Czy warto dojeżdżać?

[Agata_21]

Hej, mam mały dylemat i mam nadzieję że pomożecie mi go rozwiązać
Jestem teraz w trzeciej klasie gimnazjum, a więc niedługo będę musiała wybierać szkołę średnią. Mieszkam w dość małym mieście, jest tutaj nawet dobre liceum. Do większego miasta musiałabym dojeżdżać około godziny. Jest jeszcze problem z tym że mam chorobę lokomocyjną, w autobusie i aucie strasznie mi niedobrze, natomiast w pociągu jest wszystko dobrze. Tylko że niestety każdy wie jak nasze pociągi jeżdżą, jakie są opóźnienia i w ogóle....
Najgorsze jest jednak to że będę sama Wszyscy moi znajomi idą do tutejszego liceum. Wiem że w nowej szkole na pewno kogoś poznam, ale nawet jeśli - to kiedy będę się z nimi spotykać? Po szkole będę musiała wracać do domu, w domu się uczyć, a potem iść spać, bo rano szybko trzeba iść na pociąg... i tak w kółko. I o ile nie będzie mi to tak bardzo przeszkadzać od poniedziałku do piątku, to w weekendy już bardziej. Wszyscy będą się bawić, spotykać, umawiać a ja? Z kim? Ze starymi znajomymi kontakt się urwie, no bo jednak wspólna szkoła łączy najbardziej. Nie będziemy mieli tematów, oni będą rozmawiać między sobą, a ja będę siedzieć sama w domu I dlatego zastanawiam się czy nie lepiej zostać i chodzić do szkoły tutaj gdzie mieszkam. Droga zajęłaby mi pięć minut, po lekcjach wracałabym na obiad, chwila odpoczynku, potem wychodzę z przyjaciółmi, no i wieczorem nauka. Nie wiem, zupełnie nie wiem co robić. Proszę pomóżcie, powiedzcie co sądzicie, co zrobilibyście na moim miejscu. Wiem że nauka jest najważniejsza, no ale nie samą szkołą człowiek żyje. Każdy musi czasem odpocząć i spotkać się z przyjaciółmi a ja boję się że nie będę ich miała W końcu liceum to podobno cudowny okres, nie chcę go potem źle wspominać.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

a jakie masz argumenty za dojeżdżaniem w takim razie? skoro u siebie masz dobre liceum?

[mary_poppins]

Napisane przez Agata_21

Hej, mam mały dylemat i mam nadzieję że pomożecie mi go rozwiązać
Jestem teraz w trzeciej klasie gimnazjum, a więc niedługo będę musiała wybierać szkołę średnią. Mieszkam w dość małym mieście, jest tutaj nawet dobre liceum. Do większego miasta musiałabym dojeżdżać około godziny. Jest jeszcze problem z tym że mam chorobę lokomocyjną, w autobusie i aucie strasznie mi niedobrze, natomiast w pociągu jest wszystko dobrze. Tylko że niestety każdy wie jak nasze pociągi jeżdżą, jakie są opóźnienia i w ogóle....
Najgorsze jest jednak to że będę sama Wszyscy moi znajomi idą do tutejszego liceum. Wiem że w nowej szkole na pewno kogoś poznam, ale nawet jeśli - to kiedy będę się z nimi spotykać? Po szkole będę musiała wracać do domu, w domu się uczyć, a potem iść spać, bo rano szybko trzeba iść na pociąg... i tak w kółko. I o ile nie będzie mi to tak bardzo przeszkadzać od poniedziałku do piątku, to w weekendy już bardziej. Wszyscy będą się bawić, spotykać, umawiać a ja? Z kim? Ze starymi znajomymi kontakt się urwie, no bo jednak wspólna szkoła łączy najbardziej. Nie będziemy mieli tematów, oni będą rozmawiać między sobą, a ja będę siedzieć sama w domu I dlatego zastanawiam się czy nie lepiej zostać i chodzić do szkoły tutaj gdzie mieszkam. Droga zajęłaby mi pięć minut, po lekcjach wracałabym na obiad, chwila odpoczynku, potem wychodzę z przyjaciółmi, no i wieczorem nauka. Nie wiem, zupełnie nie wiem co robić. Proszę pomóżcie, powiedzcie co sądzicie, co zrobilibyście na moim miejscu. Wiem że nauka jest najważniejsza, no ale nie samą szkołą człowiek żyje. Każdy musi czasem odpocząć i spotkać się z przyjaciółmi a ja boję się że nie będę ich miała W końcu liceum to podobno cudowny okres, nie chcę go potem źle wspominać.

Na Twoim miejscu poszłabym do liceum w Twoim rodzinnym mieście. Ja tak zrobiłam i nie żałuję - to była moja ukochana szkoła Zrobiłabym tak na Twoim miejscu głównie dlatego, że czekałyby Cię piekielnie długie dojazdy, które naprawdę potrafią wykończyć człowieka. Według mnie w niemal każdej szkole zdarzają się lepsi i gorsi nauczyciele, lepsi i gorsi uczniowie, i w każdej szkole można się porządnie przygotować do matury jeśli tylko ma się chęci. A w dobrej szkole w większym mieście być może byłabyś teoretycznie lepiej nauczana, ale co tak realnie wyciągnęłabyś z lekcji, gdy wstałaś o 5-6 rano, a poprzedniego dnia nie miałaś nawet godziny na odpoczynek i relaks? Zdecydowanie wyżej cenię komfort psychiczny i fizyczny niż miejsce w rankingu szkół.

[Agata_21]

[1=69d5782cb96c44b77f6e0ec 22c8f79bc60c635f6_65a5448 a32992;38763156]a jakie masz argumenty za dojeżdżaniem w takim razie? skoro u siebie masz dobre liceum?[/QUOTE]

Tak, jest dobre, ale są lepsze Tak szczerze to mam zamiar na studia wyjechać za granice, marzy mi się neurobiologia, a więc uczyć trzeba się sporo... W większym mieście jest liceum typowo właśnie biologiczno chemiczne, więc pewnie byłabym lepiej przygotowana... Oczywiście i tak najważniejsza jest własna praca, zdaje sobie sprawę że nawet w najlepszej szkole nie ucząc się nic nie osiągnę, ale boję się też że jeśli nie spróbuję to potem mogę żałować

[Vacuous]

Jeżeli planujesz medycynę lub kierunki pokrewne, to moim zdaniem, jak najbardziej warto poświęcić się i dojeżdżać do szkoły, która z pewnością lepiej przygotuje Cię do zdania na wystarczającym poziomie (90%) rozszerzonej matury z biologii i chemii.
Obawiam się również, że porządna nauka w celu dostania się na dzienną medycynę objawia się wieloma wyrzeczeniami Oczywiście, wszystko można pogodzić. Grunt, to ustalić sobie priorytety.

[mary_poppins]

Napisane przez Agata_21

Tak, jest dobre, ale są lepsze Tak szczerze to mam zamiar na studia wyjechać za granice, marzy mi się neurobiologia, a więc uczyć trzeba się sporo... W większym mieście jest liceum typowo właśnie biologiczno chemiczne, więc pewnie byłabym lepiej przygotowana... Oczywiście i tak najważniejsza jest własna praca, zdaje sobie sprawę że nawet w najlepszej szkole nie ucząc się nic nie osiągnę, ale boję się też że jeśli nie spróbuję to potem mogę żałować

Masz dwie opcje:
- spróbować w innym mieście, w dobrej szkole i przenieść się jeśli nie dasz rady do tego u Ciebie (ale to się łączy z poczuciem porażki)
lub
- spróbować w tym u Ciebie, a jeśli stwierdzisz, że poziom jest za niski przenieść się do lepszej szkoły (tutaj poczucie wygranej, acz sporo do nadrabiania)

Ja wybrałabym drugą opcję z tego względu, że praca własna jest ważna, ale równie ważny jest po prostu wypoczynek. Przepracowany umysł i zmęczone ciało nie przyjmą więcej informacji niż niezbędne minimum, tak wynika z moich osobistych doświadczeń. Warto mierzyć wysoko, ale tak na dobrą sprawę trzeba myśleć racjonalnie, żeby nie strzelić sobie w stopę.

[201604181004]

Jakby ci zależało to godzinny dojazd nie byłby problemem. Ale może lepiej iść do jakiegoś JESZCZE lepszego liceum oddalonego... bardziej, ale z internatem?

[nonaka91]

Ja nie jestem przekonana do końca. Trzeba pamiętać, że zajęcia zaczynają się przeważnie już o 8:00, a kończą i po 16. Dolicz sobie tę godzinę w zapchanym autobusie rano i wieczorem. Jeżeli będziesz uczyła się do późna to zostaje ci kilka godzin snu i tak przez cały tydzień. Pewnie można powiedzieć, że da sie przyzwyczaić, jednak co dają zajęcia na których człowiek po prostu zasypia? Ja chodziłam do LO, do którego 3/4 ludzi dojeżdżało spoza miasta (ja sama tramwajem jechałam ponad 45min) i widziałam jak oni okropnie się męczyli zwłaszcza zimą. Pamiętaj jak koleżanka opowiadała, że miała wyobrażenie, że już w autobusie będzie sie uczyła- a tu co? 90% podróży stała ściśnięta. Ona była bardzo ambitna, po lekcjach miała jeszcze dodatkowe języki i dopiero w 3 klasie przyznała się, że ona spała po 4-5h góra. Osobiście uważam, że jeżeli masz dobre LO pod nosem to nie warto się pchać gdzie indziej. Czas jaki zaoszczędzisz na podróży możesz wykorzystać na dodatkową naukę. Pamiętaj też, że czasami będziesz miała mniej lekcji a mimo to i tak będziesz musiała jechać tyle, by posiedzieć dwie godziny w budzie. Trzeba umieć szanować swój czas. Poza tym lepsze licea bardzo często zwalają całą naukę na ucznia który ma sam opracowywać materiał w domu.

[Agata_21]

Napisane przez drabineczka

Jakby ci zależało to godzinny dojazd nie byłby problemem. Ale może lepiej iść do jakiegoś JESZCZE lepszego liceum oddalonego... bardziej, ale z internatem?

Oczywiście, myślałam o internacie, ale za bardzo się boję Nie wiadomo na jakie osoby się trafi, potrzebuję spokoju do nauki, a obawiam się że tam nie będę miała warunków.

[Damayanti]

jak człowiek ma zapał i chce się uczyć to w każdej szkole będzie się uczył. idź do liceum w swoim mieście.
skoro tamto liceum jest typowo biologiczno-chemiczne to może będziesz mogła zapisać się do jakiegoś kółka czy coś w tym stylu. jestem pewna, że nauczyciel prowadzący nie robiłby problemów.
dojechać raz w tygodniu to nie problem.
zostań u siebie.

[girl99]

Ja bym została w rodzinnym miasteczku. Skoro liceum nie jest najgorsze?
Po co się wykańczać z dojazdami?
Ale oczywiście decyzja należy do Ciebie

[201604181004]

Gadasz głupoty najlepsze licea w Polsce mają internaty, póki co uczniowie zjeżdżają się ze wszystkich stron i kończą szkoły z maturami międzynarodowymi i wyjeżdżają za granicę więc ten internat aż tak im nie przeszkadza. Nie zachowuj się już jak dziecko, jakby ci zależało to byś na głowie stanęła a teraz żyjesz mrzonkami o studiowaniu za granicy nauk ścisłych, ale nie masz odwagi by o to walczyć, powodzenia ;-p

[niepa]

moja znajoma dojeżdżała przez całą pierwszą klasę liceum koło 50 km, codziennie pociągiem. Potem wynajęła po znajomości mieszkanko w mieście, gdzie było liceum. W zimę też, było jej ciężko, ale liceum było jednym z lepszych w trójmieście. Miała możliwość uczęszczania do liceum w swoim mieście, ale chciała się wyrwać z miasteczka i chodziła szczęśliwie przez 3 lata do tego liceum, do którego chciała Miałam też w tej samej klasie kolegę, który dojeżdżał też koło 50 km, pociągiem, przez 3 lata.
także Autorko, nie taki diabeł straszny. Szybko wejdziesz w rutynę i nauczysz się rozsądnie gospodarować czasem. Jeżeli chcesz wyjechać na studia zagranicę, to dojazd godzinny do szkoły nie powinien być takim problemem

[mbamboo]

Czyżby chodziło o Anglię bądź Szkocję? W tych krajach uznaje się polską maturę, zazwyczaj na trzech rozszerzeniach, więc wystarczy "zwykłe" liceum. Sama studiuję przedmiot ścisły w Anglii i mogę powiedzieć tyle - dojeżdżałam do podobno najlepszej szkoły w mieście, a i tak najwięcej zawdzięczam sobie i samodzielnej nauce w domu (niestety, a tak liczyłam na to, że te 7/8/9 godzin dziennie cokolwiek mi da). Do egzaminu językowego przygotowywałam się na korkach, biologii uczyłam się sama, niewiele zawdzięczam swojemu liceum. Grunt to determinacja, nie trzeba do tego szkół stojących najwyżej w rankingu.

[201604181004]

mbamboo ale ja jednak rzuciłam luźną dygresję o maturze międzynarodowej która jest potrzebna w innych krajach jako przykład tego ze internat nie taki straszny jak go malują i w niczym nie przeszkadza jeśli chodzi o dobre stopnie (jako kontrargument na "nie będę miała tam warunków do nauki")

[kasztanka3]

Napisane przez drabineczka

Gadasz głupoty najlepsze licea w Polsce mają internaty, póki co uczniowie zjeżdżają się ze wszystkich stron i kończą szkoły z maturami międzynarodowymi i wyjeżdżają za granicę więc ten internat aż tak im nie przeszkadza. Nie zachowuj się już jak dziecko, jakby ci zależało to byś na głowie stanęła a teraz żyjesz mrzonkami o studiowaniu za granicy nauk ścisłych, ale nie masz odwagi by o to walczyć, powodzenia ;-p

[solll]

ja bym wybrała liceum w rodzinnym mieście (jesli faktycznie jest dobre), bo uczyc sie musisz przede wszystkim sama

[laisla]

Spróbowałabym z dojazdami lub internatem. Zawsze można się przenieść gdy nie dasz rady. Gdybyś została w rodzinnym mieście (tam gdzie wszyscy) to w razie porażki i nie dostania się na wymarzone studia pewnie byś sobie wyrzucała, że nie spróbowałaś. Choć niby można uczyć się wszędzie, jak niektórzy mówią, tylko wystarczy chcieć
A co sądzą o tym Twoi rodzice?

[Aimee_J]

Nie przesadzasz za bardzo z tymi dojazdami? Godzina w jedną stronę to jeszcze nie jest aż taka tragedia, której nie da się pogodzić z niczym. Mieszkam w dużym mieście i tutaj ludzie dojeżdżają godzinę do szkoły i pracy i jakoś sobie radzą. Sama dojeżdżałam ponad godzinę do pracy na drugi koniec miasta. TŻet zza miasta godzinę dojeżdżał samochodem na uczelnię - gdy go nie miał dojeżdżał godzinę czterdzieści. I siedział tam całe dnie, bo tak miał ustawione zajęcia. Do liceum też jeździł około czterdziestu minut.

Poza tym zawsze możesz po szkole iść z nowymi znajomymi na kawę na chwilę, a dopiero potem na pociąg/autobus. Albo usiąść w szkolnej bibliotece i zrobić wspólnie projekty, zadania, pouczyć się. Jeśli chodzi o imprezy to jak znajdziesz koleżanki [wiadomo, ze nie od razu, a jak się z nimi poznasz] zapytać, czy nie mogłabyś u którejś przenocować raz na jakiś okres czasu.
No i wreszcie znajomości z Twojej dotychczasowej szkoły nie muszą się urywać. To zależy tylko od Twojego chcenia lub nie-chcenia i pracy. Moje przetrwały większą część liceum. Urywać zaczęły się dopiero w klasie maturalnej, kiedy wszystkim nam brakowało czasu, a do tego już woleliśmy ten czas poświęcać innym ludziom.

Co do poznawania znajomych - miliony osób trafiają do nowych szkół, nowych klas, gdzie się kompletnie nie znają. Muszą się jakoś zaprzyjaźnić i dają sobie radę. Więc czemu Ty miałabyś nie dać? Na pocieszenie powiem Ci, ze sama trafiłam w liceum w całkowicie nowe i obce mi grono gdzie ludzie znali się z innych szkół - i przeżyłam. Mimo, że byłam chorobliwie nieśmiała i na początku właściwie walczyłam sama ze sobą próbując codziennie od nowa się przełamywać.
Mnie wyszło na dobre, bo właśnie dzięki nowej szkole zawiązałam najtrwalsze i najbardziej wartościowe przyjaźnie, a do tego zrobiłam się bardziej otwarta na świat i ludzi.

Zresztą tak jak powiedziały dziewczyny: zawsze możesz spróbować, a jeśli nie będzie Ci pasować przenieście się do liceum w Twoim miasteczku.

[69d5782cb96c44b77f6e0ec22c8f79bc60c635f6_65a5448a32992]

Napisane przez Aimee_J

Nie przesadzasz za bardzo z tymi dojazdami? Godzina w jedną stronę to jeszcze nie jest aż taka tragedia, której nie da się pogodzić z niczym. Mieszkam w dużym mieście i tutaj ludzie dojeżdżają godzinę do szkoły i pracy i jakoś sobie radzą. Sama dojeżdżałam ponad godzinę do pracy na drugi koniec miasta. TŻet zza miasta godzinę dojeżdżał samochodem na uczelnię - gdy go nie miał dojeżdżał godzinę czterdzieści. I siedział tam całe dnie, bo tak miał ustawione zajęcia. Do liceum też jeździł około czterdziestu minut.

Poza tym zawsze możesz po szkole iść z nowymi znajomymi na kawę na chwilę, a dopiero potem na pociąg/autobus. Albo usiąść w szkolnej bibliotece i zrobić wspólnie projekty, zadania, pouczyć się. Jeśli chodzi o imprezy to jak znajdziesz koleżanki [wiadomo, ze nie od razu, a jak się z nimi poznasz] zapytać, czy nie mogłabyś u którejś przenocować raz na jakiś okres czasu.
No i wreszcie znajomości z Twojej dotychczasowej szkoły nie muszą się urywać. To zależy tylko od Twojego chcenia lub nie-chcenia i pracy. Moje przetrwały większą część liceum. Urywać zaczęły się dopiero w klasie maturalnej, kiedy wszystkim nam brakowało czasu, a do tego już woleliśmy ten czas poświęcać innym ludziom.

Co do poznawania znajomych - miliony osób trafiają do nowych szkół, nowych klas, gdzie się kompletnie nie znają. Muszą się jakoś zaprzyjaźnić i dają sobie radę. Więc czemu Ty miałabyś nie dać? Na pocieszenie powiem Ci, ze sama trafiłam w liceum w całkowicie nowe i obce mi grono gdzie ludzie znali się z innych szkół - i przeżyłam. Mimo, że byłam chorobliwie nieśmiała i na początku właściwie walczyłam sama ze sobą próbując codziennie od nowa się przełamywać.
Mnie wyszło na dobre, bo właśnie dzięki nowej szkole zawiązałam najtrwalsze i najbardziej wartościowe przyjaźnie, a do tego zrobiłam się bardziej otwarta na świat i ludzi.

Zresztą tak jak powiedziały dziewczyny: zawsze możesz spróbować, a jeśli nie będzie Ci pasować przenieście się do liceum w Twoim miasteczku.

w dużych miastach godzina na dojazd do szkoły/pracy to taka średnia, jeśli mieszka się poza centrum. baa, moja kuzynka z miasta obok jedzie na zajęcia tyle, ile ja z domu do centrum

[Clemence]

Napisane przez Agata_21

Tak, jest dobre, ale są lepsze Tak szczerze to mam zamiar na studia wyjechać za granice, marzy mi się neurobiologia, a więc uczyć trzeba się sporo... W większym mieście jest liceum typowo właśnie biologiczno chemiczne, więc pewnie byłabym lepiej przygotowana... Oczywiście i tak najważniejsza jest własna praca, zdaje sobie sprawę że nawet w najlepszej szkole nie ucząc się nic nie osiągnę, ale boję się też że jeśli nie spróbuję to potem mogę żałować

Powiem tyle-
jezeli sama masz motywacje to bedziesz i tak dobra i tak DOBRZE zdasz maturę.
Jasne,wszystko też zależy od nauczycieli itd ale jednak samemu mozna ZROBIĆ wszystko.

A nie zawsze w "lepszej szkole" jest rzeczywiście lepiej.

Kwestia wlasnie dojazdu.Ale na pewno się zmęczysz dojazdami.
Jak mialabym fajne towarzystwo to zapewne wybrałabym Liceum u siebie.
Bo naprawdę różnie bywa z tym wszystkim.

Masz do wyboru dojazdy albo trochę więcej nauki w domu.

A jeszcze wg mnie najeździć się-zdążysz na studiach

[mm444]

Treść usunięta

[mbamboo]

Napisane przez drabineczka

mbamboo ale ja jednak rzuciłam luźną dygresję o maturze międzynarodowej która jest potrzebna w innych krajach jako przykład tego ze internat nie taki straszny jak go malują i w niczym nie przeszkadza jeśli chodzi o dobre stopnie (jako kontrargument na "nie będę miała tam warunków do nauki")

A to swoją drogą. Sama chętnie spróbowałabym życia w takim internacie.

W zasadzie macie rację, sama codziennie dojeżdżam godzinę w jedną stronę i nie zajmuje mi to całego czasu wolnego.

[Agata_21]

Napisane przez Aimee_J

Co do poznawania znajomych - miliony osób trafiają do nowych szkół, nowych klas, gdzie się kompletnie nie znają. Muszą się jakoś zaprzyjaźnić i dają sobie radę. Więc czemu Ty miałabyś nie dać? Na pocieszenie powiem Ci, ze sama trafiłam w liceum w całkowicie nowe i obce mi grono gdzie ludzie znali się z innych szkół - i przeżyłam. Mimo, że byłam chorobliwie nieśmiała i na początku właściwie walczyłam sama ze sobą próbując codziennie od nowa się przełamywać.
Mnie wyszło na dobre, bo właśnie dzięki nowej szkole zawiązałam najtrwalsze i najbardziej wartościowe przyjaźnie, a do tego zrobiłam się bardziej otwarta na świat i ludzi.

Oczywiście, wiem że wszyscy dopiero zaczną się poznawać, ale właśnie:kiedy? po szkole oczywiście. Kino, zakupy, spacery. A ja bedę musiała wracać do domu. I będę odludkiem

Napisane przez Aimee_J

Zresztą tak jak powiedziały dziewczyny: zawsze możesz spróbować, a jeśli nie będzie Ci pasować przenieście się do liceum w Twoim miasteczku.

Tak, ale to oznaczałoby porażkę Poza tym, ciężko będzie tak wejść w drugim roku, będzie inny poziom, materiał...

Napisane przez laisla

Spróbowałabym z dojazdami lub internatem. Zawsze można się przenieść gdy nie dasz rady. Gdybyś została w rodzinnym mieście (tam gdzie wszyscy) to w razie porażki i nie dostania się na wymarzone studia pewnie byś sobie wyrzucała, że nie spróbowałaś. Choć niby można uczyć się wszędzie, jak niektórzy mówią, tylko wystarczy chcieć
A co sądzą o tym Twoi rodzice?

Rodzice mówią że sama mam wybrać, bo to moja przyszłość, nauka, kariera.

[Rena]

Napisane przez Agata_21

Tak, jest dobre, ale są lepsze Tak szczerze to mam zamiar na studia wyjechać za granice, marzy mi się neurobiologia, a więc uczyć trzeba się sporo... W większym mieście jest liceum typowo właśnie biologiczno chemiczne, więc pewnie byłabym lepiej przygotowana... Oczywiście i tak najważniejsza jest własna praca, zdaje sobie sprawę że nawet w najlepszej szkole nie ucząc się nic nie osiągnę, ale boję się też że jeśli nie spróbuję to potem mogę żałować

zawsze mozesz pojsc na zajecia dodatkowe, czytac wiecej ksiazek w domu z tej tematyki, a nawet wziasc korepetycje zamiast wydawac na dojazdy. Jak bys nie miala lo kolo siebie to co innego, nie mialabys wyboru, a jak to tylko rozszerzenie wiedzy, to sprobuj poza szkola.

[Damayanti]

a czy ta godzina dojazdu to jest sama jazda pociągiem? bo jeśli nie to dolicz jeszcze czas na dotarcie z/do dworca.
szczerze? mi by się nie chciało. zimą noce długie, dni krótkie a Ty musisz się tłuc pociągiem.
Zasiedzisz się z koleżanką w kawiarni i potem będziesz musiała wracać sama, pustym pociągiem, jeśli rodzice w ogóle Ci pozwolą.

a z tą codzienną nauką to nie przesadzaj. ja chodziłam do najlepszego liceum w moim mieście, zdałam bardzo dobrze maturę, bez problemu dostałam się na UJ i UW a od drugiej klasy jechałam praktycznie na opinii. (a i tak te wszystkie oceny wielkie gie warte, możesz nie robić nic, przysiąść do matury i dostać się tam gdzie chcesz).
najważniejsze, to wyrobić sobie opinię.
i jak już wcześniej wspomniałam, liceum może być dobre tak generalnie a trafisz na kiepskiego nauczyciela i cały misterny plan w piiiiiii.
Lepiej rozejrzeć się za korkami, kółkami zainteresowań, ogólnie zajęciami dodatkowymi.

[chwast]

Nie poszłabym do szkoły w rodzinnym mieście. Ale to ja. No po prostu zwymiotowałabym na myśl, że kolejne kilka lat w jednym fyrtlu

Na 36 osób w mojej klasie LO 28 dojeżdżało pociągami. Dawały radę, no normalne osoby, normalne życie no może więcej znajomych bo z mojego miasta i tego ich. Jak Ci się nie chce wstawać no to idź do tego gdzie jest bliżej, ale ja wiem, że to przeszkoda nie jest jakaś nie do pokonania

---------- Dopisano o 22:09 ---------- Poprzedni post napisano o 22:09 ----------

Nie poszłabym do szkoły w rodzinnym mieście. Ale to ja. No po prostu zwymiotowałabym na myśl, że kolejne kilka lat w jednym fyrtlu

Na 36 osób w mojej klasie LO 28 dojeżdżało pociągami. Dawały radę, no normalne osoby, normalne życie no może więcej znajomych bo z mojego miasta i tego ich. Jak Ci się nie chce wstawać no to idź do tego gdzie jest bliżej, ale ja wiem, że to przeszkoda nie jest jakaś nie do pokonania

no ale widzisz, w tym wątku już jesteś nastawiona na twoje miasto więc... chyba tego bardziej chcesz rób to co będzie korzystne i komfortowe dla ciebie

[anuluu]

Ja muszę także dojeżdżać autobusem do szkoły, droga autobusem traw 1h lub 1,5h (zależnie od kursu), większość osób z wiosek ościennych ma taki dojazd, i nikt się nie pytał ich czy mają chorobę lokomocyjną czy nie. Jeśli byś u siebie nie miała LO to zrezygnowałabyś ze szkoły? Żeby nie dojeżdżać?

Wiem, że w mojej wypowiedzi nie uwzgledniam twoich rozważań za i przeciw, ale spójrz na to z innej perspektywy, ty masz wybór i nie chcesz poświęcić czasu na dojazd do być może lepszej szkoły. Nadmienie też, że ja też nie byłam przyzwyczajona do autobusów, ale po 2tyg codziennego jeżdżenia mój błędnik się przyzwyczaił. A te 2 h dziennie w autobusie można spokojnie wykorzystać na naukę, więc defakto nie tracisz tego czasu. Kwestia spotkań ze znajomymi. Możesz spędzać czas w weekend ze starymi znajomymi, a z nowymi chodzić na większe imprezy lub czasem zaprosić ich na jakieś fajniejsze wydarzenia w twoim miasteczku.

[mary_poppins]

Napisane przez anuluu

Ja muszę także dojeżdżać autobusem do szkoły, droga autobusem traw 1h lub 1,5h (zależnie od kursu), większość osób z wiosek ościennych ma taki dojazd, i nikt się nie pytał ich czy mają chorobę lokomocyjną czy nie. Jeśli byś u siebie nie miała LO to zrezygnowałabyś ze szkoły? Żeby nie dojeżdżać?

Nie przesadzasz czasem? Dziewczyna ma wybór, więc pyta. Jakby nie miała wyboru to by dojeżdżała, ale nie każdy musi się męczyć dla zasady, "bo inni nie mają wyjścia" i "bo ich nikt nie pyta". Autorka zadała sensowne pytanie, nie wiem czy miałaś kiedykolwiek chorobę lokomocyjną ale ja owszem i wiem jaki to koszmar, poza tym 2h dziennie na dojazd to dużo, nie oszukujmy się. Szczególnie w zimie męczy to koszmarnie. Nie wyobrażam sobie nie wziąć tego pod uwagę, a potem płakać, że się po powrocie do domu już nie ma siły nawet kiwnąć palcem.

Dziewczyny tutaj rzuciły dobry pomysł z bursą, według mnie to sensowne rozwiązanie.

[chwast]

[QUOTE=anuluu;38781627Nadm ienie też, że ja też nie byłam przyzwyczajona do autobusów, ale po 2tyg codziennego jeżdżenia mój błędnik się przyzwyczaił.[/QUOTE]

więc to chyba nie była choroba lokomocyjna...