brak przyjaciół- co ze mną jest nie tak?

[olkasza]

Piszę tutaj, bo naprawdę nie wiem w czym tkwi problem, a zaczyna mi już doskwierać samotność... No więc od początku.

Mam 19 lat i tak naprawdę nigdy nie miałam prawdziwych przyjaciół. I myślę, że problemem nie jest to, że jestem niemiła, czy że obgaduję, bo po po prostu tego nie robię. Wydaje mi się, że po prostu nie potrafię z nikim nawiązać więzi, nie potrafię się do końca otworzyć, nie potrafię być taka ciepła dla ludzi.
Myślę, że sprawiam wrażenie osoby pewnej siebie i takiej, co nie przejmuje się niczym, czy tam prawie niczym, a tak naprawdę ja wszystko bardzo przeżywam, dużo myślę, zamartwiam się.
Właściwie nie wiem, czego od Was oczekuję... ale może ktoś był w podobnej sytuacji czy zna kogoś kto był? Naprawdę zaczynam myśleć, że po prostu jestem złym człowiekiem i do niczego się nie nadaję, bo każda z moich znajomych ma jednak chociaż jedną prawdziwą przyjaciółkę.

[AlaZala]

Napisane przez olkasza

Piszę tutaj, bo naprawdę nie wiem w czym tkwi problem, a zaczyna mi już doskwierać samotność... No więc od początku.

Mam 19 lat i tak naprawdę nigdy nie miałam prawdziwych przyjaciół. I myślę, że problemem nie jest to, że jestem niemiła, czy że obgaduję, bo po po prostu tego nie robię. Wydaje mi się, że po prostu nie potrafię z nikim nawiązać więzi, nie potrafię się do końca otworzyć, nie potrafię być taka ciepła dla ludzi.
Myślę, że sprawiam wrażenie osoby pewnej siebie i takiej, co nie przejmuje się niczym, czy tam prawie niczym, a tak naprawdę ja wszystko bardzo przeżywam, dużo myślę, zamartwiam się.
Właściwie nie wiem, czego od Was oczekuję... ale może ktoś był w podobnej sytuacji czy zna kogoś kto był? Naprawdę zaczynam myśleć, że po prostu jestem złym człowiekiem i do niczego się nie nadaję, bo każda z moich znajomych ma jednak chociaż jedną prawdziwą przyjaciółkę.

Znaleźć prawdziwego przyjaciela jest bardzo trudno. Ja chyba nigdy nie miałam i nie mam nikogo, kogo mogłabym tak nazwać.

Jeśli potrzebujesz znaleźć sobie przyjaciela (a niewątpliwie warto!) musisz poznawać nowych ludzi, zawierać nowe znajomości i sprawdzać, czy w przypadku poszczególnych znajomości jest obustronna wola zacieśniania relacji. Niewątpliwie to zadania czasochłonne, ale może się udać. Po paru latach bliski kolega lub koleżanka mogą się stać przyjacielem lub przyjaciółką.

Choć może się też zdarzyć, że przez wiele lat nikogo takiego nie spotkasz. I nie jest to Twoja wina, a raczej dość ekskluzywnego charakteru relacji przyjacielskiej.

[Enigmatyczna_Maestria]

Przyjaciół na siłę nie ma sensu szukać. Przyjaźń dla mnie = zaufanie. Musiałaby być osoba odpowiednia żeby móc byc przyjaciółką dla mnie. Mam jedną taka\ą naprawdę szczerą, więc wiem jaki to skarb, bo nie liczy się ilośc a jakosć i jeżeli zależy Ci na takiej przyjaźni, szukaj wśród ludzi podobnych Tobie, z podobnym charakterem i podejściem do życia.

[olkasza]

U mnie problemem jest to, że ja nie potrafię być ciepła dla ludzi. Dla nikogo. Jestem miła, ale ciągle taka " chłodna" jeśli chodzi o relacje z innymi.

Dzisiaj rozmawiałam z mamą, tak ogólnie o wszystkim i o niczym i temat zszedł na studia, na które w tym roku się wybieram i coś zaczełyśmy mówić, że wszystko nowe, środowisko i w ogóle wszystko. I po chwili mama mówi, że skoro do tej pory nie znalazłam prawdziwej przyjaciółki to już jej nie znajdę. Ogólnie mam wrażenie, że moja mama czuje się lepiej, gdy mnie dobije, zrobi mi przykrość. Sama jest chłodną osobą i przykro mi gdy myślę, że mogę być taka sama w stosunku do innych.

[Jamelija]

Takie czasy że bardzo ciężko mieć kogoś typu przyjaciel... Ja kiedyś myślałam że mam przyjaciółkę... tak się sprawy potoczyły że ta "od serca" stała się tą z którą nawet nie rozmawiam... Jesteś w takim wieku że każdy gdzieś się wybiera a to na studia a to do pracy a to rodzinę założy... Nigdy nie wiadomo co nas czeka pójdziesz na studia zacznie się nowy etap w życiu i nowi znajomi, więc może znajdziesz kogoś takiego kogo Ci brakuje

[Fru Mannelig]

Nie jestem psychologiem, ale być może Twoja relacja z mamą wpłynęła na to jaka jesteś wobec innych. Jeśli ona nie jest zbyt wylewna, Ty także nie okazujesz uczuć. Jeśli ona na Twoje zmartwienia mówi coś mniej miłego, Ty automatycznie 'kodujesz', że lepiej się nie otwierać przed innymi.
Nie trzymaj w sobie emocji, musisz postarać się trochę otworzyć, bo wiem z autopsji, że ciężko przeżywać wszystko samotnie.
Też mam 19 lat, uważam siebie za osobę dosyć otwartą, a trudno znaleźć mi przyjaciółkę. Przewijały się koleżanki, lepsze i gorsze, ale tak jak piszą dziewczyny wyżej, naprawdę trudno o prawdziwą, silną przyjaźń.

[Linka25]

Napisane przez olkasza

U mnie problemem jest to, że ja nie potrafię być ciepła dla ludzi. Dla nikogo. Jestem miła, ale ciągle taka " chłodna" jeśli chodzi o relacje z innymi.

Dzisiaj rozmawiałam z mamą, tak ogólnie o wszystkim i o niczym i temat zszedł na studia, na które w tym roku się wybieram i coś zaczełyśmy mówić, że wszystko nowe, środowisko i w ogóle wszystko. I po chwili mama mówi, że skoro do tej pory nie znalazłam prawdziwej przyjaciółki to już jej nie znajdę. Ogólnie mam wrażenie, że moja mama czuje się lepiej, gdy mnie dobije, zrobi mi przykrość. Sama jest chłodną osobą i przykro mi gdy myślę, że mogę być taka sama w stosunku do innych.

O rany, mogłabym napisać to samo. O sobie i o swojej mamie. Czy to przez mamy jesteśmy takie?
Ja podobno sprawiam wrażenie zdystansowanej...

A to co powiedziała Ci mama jest totalna bzdurą. Ja przyjaciółkę "odnalazłam" przed 30

[BadLife]

Napisane przez Linka25

O rany, mogłabym napisać to samo. O sobie i o swojej mamie. Czy to przez mamy jesteśmy takie?
Ja podobno sprawiam wrażenie zdystansowanej...

A to co powiedziała Ci mama jest totalna bzdurą. Ja przyjaciółkę "odnalazłam" przed 30

Dołączam się do pogrubionego Rady nie mam, ale łączę się w bólu. Sama nie mam prawdziwej przyjaciółki i często mi to doskwiera. Zwłaszcza jak widzę, że mój TŻ ma przyjaciela. Spotykają się zawsze raz w tygodniu. Zazdroszczę mu tego Ja mam tylko koleżanki. Spotkania z nimi to loteria. Fajniej byłoby mieć kogoś pewnego.

[Amelie04]

Napisane przez BadLife

Sama nie mam prawdziwej przyjaciółki i często mi to doskwiera. .

ja mam tak samo zwłaszcza jak wszystkie koleżanki studiują , a ja zostałam w rodzinnej miejscowosci i nie mam tu praktycznie nikogo z kim moglabym pogadać oprócz babci. kontakt mam jedynie przez fb, a to nie to samo...