Psychiatra- cz 3

[Candy_lips]

Napisane przez monimyszek

No więc właśnie. Ataki pani także są leczone psychoterapią.

No tak, może na te pozostałości moich lęków starczą, bo jak pisałam czuje takie przeczucie, że umrę niedługo, a wiecie, mi zazwyczaj przeczucia się sprawdzały. No ale to pewnie takie "nerwicowe" przeczucie.

Tolvaj, a na co Ty chorujesz? CHAD?

[dystopia]

Napisane przez fankapsychiatrii

Omamy węchowe mogą byc w psychotycznej depresji ale nie jest sie wtedy wobec nich krytycznym. Natomiast może być tak,że jako iz leki p/depresyjne obniżaja próg drgawkowy to uaktywnia sie padaczka - tzw.napady hakowe polegają właśnie na odczuwaniu nieprzyjemnych zapachów.Wskazane jest EEG i badanie neuroobrazowe.

o rany, dzieki za odpowiedź, poczytam o tym więcej.

Napisane przez Summertime Sadness

Kurde, współczuję tych zapachowych omamów :-( Wenla daje czasem nieprzewidywalne skutki uboczne (właśnie dlatego zwlekam z jej wprowadzeniem ).

ja na wenli czuję się dużo lepiej niż wcześniej na seronilu. z dziwnych objawów polekowych mam jeszcze masę niezidentyfikowanych siniaków, tiki nerwowe w nogach i ciągłe ziewanie, chociaż to wszystko jest do przeżycia.

[monimyszek]

Napisane przez Candy_lips

No tak, może na te pozostałości moich lęków starczą, bo jak pisałam czuje takie przeczucie, że umrę niedługo, a wiecie, mi zazwyczaj przeczucia się sprawdzały. No ale to pewnie takie "nerwicowe" przeczucie.

Tolvaj, a na co Ty chorujesz? CHAD?

A mówiłaś lekarce o tym "przeczuciu" ?

[karolinaP103]

Mi venlafaksyna tak dźwigła ciśnienie ( 180/140), że nawet po odstawieniu musiałam brać leki na obniżenie cisnienia przez chyba pół roku

[Candy_lips]

Napisane przez monimyszek

A mówiłaś lekarce o tym "przeczuciu" ?

Nie, psychiatrze nie mówiłam, psychologowi powiem. To jest psychiatra raczej tylko od leków, więc nie wiem co mogłaby mi tu doradzić i powiedzieć.

[monimyszek]

Napisane przez Candy_lips

Nie, psychiatrze nie mówiłam, psychologowi powiem. To jest psychiatra raczej tylko od leków, więc nie wiem co mogłaby mi tu doradzić i powiedzieć.

A to nie mówisz lekarce takich rzeczy? No może leki mogłyby to wyeliminować. Ej, to powinnaś lekarce powiedzieć.

[zakonna]

psychiatrze jak najbardziej trzeba mówić o WSZYSTKICH OBJAWACH.

[201708160922]

Napisane przez Candy_lips

Nie, psychiatrze nie mówiłam, psychologowi powiem. To jest psychiatra raczej tylko od leków, więc nie wiem co mogłaby mi tu doradzić i powiedzieć.

Jak Ty będziesz sobie wybierać, o jakich objawach będziesz mówić, a o jakich nie, to życzę powodzenia w leczeniu.

[Candy_lips]

No macie rację, ale uznałam, że i tak skoro coraz mniejsze lęki mam itp, to jakoś zapomniałam. Czasem mam nawet tak, że zapomnę o czymś powiedzieć, bo denerwuję się, zawsze tak się denerwuje przy wizycie i to nie jest specjalnie, jakoś tak mam. A nie wiem czy jest jakiś lek na "przeczucie, że się wkrótce umrze". No, ale macie rację, następnym razem na pewno powiem jej, nie powinnam tak sobie wybierać.

[zakonna]

to nie jest przeczucie tylko lęk

[Candy_lips]

Napisane przez zakonna

to nie jest przeczucie tylko lęk

Wiem, wiem, tylko nazywam to przeczuci8em, bo teraz to w formie przeczucia, a zwłaszcza jak coś zakuje czy serca podskoczy do gardła- w sensie wiecie ten skurcz dodatkowy co idzie do gardła, rzadziej mi się zdarza, ale jak mam.. to masakra.

To tak jak przeczucie np ktoś ma, że coś tam się stanie i się dzieje, toteż często miewałam jakieś przeczucia i sprawdzały się.. no i to też w formie przeczucia. No, ale to pewnie tak nerwica mnie myli, że to niby przeczucie Ona potrafi różne rzeczy wyczyniać.

[Summertime Sadness]

Dzisiaj łyknęłam ostatnią dawkę escitalopramu, od jutra biorę wenlę Właśnie zrobiłam zamówienie na dozie

Do psychiatry chodzę z kartką bo tez nieraz "zapomniałam" powiedzieć np. o tym, że serducho mi wyskakuje z piersi itp. drobiazgach

[asiuk]

Uczucie derealizacji i depersonalizacji odczuwam dość często, głównie na większych przestrzeniach. Czasem mam wrażenie, że zaraz się przewrócę.

[Ryska88]

Asiuk, mam identycznie.

I też ciągle zapominam powiedzieć o czymś lekarzowi.

Dziś miałam mieć wizytę u psychologa, zadzwonili, że odwołane, bo Pani doktor zachorowała. Mój termin to... 19 listopad. Chyba się załamie

[ever-dream]

Czy też miałyście takie bóle głowy podczas zażywania leków? Obecnie dobowo biorę 200mg Asertinu, 30 Mirtor plus Chloroprotixen Zentiva trzy razy dziennie.

[Ryska88]

Ja mam ból głowy, ale nie wiązałam tego z lekami. Boli mnie z tyłu po prawej stronie i nie jest to ból ciągły, tylko chwilę zaboli zaraz przestanie i tak w kółko. Ciężko mi opędzić sie od myśli, że to guz mózgu albo tętniak.

[monimyszek]

Napisane przez ever-dream

Czy też miałyście takie bóle głowy podczas zażywania leków? Obecnie dobowo biorę 200mg Asertinu, 30 Mirtor plus Chloroprotixen Zentiva trzy razy dziennie.

Nie miałam bólu głowy.

[Candy_lips]

Napisane przez ever-dream

Czy też miałyście takie bóle głowy podczas zażywania leków? Obecnie dobowo biorę 200mg Asertinu, 30 Mirtor plus Chloroprotixen Zentiva trzy razy dziennie.

Jak pisałam przed braniem leków miałam chyba wszystkie możliwe objawy nerwicy, jak zaczęłam brać leki to też niestety miałam wszystkie chyba skutki uboczne A męczyły mnie dość długo, bo miesiąc z hakiem. Także tak, bóle głowy też miałam, czasem takie jakby mi ktoś coś w głowie gotował, ale najbardziej dokuczliwe chyba zawroty głowy, jeszcze mocniejsze kołatanie serca, jeszcze szybsze męczenie się, praktycznie brak siły na nic i wiele innych. Brałam i biorę inne leki niż TY, ale objawy mogą być przeróżne.

[oh-bunny]

Cześć dziewczyny, jestem po wizycie u psychiatry.
Dostałam przepisany Escitalopram ale bardzo boję się go brać - pracuję w aptece (nie jestem farmaceutą) i gdy przekazałam receptę mojej kierowniczce bardzo się zdziwiła i zaczęła wypytywać co się dzieje.... :/
Czy macie jakieś doświadczenia z tym lekiem? Przebrnęłam przez część wątku, nie całośc - przyznaję się bez bicia, ale strasznie ciężko mi się skupić na czymkolwiek ostatnio.

[asiuk]

Napisane przez oh-bunny

Cześć dziewczyny, jestem po wizycie u psychiatry.
Dostałam przepisany Escitalopram ale bardzo boję się go brać - pracuję w aptece (nie jestem farmaceutą) i gdy przekazałam receptę mojej kierowniczce bardzo się zdziwiła i zaczęła wypytywać co się dzieje.... :/
Czy macie jakieś doświadczenia z tym lekiem? Przebrnęłam przez część wątku, nie całośc - przyznaję się bez bicia, ale strasznie ciężko mi się skupić na czymkolwiek ostatnio.

Co Ci dolega?

Niepotrzebnie się obawiasz, Escitalopram jest ponoć najlepiej tolerowanym lekiem z grupy SSRI (wg mojego lekarza).

Mi nie pomógł, ale nie działo się po nim nic strasznego

[zakonna]

Napisane przez oh-bunny

Cześć dziewczyny, jestem po wizycie u psychiatry.
Dostałam przepisany Escitalopram ale bardzo boję się go brać - pracuję w aptece (nie jestem farmaceutą) i gdy przekazałam receptę mojej kierowniczce bardzo się zdziwiła i zaczęła wypytywać co się dzieje.... :/
Czy macie jakieś doświadczenia z tym lekiem? Przebrnęłam przez część wątku, nie całośc - przyznaję się bez bicia, ale strasznie ciężko mi się skupić na czymkolwiek ostatnio.

ale czego się boisz? najlepsza rada w przypadku leków psychiatrycznych to nie czytać ulotki poza tym sorry, ale kierowniczka apteki to nie lekarz psychiatra, niech się dziwi do upojenia. A Ty masz się słuchać lekarza

[Tolvaj]

Napisane przez Candy_lips

No tak, może na te pozostałości moich lęków starczą, bo jak pisałam czuje takie przeczucie, że umrę niedługo, a wiecie, mi zazwyczaj przeczucia się sprawdzały. No ale to pewnie takie "nerwicowe" przeczucie.

Tolvaj, a na co Ty chorujesz? CHAD?

Tak, chad plus zaburzenia osobowości, ale tutaj mam nadzieję, że terapia pomoże

Napisane przez zakonna

ale czego się boisz? najlepsza rada w przypadku leków psychiatrycznych to nie czytać ulotki poza tym sorry, ale kierowniczka apteki to nie lekarz psychiatra, niech się dziwi do upojenia. A Ty masz się słuchać lekarza

Może kierowniczka po prostu zmartwiła się, że oh-bunny ma problemy natury psychicznej


A ja dzisiaj dostałam trochę opieprz od terapeutki... że tak identyfikuję się z chorobą, jakby poza nią nie było w ogóle mnie. A mi wydaje się, że właśnie teraz odkrywam, kim jestem, a co jest objawem.

Dla chadowych dziewczyn: czy korzystałyście z tego podręcznika? Ja właśnie ostatnio kupiłam, wydaje się być całkiem ok
http://www.wuj.pl/page,produkt,prodi...,katid,47.html

[Ryska88]

Napisane przez oh-bunny

Cześć dziewczyny, jestem po wizycie u psychiatry.
Dostałam przepisany Escitalopram ale bardzo boję się go brać - pracuję w aptece (nie jestem farmaceutą) i gdy przekazałam receptę mojej kierowniczce bardzo się zdziwiła i zaczęła wypytywać co się dzieje.... :/
Czy macie jakieś doświadczenia z tym lekiem? Przebrnęłam przez część wątku, nie całośc - przyznaję się bez bicia, ale strasznie ciężko mi się skupić na czymkolwiek ostatnio.

J biorę 3 opakowanie. Nie miałam żadnych skutków ubocznych, ani nasilenia nerwicy w początkowym zażywaniu. Nie bój się!

[201708160922]

Napisane przez zakonna

ale czego się boisz? najlepsza rada w przypadku leków psychiatrycznych to nie czytać ulotki poza tym sorry, ale kierowniczka apteki to nie lekarz psychiatra, niech się dziwi do upojenia. A Ty masz się słuchać lekarza

[Summertime Sadness]

Napisane przez oh-bunny

Cześć dziewczyny, jestem po wizycie u psychiatry.
Dostałam przepisany Escitalopram ale bardzo boję się go brać - pracuję w aptece (nie jestem farmaceutą) i gdy przekazałam receptę mojej kierowniczce bardzo się zdziwiła i zaczęła wypytywać co się dzieje.... :/
Czy macie jakieś doświadczenia z tym lekiem? Przebrnęłam przez część wątku, nie całośc - przyznaję się bez bicia, ale strasznie ciężko mi się skupić na czymkolwiek ostatnio.

Dziewczyny, po przeczytaniu tego posta tak mi się nasunęło pytanie: Komu powiedziałyście, że jesteście chore? U mnie wie mąż, trzy dobre przyjaciółki i moi rodzice (choć oni mają na ten temat swoje teorie ) Nigdy nie powiedziałam też żadnemu pracodawcy ani nawet lekarzowi innemu niż psychiatra no i ginekolog (w ciąży i podczas karmienia nie brałam leków).

---------- Dopisano o 18:23 ---------- Poprzedni post napisano o 18:22 ----------

Co do escitalopramu: u mnie zadziałał szybko, brak większych efektów ubocznych, ale po około 6-ciu miesiącach stopniowo przestał działać a nastrój zaczął iść systematycznie w dół i w dół.

[201708160922]

Napisane przez Summertime Sadness

Dziewczyny, po przeczytaniu tego posta tak mi się nasunęło pytanie: Komu powiedziałyście, że jesteście chore? U mnie wie mąż, trzy dobre przyjaciółki i moi rodzice (choć oni mają na ten temat swoje teorie ) Nigdy nie powiedziałam też żadnemu pracodawcy ani nawet lekarzowi innemu niż psychiatra no i ginekolog (w ciąży i podczas karmienia nie brałam leków).

---------- Dopisano o 18:23 ---------- Poprzedni post napisano o 18:22 ----------

Co do escitalopramu: u mnie zadziałał szybko, brak większych efektów ubocznych, ale po około 6-ciu miesiącach stopniowo przestał działać a nastrój zaczął iść systematycznie w dół i w dół.

Jakie to teorie?

Nigdy nie miałaś problemu z interakcjami leków itd.? Nikt Cię nigdy nie pytał, jakie leki bierzesz (tzn.takie pytanie ogólne)?

[Summertime Sadness]

No, że wymyślam i najlepiej abym się wzięła w garść. Zabrała się za zarabianie pieniędzy i pracowanie na przyszłość moich dzieci a nie tylko płakała, truła wątrobę proszkami... No ale moi rodzice to alkoholik+współuzależnion a więc tu się nie można za dużo spodziewać, niestety :-( Co nie zmienia faktu, że bywa mi przykro po ich komentarzach.

[Dearlie]

U mnie wie mój partner, najbliższa rodzina, częściowo rodzina partnera, przyjaciółki i kilka znajomych ( którym po pijaku się kiedyś wygadałam, ale już wtedy wiedziały, że coś jest nie tak, bo miałam zaburzenia odżywiania i nie trudno było zauważyć, że coś jest ze mną nie tak ). Nie mam problemu ze swoją chorobą i mówieniem o niej, ale z drugiej strony nie wszyscy muszą wiedzieć, bo i po co, prawda?

Swoją drogą ostatnio zmieniałam lekarza rodzinnego i zwróciłam się do niego z okropnymi bólami brzucha, więc musiałam powiedzieć jakie leki przyjmuję. Był wielce zdziwiony, że ktokolwiek zdiagnozował mi Chad bez obserwacji na oddziale.

[201708160922]

Napisane przez Dearlie

U mnie wie mój partner, najbliższa rodzina, częściowo rodzina partnera, przyjaciółki i kilka znajomych ( którym po pijaku się kiedyś wygadałam, ale już wtedy wiedziały, że coś jest nie tak, bo miałam zaburzenia odżywiania i nie trudno było zauważyć, że coś jest ze mną nie tak ). Nie mam problemu ze swoją chorobą i mówieniem o niej, ale z drugiej strony nie wszyscy muszą wiedzieć, bo i po co, prawda?

Swoją drogą ostatnio zmieniałam lekarza rodzinnego i zwróciłam się do niego z okropnymi bólami brzucha, więc musiałam powiedzieć jakie leki przyjmuję. Był wielce zdziwiony, że ktokolwiek zdiagnozował mi Chad bez obserwacji na oddziale.

Ogólnie uważam, że lekarze POZ to o psychiatrii mają niewielkie pojęcie.
Domyślam się, dlaczego się zdziwił. Zdiagnozowanie CHAD jest o tyle trudne, że w przypadku hipomanii człowiek może mieć problem z rozróżnieniem hipo od poprawy. I zazwyczaj nie odnotowuje tego jako objawu. Moja znajoma przez dwa lata była leczona na nawracającą depresję, a okazało się, że ma CHAD. Właśnie z takich względów. Akurat ona trafiła do szpitala z epizodem depresji, a wyszło z hipomanią (wtedy tego nikt nie zauważył).

[asiuk]

Czas Komety, i właśnie ja się wielokrotnie zastanawiałam, jak jest z diagnozowaniem CHAD u kogoś, kto miewa "tylko" hipomanie? Mania jest wyraźnie widoczna, ale hipomania już niekoniecznie.
A mój psychiatra i terapeuci zawsze mi mówili, że "chad od razu widać"

U mnie wie mąż - wie dokładnie. Niektórzy znajomi wiedzą, że ciągnie się za mną jeszcze depresja poporodowa, dwie przyjaciółki wiedzą o ZO. A moja mama zna diagnozę, a siostra jedynie, że chodzę na terapię.