Niewłaściwy kierunek? :(

N_tt · 2012-02-27, 13:21

Hej, piszę tu, bo może ktoś jest w podobnej sytuacji i mi coś doradzi...
Otóż studiuję filologię germańską, idzie mi bardzo dobrze, ale w ogóle nie podobają mi się studia... Dołuje mnie to, bo uczę się bardzo dużo, czasem aż mam dość i efekty są, ale co z tego, skoro i tak nie czuję przyjemności ze studiowania?
Zawsze lubiłam j. niemiecki, uczę się już go baaardzo długo, zdawałam certyfikat, ale mimo wszystko czasem wydaje mi się, że nic nie potrafię, że jestem do niczego.
Pierwszy semestr zaliczyłam z bardzo dobrym wynikiem, egzaminy na 5, średnia też wysoka, ale mimo to coraz częściej myślę o rezygnacji.
Przyszedł mi do głowy też urlop, bo akurat mam poważne problemy zdrowotne, przy okazji poszłabym na jakiś kurs, żeby mówić bardzo dobrze, bo na studiach tego już wymagają od nas.
Dużo teorii, a mało praktyki. I co z tego, że będę miała same 5 itd. skoro będę miała później problemy, by mówić na luzie i biegle po niemiecku?
Coraz bardziej mnie dołuje moja sytuacja.
Zawsze interesowałam się malowaniem i myślałam, że w tym kierunku pójdę, lecz słyszałam ciągle opinie, że np. po wzornictwie ciężko będzie z pracą itd.
Ale czy jest sens studiować coś, co nie do końca się podoba i męczyć się?
W przyszłości chciałabym mieszkać w Niemczech, lecz wydaje mi się, że jakiś kurs lub kolegium pomogłoby mi dobrze opanować język, a w tym czasie mogłabym studiować coś innego.
Albo coś artystycznego, albo pedagogika, bo to też zawsze mnie ciekawiło, tylko znowu ciągle słyszę, że ciężko po tym z pracą i, że lepiej jak się teraz trochę poświęcę, a potem będzie lżej w życiu.
Ale czy to na prawdę tak jest?
Sama już nie wiem co robić. Poddać się to byłoby za łatwo... Ale dalej ciągnąć coś, z czego się nie ma radości i tylko pogłębia się dół to bez sensu...
Co byście zrobiły na moim miejscu?
Na prawdę irytuje mnie to, gdy jestem na zajęciach i nie wszystko rozumiem. Wtedy ogarnia mnie przygnębienie i włączają się myśli, że się tu nie nadaję i, że po co to w ogóle studiuje, jak mi się nie podoba. I tyle nauki, że czasami już bym najchętniej to rzuciła wszystko...
I w ogóle zero chęci i radości... dla mnie te studia to męka, mimo dobrych wyników.
Nie wiem już sama, jestem załamana
Proszę o pomoc, co myślicie o pedagogice?
Albo może wziąć urlop i za rok wrócić?
Akurat mogłabym, bo jak już pisałam mam poważne problemy zdrowotne, ale z drugiej strony nie wiem czy to byłby dobry pomysł.

2012-02-27, 13:21	#1
N_tt Raczkowanie Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 294	Niewłaściwy kierunek? :( Hej, piszę tu, bo może ktoś jest w podobnej sytuacji i mi coś doradzi... Otóż studiuję filologię germańską, idzie mi bardzo dobrze, ale w ogóle nie podobają mi się studia... Dołuje mnie to, bo uczę się bardzo dużo, czasem aż mam dość i efekty są, ale co z tego, skoro i tak nie czuję przyjemności ze studiowania? Zawsze lubiłam j. niemiecki, uczę się już go baaardzo długo, zdawałam certyfikat, ale mimo wszystko czasem wydaje mi się, że nic nie potrafię, że jestem do niczego. Pierwszy semestr zaliczyłam z bardzo dobrym wynikiem, egzaminy na 5, średnia też wysoka, ale mimo to coraz częściej myślę o rezygnacji. Przyszedł mi do głowy też urlop, bo akurat mam poważne problemy zdrowotne, przy okazji poszłabym na jakiś kurs, żeby mówić bardzo dobrze, bo na studiach tego już wymagają od nas. Dużo teorii, a mało praktyki. I co z tego, że będę miała same 5 itd. skoro będę miała później problemy, by mówić na luzie i biegle po niemiecku? Coraz bardziej mnie dołuje moja sytuacja. Zawsze interesowałam się malowaniem i myślałam, że w tym kierunku pójdę, lecz słyszałam ciągle opinie, że np. po wzornictwie ciężko będzie z pracą itd. Ale czy jest sens studiować coś, co nie do końca się podoba i męczyć się? W przyszłości chciałabym mieszkać w Niemczech, lecz wydaje mi się, że jakiś kurs lub kolegium pomogłoby mi dobrze opanować język, a w tym czasie mogłabym studiować coś innego. Albo coś artystycznego, albo pedagogika, bo to też zawsze mnie ciekawiło, tylko znowu ciągle słyszę, że ciężko po tym z pracą i, że lepiej jak się teraz trochę poświęcę, a potem będzie lżej w życiu. Ale czy to na prawdę tak jest? Sama już nie wiem co robić. Poddać się to byłoby za łatwo... Ale dalej ciągnąć coś, z czego się nie ma radości i tylko pogłębia się dół to bez sensu... Co byście zrobiły na moim miejscu? Na prawdę irytuje mnie to, gdy jestem na zajęciach i nie wszystko rozumiem. Wtedy ogarnia mnie przygnębienie i włączają się myśli, że się tu nie nadaję i, że po co to w ogóle studiuje, jak mi się nie podoba. I tyle nauki, że czasami już bym najchętniej to rzuciła wszystko... I w ogóle zero chęci i radości... dla mnie te studia to męka, mimo dobrych wyników. Nie wiem już sama, jestem załamana Proszę o pomoc, co myślicie o pedagogice? Albo może wziąć urlop i za rok wrócić? Akurat mogłabym, bo jak już pisałam mam poważne problemy zdrowotne, ale z drugiej strony nie wiem czy to byłby dobry pomysł.

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)