zostawiasz?
zapewnij jej mozliwie najlepszą opiekę,jeśli to będzie niania to patrz głownie na to czy ma serce do tej pracy,wysokie kwalifikacje w postaci iluś dyplomów są mniej istotne w tej sytuacji
Decyzja podjęta,nie ma co rozkminiać.Musisz zapewnić małej stabilną emocjonalnie mamę,dużo bliskości i czasu razem po pracy,mozliwe ze mała odreaguje Twój powrót do pracy nocą,będzie się częściej budzić.Dużo siły życzę,dacie radę

---------- Dopisano o 12:23 ---------- Poprzedni post napisano o 12:16 ----------

Napisane przez Purely

Doszliśmy z mężem do wniosku, że im później bym wróciła do pracy to tym gorzej dla naszego bobasa bo byłby przyzwyczajony do przebywania tylko z mamą i nie chciałby zostać z nikim innym.

to akurat nie jest prawda

Autorko,nie wkręcaj sobie ze jesteś złą mamą. Musisz wrócić do pracy to wracasz,rozumiem ze nie masz wyboru. Jesli mała idzie do żłobka zadbaj o wczesniejszą adaptację(macie do tego prawo),obserwuj złobek,przyzwyczajaj ją powoli. Karmisz piersią?Jesli tak to nie łącz odstawienia z powrotem do pracy.Wez pod uwagę to,ze faktycznie wczesniej czy pozniej dziecko zacznie chorować i będziesz musiała brać zwolenienia w pracy albo znależć opiekunkę na ten czas.

[invisible_01]

Napisane przez wandaweranda

stawiasz na szali malutkie dziecko, ktore potrzebuje Twojej obecnosci bardziej niz pozywienia i pieniadze?*
ehhh, przemysl to jeszcze[/COLOR]

Nie wiedziałam, że miłością do dziecka można opłacić czynsz i kupić za nią jedzenie :rolleye: Niektórzy nie mają wyboru i nie ma co pisać takich rzeczy.

[wandaweranda]

Napisane przez Bananalama

wiesz co, samą miłością nikt nie wyżyje, a czasami bez tej drugiej pensji ciężko jest związać koniec z końcem, spłacić kredyt, żyć bez długu.

nie no, ja dobrze rozumiem, ze komus ciezko i samą miloscia sie nie zyje, ale o tym sie mysli zanim sie zalozy rodzine, zanim wezmie sie kredyt itd to chyba jasne
kazdy ma swoj punkt widzenia, po prostu i wolno mi go tu przedstawic
dla mnie (dla nas) najwazniejsze bylo, zebym zostala z dzieckiem w domu tak dlugo jak sie da (bralam przez pol roku macierzynski, a potem zasilek dla bezrobotnych, bo skonczono ze mna wspolprace po urodzeniu dziecka)
pisze jak ja to widze-zacisnelabym pasa i poczekala z powrotem do pracy chociaz do roku zycia dziecka - obylibysmy sie z mezem bez 40% mojej pensji jeszcze przez te 6 miesiecy
a przede wszystkim nie dawalabym zawczasu obietnic tego typu swojej szefowej

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez wandaweranda

nie no, ja dobrze rozumiem, ze komus ciezko i samą miloscia sie nie zyje, ale o tym sie mysli zanim sie zalozy rodzine, zanim wezmie sie kredyt itd to chyba jasne
kazdy ma swoj punkt widzenia, po prostu i wolno mi go tu przedstawic
dla mnie (dla nas) najwazniejsze bylo, zebym zostala z dzieckiem w domu tak dlugo jak sie da (bralam przez pol roku macierzynski, a potem zasilek dla bezrobotnych, bo skonczono ze mna wspolprace po urodzeniu dziecka)
pisze jak ja to widze-zacisnelabym pasa i poczekala z powrotem do pracy chociaz do roku zycia dziecka - obylibysmy sie z mezem bez 40% mojej pensji jeszcze przez te 6 miesiecy
a przede wszystkim nie dawalabym zawczasu obietnic tego typu swojej szefowej

Wanda,ja Cię w pełni rozumiem,sami podjęlismy podobną decyzję,staralismy się tak ułozyć życie ,zebym mogła z małą zostać min rok,najlepiej 3 lata. Tyle ze nie kazdy ma takie mozliwosci i rozumiem mamę taką jak autorka,targaną 'wyrzutami sumienia ' ale z podjętą już decyzją. Tutaj nie ma co gdybać,trzeba ogarnąć sytuację taką jaka jest i 'minimalizować straty'.

[wandaweranda]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Wanda,ja Cię w pełni rozumiem,sami podjęlismy podobną decyzję,staralismy się tak ułozyć życie ,zebym mogła z małą zostać min rok,najlepiej 3 lata. Tyle ze nie kazdy ma takie mozliwosci i rozumiem mamę taką jak autorka,targaną 'wyrzutami sumienia ' ale z podjętą już decyzją. Tutaj nie ma co gdybać,trzeba ogarnąć sytuację taką jaka jest i 'minimalizować straty'.

masz racje

[iizabelaa]

Napisane przez Purely

Mam tylko takie poczucie, im bliżej do tego abym wróciła, że jestem złą matką bo chcę zostawić moją Kruszynę samą. Wracam na cały etat, 8 godzin. Żałuję, że podjęłam taką decyzję, ale już nie mogę jej cofnąć. Musimy mieć dwie pełne pensje i tyle. Serce mi się kraje na samą myśl, że ją zostawiam. Jest taka malutka

ehhh to musi być dla ciebie bardzo trudne,
ale przywykniecie do nowej sytuacji

Moje też chodzi do żłobka.

Jak się okazało bardzo mi pomogło w całej tej sytuacji to, że żłobek robił bardzo dobre wrażenie.
Tzn. sam żłobek niestety wygląda nieciekawie, budynek jest stary, ale pracują tam cudowne osoby, z którymi jak się rozmawia od razu "czuć", że lubią to co robią i kochają dzieci.

[Almariel]

Powrót do pracy zawsze jest trudny. Ja wróciłam, jak synek skończył rok i to na pół etatu, a i tak mnie to stresowało. Ty podjęłaś już decyzję, w pewnym sensie zmusiła Cię do tego sytuacja i trudno, tak musi być, więc skup się na tym, aby to wszystko przeszło jak najłagodniej, by dziecko było pod jak najlepszą opieką. Na pewno wkrótce wszyscy się przyzwyczaicie do nowej sytuacji.

[maharet1092]

A ja wam zazdrosze tych powrotow do pracy.Ja nie mialam najmniejszych szans na zlobek, a niania kosztowalaby wiecej niz moja wyplata. Dlatego wyjechalismy za granice i tu maz zarabia na tyle bym ja mogla zostac z dziecmi na razie.Ale i tak dla dziecka ponizej roku opieki nie znajde

[dacn]

Napisane przez wandaweranda

stawiasz na szali malutkie dziecko, ktore potrzebuje Twojej obecnosci bardziej niz pozywienia i pieniadze?*
ehhh, przemysl to jeszcze
a jesli nie zmienisz zdania, to pomysl chociaz o niani, uwazam, ze to lepsza opcja (jeden staly opiekun), zwlaszcza, ze w zlobku corka zacznie Ci chorowac i wiecej Cie w pracy nie bedzie niz bedzie

To co napisałaś jest nieprzemyślane i po prostu bezczelne. Powrót do pracy mamy to nie stawianie na szali dziecka i pieniędzy, ale często konieczność aby DZIECKU zapewnić dobre życie.
Piszesz o niani jak sie nie ma wysokich zarobków i wraca do pracy z powodów finansowych to raczej niania jest nieosiągalnym luksusem.

Napisane przez invisible_01

Nie wiedziałam, że miłością do dziecka można opłacić czynsz i kupić za nią jedzenie :rolleye: Niektórzy nie mają wyboru i nie ma co pisać takich rzeczy.

Też nie wiedziałam, widocznie jestem złą matką bo pracuje, zmaiast być z dziećmi i żywić je miłością i moją obecnością.

Napisane przez wandaweranda

nie no, ja dobrze rozumiem, ze komus ciezko i samą miloscia sie nie zyje, ale o tym sie mysli zanim sie zalozy rodzine, zanim wezmie sie kredyt itd to chyba jasne
kazdy ma swoj punkt widzenia, po prostu i wolno mi go tu przedstawic
dla mnie (dla nas) najwazniejsze bylo, zebym zostala z dzieckiem w domu tak dlugo jak sie da (bralam przez pol roku macierzynski, a potem zasilek dla bezrobotnych, bo skonczono ze mna wspolprace po urodzeniu dziecka)
pisze jak ja to widze-zacisnelabym pasa i poczekala z powrotem do pracy chociaz do roku zycia dziecka - obylibysmy sie z mezem bez 40% mojej pensji jeszcze przez te 6 miesiecy
a przede wszystkim nie dawalabym zawczasu obietnic tego typu swojej szefowej

Jakby kazdy z ołówkiem w ręku przemyślał decyzję o ciąży to większość osób nigdy nie miałoby potomka , ewentualnie w wieku 40 +, życie to nie bajka ale ciągłe podejmowanie trudnych decyzji.

Piszesz, że byłaś bezrobotna, ok ale oprócz ciebie jest jeszcze ojciec dziecka. Może wsze dochody starczały na spokojne życie z zaciśnięciem pasa, a u autorki to nie wystarczy?
Świetnie jest sobie oceniać innych i grać na uczuciach kiedy samemu nie jest się w trudnej sytuacji.

---------- Dopisano o 10:16 ---------- Poprzedni post napisano o 10:14 ----------

Gratuluję dostania się dziecka do żłobka- to jest sukces.

Spokojnie, nie jesteś złą mamą, pamiętaj że ważna jest nie tylko ilość czasu poświęcona dziecku ale jego jakość.


Po za tym nie zostawiasz dziecka samego! ale pod opieką.

A żłobek wcale nie oznacza nagłych i częstych chorób, niektóre dzieci chorują rzadko.

[0096a1e2f6245c4e98bc18de9b0ed84c369ef137_632f8bf2adc0b]

Napisane przez wandaweranda

stawiasz na szali malutkie dziecko, ktore potrzebuje Twojej obecnosci bardziej niz pozywienia i pieniadze?*
ehhh, przemysl to jeszcze
a jesli nie zmienisz zdania, to pomysl chociaz o niani, uwazam, ze to lepsza opcja (jeden staly opiekun), zwlaszcza, ze w zlobku corka zacznie Ci chorowac i wiecej Cie w pracy nie bedzie niz bedzie

*nie oceniam Cie, broń Boze

a to już kolejny Twój post, który jest całkowicie oderwany od polskich realiów, mam wrażenie

Dziecku jest potrzebna mama, ALE żarcie, za przeproszeniem, i kasa na pieluchy, ubranie, leki - tak samo (albo i bardziej, bo brutalnie pisząc: bez mamy dziecko będzie żyło, bez jedzenia p nie).

Napisane przez wandaweranda

nie no, ja dobrze rozumiem, ze komus ciezko i samą miloscia sie nie zyje, ale o tym sie mysli zanim sie zalozy rodzine, zanim wezmie sie kredyt itd to chyba jasne
kazdy ma swoj punkt widzenia, po prostu i wolno mi go tu przedstawic
dla mnie (dla nas) najwazniejsze bylo, zebym zostala z dzieckiem w domu tak dlugo jak sie da (bralam przez pol roku macierzynski, a potem zasilek dla bezrobotnych, bo skonczono ze mna wspolprace po urodzeniu dziecka)
pisze jak ja to widze-zacisnelabym pasa i poczekala z powrotem do pracy chociaz do roku zycia dziecka - obylibysmy sie z mezem bez 40% mojej pensji jeszcze przez te 6 miesiecy
a przede wszystkim nie dawalabym zawczasu obietnic tego typu swojej szefowej

jak wyżej - bez 40%, a pytanie, czy bez całkowicie 100%? w naszym kraju wyżycie z min. 3osobową rodziną z jednej pensji jest niemalże niemożliwe, i nie pisz, że trzeba myśleć zanim dziecko będzie - idąc tym tokiem to może 10% Polaków mogłoby mieć dzieci

Napisane przez dacn

To co napisałaś jest nieprzemyślane i po prostu bezczelne. Powrót do pracy mamy to nie stawianie na szali dziecka i pieniędzy, ale często konieczność aby DZIECKU zapewnić dobre życie.
Piszesz o niani jak sie nie ma wysokich zarobków i wraca do pracy z powodów finansowych to raczej niania jest nieosiągalnym luksusem.




Też nie wiedziałam, widocznie jestem złą matką bo pracuje, zmaiast być z dziećmi i żywić je miłością i moją obecnością.



Jakby kazdy z ołówkiem w ręku przemyślał decyzję o ciąży to większość osób nigdy nie miałoby potomka , ewentualnie w wieku 40 +, życie to nie bajka ale ciągłe podejmowanie trudnych decyzji.

Piszesz, że byłaś bezrobotna, ok ale oprócz ciebie jest jeszcze ojciec dziecka. Może wsze dochody starczały na spokojne życie z zaciśnięciem pasa, a u autorki to nie wystarczy?
Świetnie jest sobie oceniać innych i grać na uczuciach kiedy samemu nie jest się w trudnej sytuacji.[COLOR="Silver"]

Zgadzam się stuprocentowo

Żłobek nie jest ani wytworem diabła, ani najgorszą rzeczą pod słońcem. W ogóle dobrze, że macie żłobek dla małych dzieci, u nas jest od roku dopiero. Na nianię nas, zwyczajnie, nie stać, bo równie dobrze mogłabym nie iść do pracy bo zostawałoby z jednej pensji jakieś 20%.

A powrót do pracy zawsze jest trudny, tym bardziej, jeśli np. dziecko jest kp. Bo to dodatkowa logistyka

Powodzenia, autorko wątku

[wandaweranda]

kobiety, to jest forum i kazdy ma prawo przedstawic swoje zdanie, litosci
zadna z nas nie ma monopolu na to co jest sluszne
zastanowilo mnie, skad to poczucie winy u autorki i potrzeba utwierdzenia, ze nie robi zle (skoro, jak twierdzi, nie ma wyboru)
w innym watku napisala:

Właśnie dzwoniłam do szefowej, że jednak skorzystam z tego rocznego macierzyńskiego, ciężka rozmowa. Obiecałam jej, że wrócę od stycznia ale po namyśle stwierdziła, że Niuńka jest za mała na takie zostawianie jej w żłobku jeżeli ja mam możliwości siedzenia z nią w domu jeszcze. Ehh, same problemy

[invisible_01]

Napisane przez wandaweranda

nie no, ja dobrze rozumiem, ze komus ciezko i samą miloscia sie nie zyje, ale o tym sie mysli zanim sie zalozy rodzine, zanim wezmie sie kredyt itd to chyba jasne
kazdy ma swoj punkt widzenia, po prostu i wolno mi go tu przedstawic

Wybacz, ale nie znasz chyba kompletnie realiów życia w Polsce. Po pierwsze, gdyby myśleć tak, jak Ty myślisz, to 90% ludzi nie zdecydowałoby się na dziecko. Po drugie, czasami sytuacja ekonomiczna zmienia się w sekundę. I owszem, kobieta w ciąży jest chroniona, ale jej partner pracę może stracić. U mojej koleżanki tak było - 2 dni przed tym, jak dowiedziała się o ciąży, jej mąż dostał wymówienie, a nic tego nie zapowiadało. Ot, kryzys i redukcja etatów. Większość kobiet wyboru nie ma i nie może pozwolić sobie na darmowe wychowawcze i siedzenie 3 lata w domu, bo sytuacja finansowa po prostu im na to nie pozwala, i żadne to "stawianie na szali dziecka i pieniędzy"

[wandaweranda]

Napisane przez invisible_01

Wybacz, ale nie znasz chyba kompletnie realiów życia w Polsce. Po pierwsze, gdyby myśleć tak, jak Ty myślisz, to 90% ludzi nie zdecydowałoby się na dziecko. Po drugie, czasami sytuacja ekonomiczna zmienia się w sekundę. I owszem, kobieta w ciąży jest chroniona, ale jej partner pracę może stracić. U mojej koleżanki tak było - 2 dni przed tym, jak dowiedziała się o ciąży, jej mąż dostał wymówienie, a nic tego nie zapowiadało. Ot, kryzys i redukcja etatów. Większość kobiet wyboru nie ma i nie może pozwolić sobie na darmowe wychowawcze i siedzenie 3 lata w domu, bo sytuacja finansowa po prostu im na to nie pozwala, i żadne to "stawianie na szali dziecka i pieniędzy"

znam realia życia w Polsce
sama doswiadczylam naglej zmiany sytuacji finansowej
piszesz oczywiste oczywistosci, poza tym chyba wyolbrzymiasz problem finansowy autorki, bo nigdzie w watku nie ma mowy o zyciu na skraju ubostwa
nie pisalam nigdzie o siedzeniu 3 lata w domu i o darmowym wychowawczym
dla mnie po prostu wazny jest ten pierwszy rok zycia dziecka (i to staralam sie podkreslic) i dobrze, ze zostal wydluzony macierzynski do roku, owszem, szkoda, ze nie platny 100% przez caly okres, ale dobre i te 60% i szkoda, ze kobiety z tego rezygnuja
wyrazilam swoja opinie, a tu juz-bezczelna, fantastka z Marsa i inne przyjemne łatki
ot, wizaz pl

[invisible_01]

Napisane przez wandaweranda

dobrze, ze zostal wydluzony macierzynski do roku, owszem, szkoda, ze nie platny 100% przez caly okres, ale dobre i te 60% i szkoda, ze kobiety z tego rezygnuja:

A ja się nie dziwię, że niektóre rezygnują, bo między 100 a 60% jest ogromna różnica - to niemalże połowa miesięcznych zarobków mniej Wyobraź sobie, że mężczyzna i kobieta zarabiali po 1500 zł, czyli mieli razem 3000 zł, a przy 60% płatnym macierzyńskim mają 2400 zł. To jest całe 600 zł mniej, które dla niejednego budżetu może być decydujące. Dodatkowo są zawody, gdzie więcej zarabia się na premiach od umów, klientów itp. i wracając do pracy zarabia się dużo więcej niż mając nawet ten 100% płatny macierzyński. Ale znowu pokazujesz brak znajomości realiów pisząc, że "dobre i te 60%"

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez wandaweranda

znam realia życia w Polsce
sama doswiadczylam naglej zmiany sytuacji finansowej
piszesz oczywiste oczywistosci, poza tym chyba wyolbrzymiasz problem finansowy autorki, bo nigdzie w watku nie ma mowy o zyciu na skraju ubostwa
nie pisalam nigdzie o siedzeniu 3 lata w domu i o darmowym wychowawczym
dla mnie po prostu wazny jest ten pierwszy rok zycia dziecka (i to staralam sie podkreslic) i dobrze, ze zostal wydluzony macierzynski do roku, owszem, szkoda, ze nie platny 100% przez caly okres, ale dobre i te 60% i szkoda, ze kobiety z tego rezygnuja
wyrazilam swoja opinie, a tu juz-bezczelna, fantastka z Marsa i inne przyjemne łatki
ot, wizaz pl

Ja chyba rozumiem o co Ci chodzi ,tez uwazam,ze dziecko powinno się planować w jak najbardziej dogodnym momencie,tak zeby mozna było poświęcić mu trochę wlasnego czasu i uwagi ,w koncu te dzieci płodzi i rodzi się sobie . Z drugiej strony rozumiem też sytuację,kiedy do pracy wrócić trzeba i wtedy nie ma co rozkimniać i wbijać się w poczucie winy,tylko pomysleć jak zorganizować ten powrót najlepiej jak się da.

[invisible_01]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Ja chyba rozumiem o co Ci chodzi ,tez uwazam,ze dziecko powinno się planować w jak najbardziej dogodnym momencie,tak zeby mozna było poświęcić mu trochę wlasnego czasu i uwagi ,w koncu te dzieci płodzi i rodzi się sobie . Z drugiej strony rozumiem też sytuację,kiedy do pracy wrócić trzeba i wtedy nie ma co rozkimniać i wbijać się w poczucie winy,tylko pomysleć jak zorganizować ten powrót najlepiej jak się da.

No i to jest sedno - wiadomo, że fajnie jak się ma taką możliwość i chęć, i można w domu zostać rok czy dwa czy trzy. Ale niestety sytuacja w naszym kraju wygląda tak, że jednak większość kobiet do tej pracy wrócić musi i nie ma co dywagować, że po co ktoś taki sobie dziecko robił.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez invisible_01

A ja się nie dziwię, że niektóre rezygnują, bo między 100 a 60% jest ogromna różnica - to niemalże połowa miesięcznych zarobków mniej Wyobraź sobie, że mężczyzna i kobieta zarabiali po 1500 zł, czyli mieli razem 3000 zł, a przy 60% płatnym macierzyńskim mają 2400 zł. To jest całe 600 zł mniej, które dla niejednego budżetu może być decydujące. Dodatkowo są zawody, gdzie więcej zarabia się na premiach od umów, klientów itp. i wracając do pracy zarabia się dużo więcej niż mając nawet ten 100% płatny macierzyński. Ale znowu pokazujesz brak znajomości realiów pisząc, że "dobre i te 60%"

Ale mozna też przez cały okres macierzyńskiego pobierać 80% ,to mniejsze obciążenie budżetu jesli liczyć kwotę/miesiąc. Mozna mieć oszczędności z czasu ciąży,sprzed ciąży przeznaczone wlasnie na ten okres,roznie ludzie rozwiązują sytuację. Czasem to kwestia priorytetów,czasem chęci,czasem możliwości.

---------- Dopisano o 10:52 ---------- Poprzedni post napisano o 10:49 ----------

Napisane przez invisible_01

No i to jest sedno - wiadomo, że fajnie jak się ma taką możliwość i chęć, i można w domu zostać rok czy dwa czy trzy. Ale niestety sytuacja w naszym kraju wygląda tak, że jednak większość kobiet do tej pracy wrócić musi i nie ma co dywagować, że po co ktoś taki sobie dziecko robił.

Większośc musi ,powiedziałabym ze niemal wszystkie,te po tych 2 czy 3 latach zwykle też Dla mnie rozważania 'po co komuś dziecko' pojawiają się kiedy mama odczeka albo i nie okres połogu i pędzi do pracy 'się realizować' -jak głowny powód.

[wandaweranda]

Napisane przez invisible_01

Wyobraź sobie, że mężczyzna i kobieta zarabiali po 1500 zł, czyli mieli razem 3000 zł, a przy 60% płatnym macierzyńskim mają 2400 zł. To jest całe 600 zł mniej, które dla niejednego budżetu może być decydujące. Dodatkowo są zawody, gdzie więcej zarabia się na premiach od umów, klientów itp. i wracając do pracy zarabia się dużo więcej niż mając nawet ten 100% płatny macierzyński. Ale znowu pokazujesz brak znajomości realiów pisząc, że "dobre i te 60%"

nie jest to fizyka kwantowa-wyobrazic sobie ile to jest mniej-60% przy srednich zarobkach itp i ze ktos ma zawod z niestala wysokoscia zarobkow
zakladasz, ze jestem ograniczona, how nice

napisalam, ze ja mam inne priorytety i tyle

zyje w Polsce od urodzenia, mam 8letni staz pracy, 37 lat i 2letnie dziecko, badz tak laskawa i zejdz ze mnie

[dacn]

Napisane przez wandaweranda

nie jest to fizyka kwantowa-wyobrazic sobie ile to jest mniej-60% przy srednich zarobkach itp i ze ktos ma zawod z niestala wysokoscia zarobkow
zakladasz, ze jestem ograniczona, how nice

napisalam, ze ja mam inne priorytety i tyle

zyje w Polsce od urodzenia, mam 8letni staz pracy, 37 lat i 2letnie dziecko, badz tak laskawa i zejdz ze mnie

35 lat i pierwsze dziecko, no tak wtedy sprawa wygląda inaczej. W tym wieku raczej ma się juz ukończone całkowicie wykształcenie: doktorat, uprawnienia, specjalizacje, aplikacje i inne. Hipoteka jest już częściowo spłacona ( po kilku latach pracy, bez dziecka to pewnie w znacznej części). Pewność pracy i możliwości zarobkowych wyższa i oszczędności na koncie są znaczne.

Jednak nie każdy chce tyle czekać na dziecko, nie mówiąc już o potencjalnym ryzyku.

[wandaweranda]

Napisane przez dacn

35 lat i pierwsze dziecko, no tak wtedy sprawa wygląda inaczej. W tym wieku raczej ma się juz ukończone całkowicie wykształcenie: doktorat, uprawnienia, specjalizacje, aplikacje i inne. Hipoteka jest już częściowo spłacona ( po kilku latach pracy, bez dziecka to pewnie w znacznej części). Pewność pracy i możliwości zarobkowych wyższa i oszczędności na koncie są znaczne.

Jednak nie każdy chce tyle czekać na dziecko, nie mówiąc już o potencjalnym ryzyku.

dla jasnosci-pozne macierzynstwo to nie bylo celowe i zaplanowane dzialanie
po prostu pozno poznalam meza
wicie gniazdka zaczelismy niedawno, dopiero teraz bierzemy kredyt na mieszkanie
powtarzam, mam inne priorytety