Psychiatra- cz 3

[Lady_Macabre]

po kazdej takiej akcji mojej czy moich kolezanek zawsze przychodzil psycholog do szpitala, takie sa procedury, ja naprawde nie wiem o co tu chodzi, masakra jakas

[iza_wiosenna]

kiedy ja byłam w szpitalu po przedawkowaniu leków, to mimo, że powiedziałam, że owszem, miałam myśli samobójcze, ale nie działałam z intencją zabicia się (to był raczej akt autoagresji), to i tak wpisano mi w kartę "próbę samobójczą".
myślę, że w tym całym kodowaniu chorób (zabrzmiałam baardzo profesjonalnie) nie ma czegoś takiego jak "wołanie o pomoc" albo "akt autoagresji".
hm, w mojej karcie jest napisane "ostre, zamierzone zatrucie poprzez narażenie na działanie{blablabla}. Próba samobójcza"

co do psychologów- na toksykologii zawsze przychodził psycholog! co mnie zdziwiło, to to, że WSZYSCY pacjenci na oddziale mieli konsultacje z psychologiem właśnie,a ja dwukrotnie byłam konsultowana przez psychiatrę, psychologa nie. Macie pomysł dlaczego? czy fakt, ze poinformowałam lekarzy o ed oraz że przechodziłam wtedy okres okaleczania się, mógł być przyczyną? wydaje mi się, że i tak bardziej potrzebowałam wtedy rozmowy niż tylko wypisania leków (co ofc też było potrzebne)... nie wiem sama.

[Coffee With Milk]

Jeżeli ktoś z Was cierpi na depresję lub inne zaburzenia emocjonalne, zapraszam do wątku na ten temat -> https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=537569 Może spróbujemy stworzyć pewnego rodzaju grupę wsparcia

[maczupikczu]

Torba - hmm chyba znam?

tez slyszalam ze hydroksyzyna to lekki lek, ale na mnie tez dosc szybko dziala, mimo wszystko uwazam ze nie ma co z nim przesadzac

[201712181913]

Napisane przez maczupikczu

Torba - hmm chyba znam?

tez slyszalam ze hydroksyzyna to lekki lek, ale na mnie tez dosc szybko dziala, mimo wszystko uwazam ze nie ma co z nim przesadzac

ciiiii

Hydroksyzyna to słabiutki lek, ale niektórym wystarcza, żeby się uspokoić. Więc w sumie, jesli coś działa, to po co brać coś mocniejszego

[Ainnel]

matka chce mnie wsadzić do szpitala i teraz nie wiem, czy nie wykręcić się jakoś od tej piątkowej wizyty u psychiatry. nie chcę być na oddziale, a boję się, że mogę tam trafić...

[dr_ka]

Witajcie, moje pytanie będzie z trochę innej beczki. Chciałabym się dowiedzieć, czego oczekujecie od potencjalnego idealnego lekarza psychiatry.. Jakie cechy (powiedzmy 5) są dla Was najważniejsze..
Będzie mi łatwiej spojrzeć obiektywnie na swoją osobę Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedzi.

[maczupikczu]

ciiiii

muhahaha

ja uwazam, ze jak nie trzeba brac lekow to jak najmniej to zazywac, dlatego po hydrokzyzyne raczej siegam bardzooooo rzadko nawet jak mam straszny upadek nastroju to nie biore jej, tylko szukam innego sposobu wyjscia z tego bagna

[pani-jesień]

Napisane przez dr_ka

Witajcie, moje pytanie będzie z trochę innej beczki. Chciałabym się dowiedzieć, czego oczekujecie od potencjalnego idealnego lekarza psychiatry.. Jakie cechy (powiedzmy 5) są dla Was najważniejsze..
Będzie mi łatwiej spojrzeć obiektywnie na swoją osobę Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedzi.

1. Kompetentny
2. Nie przeginający z wypisywaniem leków
3. Traktujący pacjenta jak człowieka
4. Sympatyczny
5. Powyżej 30-ego, a najlepiej 35-ego, roku życia

6. Super, jakby miał tytuł przynajmniej doktora
7. I najlepiej jakby był równocześnie psychoterapeutą

Hmmm, chyba wymieniłam cechy mojego psychiatry

[fankapsychiatrii]

Napisane przez dr_ka

Witajcie, moje pytanie będzie z trochę innej beczki. Chciałabym się dowiedzieć, czego oczekujecie od potencjalnego idealnego lekarza psychiatry.. Jakie cechy (powiedzmy 5) są dla Was najważniejsze..
Będzie mi łatwiej spojrzeć obiektywnie na swoją osobę Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedzi.

1) słuchający i SŁYSZĄCY co mówi pacjent
2) mający szeroką wiedzę z psychiatrii i psychofarmakologii, w tym o metodach historycznych,eksperyment alnych i niedostępnych w naszym kraju (skoro ma być ideałem...a takie rzeczy nieraz sie przydają)
3) mający znaczną wiedzę z poszczególnych dziedzin medycyny, przede wszystkim z interny
4) pokorny wobec własnej niewiedzy i nieprzewidywalności choroby pacjenta
5) cierpliwy i lubiący pacjentów psychiatrycznych
6) sam nie może być ideałam jako człowiek, a przynajmniej nie może sie tak przedstawiać bo pacjent świadomy swoich ułomności może nie będzie przy takim lekarzu czuł sie wartościowym i równym człowiekiem...

[dr_ka]

Dziękuję za dotychczasowe opinie i proszę o więcej Czy macie jakies szczególne preferencje jeśli chodzi o płeć psychiatry? Jakie są Wasze odczucia jeśli reaguje on bardzo emocjonalnie na Wasze zwierzenia (np. zdarzy mu się uronić łzę)?

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez pani-jesień

1. Kompetentny
2. Nie przeginający z wypisywaniem leków
3. Traktujący pacjenta jak człowieka
4. Sympatyczny
5. Powyżej 30-ego, a najlepiej 35-ego, roku życia

6. Super, jakby miał tytuł przynajmniej doktora
7. I najlepiej jakby był równocześnie psychoterapeutą

Hmmm, chyba wymieniłam cechy mojego psychiatry

myślisz, że młodszy lekarz nie będzie w stanie Ciebie właściwie potraktować??

[fankapsychiatrii]

Płeć obojętna ale powinien być niepalący /każdy lekarz powinien być/

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez fankapsychiatrii

Płeć obojętna ale powinien być niepalący /każdy lekarz powinien być/

i niepijący najlepiej, a do tego z BMI prawidłowym matko...

[fankapsychiatrii]

Palenie to jawna autodestrukcja - rak płuc powstaje prawie wyłącznie u palących a czasem nawet biernie czyli wszystko przez tych czynnych palaczy...i jak tu lekarz ma zachęcać pacjenta aby np polubił siebie ;-) no a na otyłość to jednak wpływa wiele czynników

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez fankapsychiatrii

Palenie to jawna autodestrukcja - rak płuc powstaje prawie wyłącznie u palących a czasem nawet biernie czyli wszystko przez tych czynnych palaczy...i jak tu lekarz ma zachęcać pacjenta aby np polubił siebie ;-) no a na otyłość to jednak wpływa wiele czynników

to co lekarz robi w domu nie jest sprawą pacjenta... nie jest lekarz od opisywania chorób z własnego doświadczenia tylko z wiedzy jaką zdobywa.

A jesli już mielibyśmy być tacy skrupulatni, to sprawa trzymania fasonu dotyczy również pozostałego personelu... bo jak to wygląda pielęgniarka na fajce.

Na otyłość wpływa przede wszystkim, tak jak i na nowotwory układu oddechowego, styl życia. Więc co? palenie dla lekarza zabronione, ale otyłość nie? To lekarz ma na plecach napisane "mam niedoczynność stąd moja waga?"

[Lady_Macabre]

Napisane przez BajaderkowaBaba

myślisz, że młodszy lekarz nie będzie w stanie Ciebie właściwie potraktować??

chodzi o doswiadczenie, rowniez zyciowe, jakbym miala wybierac miedzy porada zyciowa mojej babci a psychiatry zaraz po studiacch to wybor jest prosty

[emelie]

No, ale jednak wydaje mi się, że na ludzkiej psychice bardziej zna się świeżo upieczony psychiatra niż babcia... Zakładając, że babcia nie miała z tym tematem do czynienia, a jej jedynym atutem jako doradcy życiowego jest wiek...

Poza tym można przeżyć życie bez większych kłopotów i trudnych doświadczeń, a można je zacząć od razu z problemami... Nie ma reguły. Nie każdy "mądry staruszek" będzie miał rzeczywiście coś mądrego do powiedzenia.

[201712181913]

Napisane przez emelie

No, ale jednak wydaje mi się, że na ludzkiej psychice bardziej zna się świeżo upieczony psychiatra niż babcia... Zakładając, że babcia nie miała z tym tematem do czynienia, a jej jedynym atutem jako doradcy życiowego jest wiek...

Poza tym można przeżyć życie bez większych kłopotów i trudnych doświadczeń, a można je zacząć od razu z problemami... Nie ma reguły. Nie każdy "mądry staruszek" będzie miał rzeczywiście coś mądrego do powiedzenia.

Młody lekarz może i mieć bogate doświadczenia własne, ale nie ma siły, żeby miał duże doświadczenie w leczeniu pacjentów. Myślę, że raczej o to chodziło
Ja poznałam różnych lekarzy i terapeutów, starszych i młodszych. Różnice w podejściu u bardziej doświadczonych zwykle faktycznie widać, ale to też nie jest główny czynnik decydujący o efektach pracy, czasem właśnie to świeższe spojrzenie bywa korzystne dla danego przypadku.

[BajaderkowaBaba]

Starsi lubią popadać w rutynę... ja bym tak bardzo nie przywiązywała wagi do wieku, ale raczej do tego, jak czujemy się w rozmowie z danym lekarzem. Proponuję tym się sugerować, a nie patrząc na młodą aparycję, skreślać człowieka.

[fankapsychiatrii]

Napisane przez BajaderkowaBaba

to co lekarz robi w domu nie jest sprawą pacjenta... nie jest lekarz od opisywania chorób z własnego doświadczenia tylko z wiedzy jaką zdobywa.

A jesli już mielibyśmy być tacy skrupulatni, to sprawa trzymania fasonu dotyczy również pozostałego personelu... bo jak to wygląda pielęgniarka na fajce.

Na otyłość wpływa przede wszystkim, tak jak i na nowotwory układu oddechowego, styl życia. Więc co? palenie dla lekarza zabronione, ale otyłość nie? To lekarz ma na plecach napisane "mam niedoczynność stąd moja waga?"

No ale piszemy o idealenym lekarzu psychiatrze Idealna pielęgniarka też nie powinna palic, ba nawet zwykła pielęgniarka nie powinna palić czyli taka dobra Pewnie że co robi w domu to jego sprawa ale z palaczami jest tak zazwyczaj że jednak palą i w pracy i w miejscach publicznych wiec może to zauważyć i wyczuć pacjent. Np ja rzadko widzę jak ginegolodzy palą ale wiem który pali bo czuć od niego na metr i jak był zapalic tom żuje gumę...

---------- Dopisano o 08:35 ---------- Poprzedni post napisano o 08:26 ----------

No jednak otyłość można miec z wielu powodów w tym licznych zespołów chorobowych, z powodu terapii lekami i choćby siedzącej pracy czyli braku sportu.Otyłość nie zagraża innym osobom tak jak dym tytoniowy który jest kancerogenem dla biernych palaczy. Za to palenie jest wyborem, a dopiero w skrajnym wypadku uzależnieniem fizycznym.I sa na to terapie zastępcze oraz farmakologiczne a także psychoterapie.
Tak palenie powinno byc zabronione dla pracowników ochrony zdrowia, chyba że będa robić w ukryciu.

[pani-jesień]

Napisane przez dr_ka

Dziękuję za dotychczasowe opinie i proszę o więcej Czy macie jakies szczególne preferencje jeśli chodzi o płeć psychiatry?

Mężczyzna - zdecydowanie.

Jakie są Wasze odczucia jeśli reaguje on bardzo emocjonalnie na Wasze zwierzenia (np. zdarzy mu się uronić łzę)?

Ja bym chyba zareagowała tak ->

Napisane przez BajaderkowaBaba

myślisz, że młodszy lekarz nie będzie w stanie Ciebie właściwie potraktować??

Myślę, że ja nie byłabym w stanie potraktować poważnie lekarza świeżo po studiach, młodszego ode mnie

Napisane przez BajaderkowaBaba

i niepijący najlepiej, a do tego z BMI prawidłowym matko...

Ja sobie nie wyobrażam otyłego, palącego psychiatry, mój dba o swoje zdrowie i ciało, i odbieram to bardzo pozytywnie.

[iza_wiosenna]

jedna z moich wykładowczyń :P mówiła, że wśród psychologów istnieje taka tendencja, że ci świeżo po zrobieniu certyfikatów pracują raczej z młodzieżą, ze względu na swój własny wiek, doświadczenia itd., a z wiekiem baardzo często zmieniają swoje "preferencje" jeśli chodzi o wiek pacjentów. Ona sama przez lata zajmowała się głównie młodzieżą, teraz jest po 40-stce i prowadzi terapię małżeństw, przeprowadza ludzi przez kryzys wieku średniego i tak dalej.
dla mnie samej (piszę o subiektywnym odczuciu, więc proszę nie linczować ) d z i w n i e by było chyba - a przynajmniej obecnie tak mi się wydaje - leczyć, praktycznie zaraz po studiach - osoby po 50-tce na przykład. Młodzież - okej, terapia rodzinna przy, dajmy na to, anoreksji - okej, ale pary, czy indywidualnie ludzi znacznie starszych ode mnie...chyba byłoby ciężko.

tak właśnie sobie rozkminiam na pierwszym roku studiów.

---------- Dopisano o 11:22 ---------- Poprzedni post napisano o 11:20 ----------

Napisane przez pani-jesień

Ja bym chyba zareagowała tak ->

hahahaha,ja chyba też

a kontakt fizyczny? co sądzicie? ;> powinien być totalnie ograniczony (do podania ręki), czy dopuszczacie możliwość np. uścisku dodającego otuchy?

[pani-jesień]

Napisane przez iza_wiosenna

jedna z moich wykładowczyń :P mówiła, że wśród psychologów istnieje taka tendencja, że ci świeżo po zrobieniu certyfikatów pracują raczej z młodzieżą, ze względu na swój własny wiek, doświadczenia itd., a z wiekiem baardzo często zmieniają swoje "preferencje" jeśli chodzi o wiek pacjentów. Ona sama przez lata zajmowała się głównie młodzieżą, teraz jest po 40-stce i prowadzi terapię małżeństw, przeprowadza ludzi przez kryzys wieku średniego i tak dalej.
dla mnie samej (piszę o subiektywnym odczuciu, więc proszę nie linczować ) d z i w n i e by było chyba - a przynajmniej obecnie tak mi się wydaje - leczyć, praktycznie zaraz po studiach - osoby po 50-tce na przykład. Młodzież - okej, terapia rodzinna przy, dajmy na to, anoreksji - okej, ale pary, czy indywidualnie ludzi znacznie starszych ode mnie...chyba byłoby ciężko.

tak właśnie sobie rozkminiam na pierwszym roku studiów.

Izo, moja psycholożka jest zaledwie 3 lata starsza ode mnie i dobrze mi się z nią współpracuje Pani w średnim wieku raczej bym nie chciała obawiam się, że patrzyłabym na nią jak na mamusię

hahahaha,ja chyba też

a kontakt fizyczny? co sądzicie? ;> powinien być totalnie ograniczony (do podania ręki), czy dopuszczacie możliwość np. uścisku dodającego otuchy?

Ograniczony do podania ręki.

[Pluma_]

Tak czytam o Waszych preferencjach i wymaganiach względem ''psychiatry/psychologa marzeń'' ;P i dochodzę do wniosku, że moja terapeutka jest absolutnym zaprzeczeń wszystkich wymienionych cech.

Mimo, że jest w wieku mojej mamy, ma nadwagę, nałogowo pali, zdarzy jej się nawet przeklnąć i tak, gdy potrzebuję wsparcia również fizycznego w postaci przytulenia, ściska mnie , jest najlepszą terapeutką, na jaką mogłam natrafić. Nie zamieniłabym jej na żadną inną.

Dla porównania, poprzednia psycholog, była wręcz podręcznikowym przykładem idealnego terapeuty. Nie za stara, nie za młoda (tak w sam raz ), ułożona, zawsze opanowana, bez nałogów, z BMI w normie. ;P, trzymająca dystans (fizyczny też- nic, poza uściskiem dłoni).
Z tym, że jej metody prowadzenia terapii, nie odniosły większych skutków.

Myślę, że nie ma tu reguły. Nie każdy terapeuta, który będzie spełniał nasze wymogi względem wyglądu czy sposobu bycia, będzie umiał do nas dotrzeć. Wg mnie nie warto się z góry uprzedzać, jeśli zauważymy, że np. potencjalny kandydat na psychologa/psychiatrę pali. Przecież to nie powinno dyskwalifikować go, jeśli będzie umiał pomóc, a jego wiedza i umiejętność jej przekazania będą mogły posłużyć do wskazania pacjentowi właściwej drogi.

[pani-jesień]

Napisane przez Pluma_

Tak czytam o Waszych preferencjach i wymaganiach względem ''psychiatry/psychologa marzeń'' ;P i dochodzę do wniosku, że moja terapeutka jest absolutnym zaprzeczeń wszystkich wymienionych cech.

Mimo, że jest w wieku mojej mamy, ma nadwagę, nałogowo pali, zdarzy jej się nawet przeklnąć i tak, gdy potrzebuję wsparcia również fizycznego w postaci przytulenia, ściska mnie , jest najlepszą terapeutką, na jaką mogłam natrafić. Nie zamieniłabym jej na żadną inną.

Dla porównania, poprzednia psycholog, była wręcz podręcznikowym przykładem idealnego terapeuty. Nie za stara, nie za młoda (tak w sam raz ), ułożona, zawsze opanowana, bez nałogów, z BMI w normie. ;P, trzymająca dystans (fizyczny też- nic, poza uściskiem dłoni).
Z tym, że jej metody prowadzenia terapii, nie odniosły większych skutków.

Myślę, że nie ma tu reguły. Nie każdy terapeuta, który będzie spełniał nasze wymogi względem wyglądu czy sposobu bycia, będzie umiał do nas dotrzeć. Wg mnie nie warto się z góry uprzedzać, jeśli zauważymy, że np. potencjalny kandydat na psychologa/psychiatrę pali. Przecież to nie powinno dyskwalifikować go, jeśli będzie umiał pomóc, a jego wiedza i umiejętność jej przekazania będą mogły posłużyć do wskazania pacjentowi właściwej drogi.

Ja mam odmienne preferencje jeśli chodzi o psychiatrów i psychologów
Jak dla mnie psycholog może palić, ale psychiatra już nie bardzo, jakoś mi to nie pasuje.

A tak w ogóle to ja preferuję po prostu mojego psychiatrę i moją psycholożkę (nie pali i jest szczupła, tak swoją drogą )
Nie wyobrażam sobie nikogo innego na ich miejscu

[BajaderkowaBaba]

Napisane przez fankapsychiatrii

No ale piszemy o idealenym lekarzu psychiatrze Idealna pielęgniarka też nie powinna palic, ba nawet zwykła pielęgniarka nie powinna palić czyli taka dobra Pewnie że co robi w domu to jego sprawa ale z palaczami jest tak zazwyczaj że jednak palą i w pracy i w miejscach publicznych wiec może to zauważyć i wyczuć pacjent. Np ja rzadko widzę jak ginegolodzy palą ale wiem który pali bo czuć od niego na metr i jak był zapalic tom żuje gumę...

---------- Dopisano o 08:35 ---------- Poprzedni post napisano o 08:26 ----------

No jednak otyłość można miec z wielu powodów w tym licznych zespołów chorobowych, z powodu terapii lekami i choćby siedzącej pracy czyli braku sportu.Otyłość nie zagraża innym osobom tak jak dym tytoniowy który jest kancerogenem dla biernych palaczy. Za to palenie jest wyborem, a dopiero w skrajnym wypadku uzależnieniem fizycznym.I sa na to terapie zastępcze oraz farmakologiczne a także psychoterapie.
Tak palenie powinno byc zabronione dla pracowników ochrony zdrowia, chyba że będa robić w ukryciu.

Otyłość najczęściej wynika z nieprawidłowego stylu życia, jak bardzo nie chciałabyś mi przedstawić tutaj innych teorii. Statystyka w tej kwestii jest okrutna.

Dym tytoniowy, w przypadku palenia z dala od ludzi, a szczególnie pacjentów, nie szkodzi.

To tak, jakby zażądać od lekarza, który leczy alkoholika, aby sam był całkowitym abstynentem.

Lekarze to też ludzie, mają swoje ułomności, nie są chodzącymi ideałami ludzkości pod żadnym względem.

Jeśli chodzi o leczenie przez młodszych od Was. Nie wiem, czy zwróciłyście uwagę, ale taki lekarz świeżo po studiach ma większą wiedzę od Was. To wynika ze specyfiki studiów. Także Wasz wiek niewiele zmienia, bo można mieć 80 lat i nic nie wiedzieć w tematyce leków przeciwpsychotycznych.

PS Żeby nie było, ja jestem totalnie przeciwko tytoniowi

[fankapsychiatrii]

nie chodzi o szkodzenie pacjentowi dymem chodzi to że w ogóle robią coś co uwalnia substancje rakotwórcze do atmosfery i przyczynia się do jej zanieczyszczenia
a pytanie było o lekarza idealnego - zdecydowanie taki tej ułomności wg mnie posiadać nie może

[Dearlie]

Napisane przez Pluma_

Udało się przyspieszyć termin wizyty?

Napisane przez Brook

ciekawe mnie czy w szpitalu ci zapisali ze to byla proba samobojcza?

kiedy masz wizyte u psychiatry? porozmawiaj o terapii dla siebie wtedy nie nie bedziesz miec takich stanow " mam dosc"mi pomogly antydepresanty moze i ty powinnas je brac dla wyciczenia i rownowagi
masz zwierzaka jakiegos moze?

Wizażanki ja dokładnie nie opisałam mojej sytuacji, bo ona jest dośc skomplikowana. Tzn. z pewnych powodów odstawiłam sobie Depakine Chrono na prawie 2 tygodnie. Myślę, że ten fakt przyczynił się do tak skrajnych emocji, które mną targały tamtego dnia. Wcześniej miałam już kiedyś tygodniową przerwę, gdy skończyły mi sie leki i także od razu wystąpiła u mnie hipomania. W tą niedzielę najpierw miałam atak hipomanii, a po nim od razu przeszłam do stanu depresyjnego. Myślę, że odstawienie leków przyczyniło się do całej tej sytuacji. Podjęłam decyzję, że wracam do Depakine i w najbliższym czasie nie pójdę do psychiatry, lecz wrócę do terapii u psychologa. Biorę już 4 dzień od nowa tabletki i już widzę poprawę. Nie wiem czy wizyta u psychiatry jest konieczna, skoro do momentu przyjmowania leków moje leczenie było skuteczne. Będę się obserwowac i jeżeli będzie się działo coś niepokojącego to wybiorę się na wizytę w celu albo zwiększenia dawki, albo zmiany leku. Póki co chyba bardziej potrzebuję terapii u psychologa, bo ją bardzo zaniedbałam, a bardzo potrzebuję pomocy w poukładaniu sobie w głowie wszystkiego co dzieje się aktualnie w moim życiu.

Nie wiem co mam na wypisie A to dlatego, że jeszcze go nie odebrałam. Wiem, że to nieodpowiedzialne z mojej strony, ale miał byc do odbioru dopiero od wczoraj, a ja nie miałam kiedy tego zrobic. Poza tym nie będę ukrywac, że jest mi wstyd tam iśc. Mieszkam w małym mieście i boję się, że mam już łatkę psychopatki, conajmniej w tym szpitalu. Niestety małomiasteczkowośc i mnie dotnęła.

[Brook]

Dearlie w takim razie bierz leki systematycznie nie odstawiaj sama , i chodz do psychologa,badz szczera z nim do bolu
gdyby cos sie dzialo wtedy pojdz do lekarza
3maj sie cieplo