Mówicie swoim rodzicom 'Kocham cię'?

[wild girl]

nie mówie jakos mi trudno..
za to mówie to mojej babci bo jest naprawde dobra i kochana starsza osoba

[Naomi21]

Mówię mojej MamieCodziennie I sama domagam się od niej tego samego

[cytrynowo_piaskowa]

Nie mówię i nigdy nie usłyszałam.

Mam dobry kontakt z mamą, ale na pewno nie jesteśmy przyjaciółkami, pamiętam że gdy miałam chyba 11 lat znalazła w mojej kieszeni list od Adasia z 5A, nie pamiętam co w nim było, ale był dla mnie szalenie ważny, a mama razem z siostrą po prostu wyśmiewały się ze mnie. Dziś to jest śmieszne, ale mama już nigdy nie zapracowała sobie na moje zaufanie.

Dlatego kocham cie nie przeszłoby mi przez gardło.

[madmuazelle]

Rzadko kiedy mówie "kocham cie" rodzicom.Nie przypominam sobie,aby moi rodzice mi kiedykolwiek mówili kocham,zmieniło się to dopiero niedawno ( z 2 lata temu ) jak wyjechałam za granice,to mama zaczeła mówić że mnie kocha,odpowiadam owszem że ja ją/ich też ale szczerze powiedziawszy niezbyt to czuje.

[kasandrrra]

Ja mówię i oni też mi to mówią. Mam wspaniałych rodziców, którzy nigdy mnie nie zawiedli i wiem, że sprawia im to radość, kiedy tak do nich mówię

[sweetish]

Nie mówie tego często, ale czasem powiem Nie chce kiedyś żałować, że nigdy tego ode mnie nie usłyszeli.

[madzioszka5]

ja mamie mówię często, jak rozmawiam z nią przez telefon to na koniec często jest" kocham cię, pa !",oczywiście nie zawsze, no ale. tacie jakoś nie.

[kolli87]

my z mamcia czesto sobie mowimy wzajemnie ze sie kochamy i do tego buziak czy przytulenie, to naprawde maly gest a tak jakos czuje sie bardziej wyjatkowo niz zwykle

[rosiek]

chyba nawet jako dziecko nie mówiłam... teraz też nie.

[Dzikun]

Mamie mówię obecnie rzadko, ale jeszcze jakiś czas temu częściej padały te słowa
Zwykle domagałam się tego, pytając Mamo, kochasz mnie?
Mama odpowiadała Kocham Cię, a Ty mnie?

Z tatą chyba nigdy takich czułości nie wymieniałam, bo to nie ja jestem oczkiem w głowie tatusia.

To chyba miało wpływ na to, że miałam problemy mówić o uczuciach, że kocham, że mi zależy.

Dla mnie problemem było zwracać się do TŻ zdrobniale, nawet po imieniu, nie mówiąc o "Skarbie, Kochanie" i powiem, że do teraz tak mam w pewnym stopniu. A w towarzystwie to już w ogóle.

A wcale tego nie chcę, naprawdę mamę kocham

Ale tacie? W życiu nie powiem. Może to okrutne, ale spaliłabym się ze wstydu

[agniesikk]

Niestety nie

[muchahahaha]

jak byłam młodsza mówiłam obojgu rodzicom, a teraz mówie tylko mamie i nie mam ku temu zadnych oporow. jakos teraz do taty sie wstydzę , on czasem powie "... i tak wiem, ze mnie kochasz", a ja do niego "to oczywiste "
do mamy ciagle sie przytulam, nawet jak coś robi , np myje naczynia to ja do siebie obruce i przytule tak mocno . do taty rzadko, jesli juz naprawde mnie najdzie to wtedy tak.
mam 19 lat, moze to dziecinne, ale mam to w nosie

[agniesikk]

Napisane przez muchahahaha

jak byłam młodsza mówiłam obojgu rodzicom, a teraz mówie tylko mamie i nie mam ku temu zadnych oporow. jakos teraz do taty sie wstydzę , on czasem powie "... i tak wiem, ze mnie kochasz", a ja do niego "to oczywiste "
do mamy ciagle sie przytulam, nawet jak coś robi , np myje naczynia to ja do siebie obruce i przytule tak mocno . do taty rzadko, jesli juz naprawde mnie najdzie to wtedy tak.
mam 19 lat, moze to dziecinne, ale mam to w nosie

Świetnie Też bym tak chciała i bardzo Ci zazdroszczę!

[bluemm1989]

u mnie bardzo czesto mówi się "kochana/y" - kochana mamusia, kochany tata no i kochana mała (nie pamiętam kiedy rodzice powiedzieli do mnie po imieniu zawsze tylko mała i mała ale lubię jak tak mówią)

a co do "kocham Cię" to wiadomo już rzadziej. z mamą zawsze jak się obrazi to przychodzę i mówię "i tak wiem że kochasz swoje dziecko". mama odpowiada że kocha a zaraz dodaje że i tak mam coś posprzątać (bo o to zawsze są kłótnie) . a z tata - jak tata leży to albo on bezpośrednio pyta: "kochasz swojego tatunia" albo ja "kochasz swoją córeczkę". no i się zaczynają wyznania jaka to ja jestem córeczka tatusia itd co tam że mam 20 lat

[mauua]

Tacie nie mówię, ze względu na to że się z nim nie widuję i nie darzę go wielkim uczuciem..
choć wiadomo - ojciec to ojciec. Kocham bo jest moim ojcem.

Mamie staram się to mówić codziennie.
Lubię to robić.
Widzę wtedy jak się cieszy.

[krolowakiczu]

kiedy byłam dzieckiem mówiłam zawsze, i jeszcze pytałam czy ona na pewno mnie też aaa teraz to już łohohoho , nie pamietam kiedy ostatnio powiedziałam tak do niej

[Motylek Truskawkowy]

Mówię Mamie Bo tak jest, moja Mama też mi mówi, że mnie kocha Tak samo, jak mojemu bratu Moja Mama jest mi najbliższą osobą, mamy ze sobą bardzo dobre relacje, z Nią mogę porozmawiać dosłownie o wszystkim. Ufamy sobie

[Madzia9999]

Ja generalnie częściej mówię mamie, że ją kocham. Zwykle jak rozmawiam z Nią przez telefon i na koniec ''no to papa, a i kocham Cię'' czasem ona powie to pierwsza. Tak na żywo/w realu to jakoś żadziej niż przez tel. Tata często mnie mocno przytula (jest kierowcą TIRa często nie ma go w domu) i zwykle jak wraca to tak na powitanie lub jak odjeżdża na pożegnanie, niby wtedy nic nie mówi ale czuje z Nim bliskość. Za to w sms-ach zawsze mu piszę, że go kocham.]
Więc tak to u mnie wygląda

[Trinette]

Nie mowilam wczesniej. Rodzice tez rzadko mowili. Dopiero od ok roku, jak sie wyprowadzilam potrafie do rodzicow spontanicznie powiedziec ze ich kocham. Nauczyl mnie tego TŻ (Niech mu Bozia w .... laptopach wynagrodzi ). Jednak zawsze czulam ze rodzice mnie kochaja. To bylo widac.

[evanaeve]

Napisane przez Antilia

I jeszcze jedno:
Rodzice nie mówili mi "kocham Cię" ani "przepraszam" i strasznie ciężko mi przez gardło przechodzą te słowa w ich kierunku natomiast z tż kompletnie mam takiego problemu

Mam dokladnie to samo.
Do innych ludzi mowie bez problemu 'przepraszam' i 'dziekuje' a do rodzicow jakos nie przechodzi mi to przez gardlo.
'Kocham Cie' tez nie mowie chociaz kocham ich.

[little.b.blue]

nie, nigdy. i nigdy im tego nie powiem bo tego nie czuję.

[evanaeve]

Napisane przez vinitha

No widzicie, a ja znowu z moim chłopakiem możemy mówić sobie, że się kochamy ze sto razy dziennie
ani ja, ani on nie mamy z tym najmniejszego problemu... ale w rodzinie, autentycznie- mnie jest po prostu najczęściej głupio

Ja przy swojej rodzinie tez do mojego TZ nie odwazylabym sie tego powiedziec chyba.

[KawaMarcepanowa]

Nie mówię, ani sama od nich tego nie słyszę.

[hania207]

mowię i sama często to od nich słysze

[Nealinne]

Sama mam problem z mówieniem mamie, że ją kocham aczkolwiek zdarza mi się jej to powiedziec, natomiast ona mówi mi to bardzo, bardzo często Swoją drogą myślę, że to smutne nie kochac/nie czuc się kochanym przez swoich rodziców, bo to jednak jedne z najważniejszych postaci w zyciu...

[MissHuffy]

Napisane przez ville

Nie mówię, bo nie umiem. Nigdy oni mnie tego nie mówili, dlatego nie jestem przyzwyczajona. Wstydziłabym się po prostu.
Ja wiem, że oni mnie kochają, oni wiedzą, że ja kocham ich. Nie potrzeba słów.

Napisane przez wsiowy_gupek

Ja nie mówię, bo nigdy nie usłyszałam od nich nawet zwykłego "Kocham Cie córciu", zawsze pytałam jako dziecko "mamo kochasz mnie?" słyszałam "nooo"...

Więc dlaczego ja miałabym im to mówić, skoro sami nie potrafili kiedys okazać mi tej miłości, nawet w sposób słowny..
Nawet gdyby teraz mame oświeciło i powiedziała mi że mnie kocha nie odpowiedziałabym tego samego raczej...

Pozatym nie jestem jaoś super blisko z rodzicami.
Spędzamy razem dużo czasu, ale to raczej dlatego że czuje, że tak trzeba.
Po prostu traktuje ich jako rodziców, ale na pewno wiem, że nie w każdej sytuacji mogę na nich liczyć, że nie są moimi przyjaciółmi. Przekonałam się już o tym.

Niestety u mnie jest podobnie.Kiedyś chyba (w żartach) powiedziałam mamie 'i tak wiesz ,że cię kocham' , co do czasów dzieciństwa dużo pamiętam , ale tego typów wyznań niestety nie . Choć potrzebowłam tego. Wrażliwą osobą jestem.
Lecz wiem,że jak będę miała swoje dzieci będą miały całe morze miłości.Nie chcę by kiedyś powiedziały,że czują się niekochane.
Nadrobie to, czego ja nie odczuwałam.

[looska]

Nigdy. Mam dobry kontakt z rodzicami, najlepszy z mamą. Ona często mi mówi, pyta się "kochasz mnie chociaż trochę?", ale nigdy nie odpowiadam. Nigdy się nie przytulam, nie daję buziaka i nie pozwalam się głaskać po głowie. Nie jestem wylewna, nie lubię kiedy ktoś tego ode mnie oczekuje. Okazywanie uczuć kojarzy mi się ze słabością. Nie wiem czemu. Z drugiej strony to nie jest tak, że chciałabym powiedzieć "kocham cię", a nie mogę. Ja zwyczajnie nie mam takiej potrzeby.

[Goosiaa]

Ja od wczesnego dzieciństwa, odkąd pamiętam przytulałam się do rodziców i brata, całowałam ich i tak zostało do dziś, chociaż mam 21 lat . Nawet zdarza mi się jeszcze usiąść tacie na kolanach . Jak tak pomyślę to nie mówimy sobie często, że się kochamy, ale okazujemy to sobie cały czas. Dla mnie rodzina jest najważniejsza.

Z tżtem to samo, ciągle go "molestuję" . Często też mówimy sobie że się kochamy bo jednak trochę inna relacja niż z rodzicami i dla nas obojga te słowa są bardzo ważne.

[Trinette]

Napisane przez looska

Nigdy. Mam dobry kontakt z rodzicami, najlepszy z mamą. Ona często mi mówi, pyta się "kochasz mnie chociaż trochę?", ale nigdy nie odpowiadam. Nigdy się nie przytulam, nie daję buziaka i nie pozwalam się głaskać po głowie. Nie jestem wylewna, nie lubię kiedy ktoś tego ode mnie oczekuje. Okazywanie uczuć kojarzy mi się ze słabością. Nie wiem czemu. Z drugiej strony to nie jest tak, że chciałabym powiedzieć "kocham cię", a nie mogę. Ja zwyczajnie nie mam takiej potrzeby.

Nie obraz sie, ale powinnas choc pare razy powiedziec to mamie i tacie. Naucz sie tego. Kiedys moze byc na to za pozno i bedziesz zalowac. Ja sie jakos nauczylam mowic. To sa 2 slowa, a potrafia uszczesliwic czlowieka

[Hrabina Dracula]

Napisane przez Dzikun

Mamie mówię obecnie rzadko, ale jeszcze jakiś czas temu częściej padały te słowa
Zwykle domagałam się tego, pytając Mamo, kochasz mnie?

Z tatą chyba nigdy takich czułości nie wymieniałam, bo to nie ja jestem oczkiem w głowie tatusia.

To chyba miało wpływ na to, że miałam problemy mówić o uczuciach, że kocham, że mi zależy.

mam tak samo


mam 19 lat i się wciąż mamy dopytuje:P ale często też sama przychodzę do niej z tekstem: "wiesz... kocham cię. żeby nie było, że ci nie mówię:d" jesteśmy ze sobą bardzo blisko. a za kilka dni wyjeżdżam do domu będę wracać na weekendy co 2-3 tygodnie. Nie wiem jak to przeżyję a tym bardziej mama niby w domu zostaje brat. ale on jest 4 lata starszy ode mnie. pracuje. ma TŻ-tkę (której cichutko wspominając nie cierpię;p). Więc tak jest jakby go nie było i być może już niedługo nie będzie. Ojciec pracuje zagranicą. Wraca na 2-3 tygodniowy urlop co 4 miesiące. Ale jak wraca... to jest gorzej niż jak go nie ma. Dobrze jest przez dzień. potem wpada w ciąg alkoholowy. najczęściej nie trzeźwieje przez cały ten czas w Polsce.

Ojcu nie mówię, bo... go nie kocham...