Czym jest miłość? Jak wygląda zdrowy związek?

[bzia]

Hej wizażanki Byłam w dość dziwnym związku przez dłuższy czas, w którym nie było spokoju, zaufania, stabilizacji, za to na porządku dziennym były kłótnie, kontrola, sprawdzanie telefonów, czasem wyzwiska, często dziwne akcje z jego strony. Tak naprawdę był to mój jedyny związek w moim życiu i nie mam zbytniego porównania. Teraz zerwałam, nie jestem z nim, nie mamy raczej ze sobą kontaktu, ja się czasem biję z myślami czy go kocham, czy to ten jedyny, jednak rozum podpowiada mi, że to jednak było chore i nie tak wygląda normalny związek.
Teraz spotykam się z innym chłopakiem (fakt, że zaczęliśmy się spotykać bardzo szybko po moim zerwaniu) i to jest zupełnie inna relacja. Przy nim czuję się tak dobrze, po prostu czuję przeogromny spokój, którego bardzo mi brakowało. Czasami porównuję go z moim ex i tęsknię za niektórymi zachowaniami ex (coś typu np. sposobem w jaki mnie przytulał itp.) i dlatego sobie myślę czy nie za szybko wstąpiłam w nową relację? Jednak z drugiej strony spotykając się z nim jest mi dużo łatwiej, a ten spokój wiele mi daje, nie muszę się martwić czy mnie zdradzi czy nie, ufam mu na 100%. Nie chodzi o to, że go wykorzystuję, bo zależy mi na nim, bardzo go lubię i lubię z nim spędzać czas, nawet za nim tęsknię, chociaż relacja jest świeża

W związku z tym chciałam zapytać Was, czym jest tak naprawdę ta miłość? Patrząc wstecz to nie byłam w zdrowym związku i po prostu nie mam pojęcia jak on wygląda - znam tylko ten wyniszczający, który odbiera chęć do czegokolwiek i dołuje. Na czym opiera się zdrowy związek? Czy chodzi właśnie o ten spokój czy o co? Tego spokoju nigdy nie czułam, serio, czuję go pierwszy raz w życiu i to bardzo przyjemne odczucie, takie.. swojskie

[201605300922]

Napisane przez bzia

Hej wizażanki Byłam w dość dziwnym związku przez dłuższy czas, w którym nie było spokoju, zaufania, stabilizacji, za to na porządku dziennym były kłótnie, kontrola, sprawdzanie telefonów, czasem wyzwiska, często dziwne akcje z jego strony. Tak naprawdę był to mój jedyny związek w moim życiu i nie mam zbytniego porównania. Teraz zerwałam, nie jestem z nim, nie mamy raczej ze sobą kontaktu, ja się czasem biję z myślami czy go kocham, czy to ten jedyny, jednak rozum podpowiada mi, że to jednak było chore i nie tak wygląda normalny związek.
Teraz spotykam się z innym chłopakiem (fakt, że zaczęliśmy się spotykać bardzo szybko po moim zerwaniu) i to jest zupełnie inna relacja. Przy nim czuję się tak dobrze, po prostu czuję przeogromny spokój, którego bardzo mi brakowało. Czasami porównuję go z moim ex i tęsknię za niektórymi zachowaniami ex (coś typu np. sposobem w jaki mnie przytulał itp.) i dlatego sobie myślę czy nie za szybko wstąpiłam w nową relację? Jednak z drugiej strony spotykając się z nim jest mi dużo łatwiej, a ten spokój wiele mi daje, nie muszę się martwić czy mnie zdradzi czy nie, ufam mu na 100%. Nie chodzi o to, że go wykorzystuję, bo zależy mi na nim, bardzo go lubię i lubię z nim spędzać czas, nawet za nim tęsknię, chociaż relacja jest świeża

W związku z tym chciałam zapytać Was, czym jest tak naprawdę ta miłość? Patrząc wstecz to nie byłam w zdrowym związku i po prostu nie mam pojęcia jak on wygląda - znam tylko ten wyniszczający, który odbiera chęć do czegokolwiek i dołuje. Na czym opiera się zdrowy związek? Czy chodzi właśnie o ten spokój czy o co? Tego spokoju nigdy nie czułam, serio, czuję go pierwszy raz w życiu i to bardzo przyjemne odczucie, takie.. swojskie

Jeśli tęsknisz za eksem jak za mężczyzną, a nie za np. kolegą, przyjacielem, to dla mnie byłby znak, że powinnaś jednak trochę się wstrzymać ze spotykaniem z kimś innym, przynajmniej mnie się tak wydaje. Ciężko zacząć nowy rozdział, gdy nie zamknęłaś na dobre starego, masz dalej myśli czy go kochasz czy nie (inna sprawa że, jakbyś go kochała, to byś nie miała takich rozmyślań). Swoją drogą - taki zachwyt nowym, że taki inny od eksa, że jest taki od niego inny to też prosta droga do kłopotów, bo można przeoczyć coś niezbyt fajnego.
Dobry związek uskrzydla, wydobywa z nas nasze najlepsze cechy, sprawia że chcemy być lepszą wersją samego siebie, nie tylko dla tej drugiej osoby, ale tak po prostu. Nie wiem, jak długo znasz tego drugiego chłopaka, ale jeśli stosunkowo krótko, to wydaje mi się, że trochę ciężko mówić o miłości, a raczej o zauroczeniu, może zakochaniu Więc nie doszukuj się od razu jej symptomów. Spokój to jedno, ale zakochaniu jednak - tak myślę - towarzyszy do tego jakaś ekscytacja płynąca z odkrywania tej nowej osoby

+ najlepiej nie porównuj z eksem.

[bzia]

Napisane przez Nadis

Jeśli tęsknisz za eksem jak za mężczyzną, a nie za np. kolegą, przyjacielem, to dla mnie byłby znak, że powinnaś jednak trochę się wstrzymać ze spotykaniem z kimś innym, przynajmniej mnie się tak wydaje. Ciężko zacząć nowy rozdział, gdy nie zamknęłaś na dobre starego, masz dalej myśli czy go kochasz czy nie (inna sprawa że, jakbyś go kochała, to byś nie miała takich rozmyślań). Swoją drogą - taki zachwyt nowym, że taki inny od eksa, że jest taki od niego inny to też prosta droga do kłopotów, bo można przeoczyć coś niezbyt fajnego.
Dobry związek uskrzydla, wydobywa z nas nasze najlepsze cechy, sprawia że chcemy być lepszą wersją samego siebie, nie tylko dla tej drugiej osoby, ale tak po prostu. Nie wiem, jak długo znasz tego drugiego chłopaka, ale jeśli stosunkowo krótko, to wydaje mi się, że trochę ciężko mówić o miłości, a raczej o zauroczeniu, może zakochaniu Więc nie doszukuj się od razu jej symptomów. Spokój to jedno, ale zakochaniu jednak - tak myślę - towarzyszy do tego jakaś ekscytacja płynąca z odkrywania tej nowej osoby

+ najlepiej nie porównuj z eksem.

Nie twierdzę, że jestem w nim zakochana, mi zakochanie bardzo trudno przychodzi. Po prostu jest mi dobrze, spokojnie, ufam mu i mnie wycisza. Mogłabym po prostu przy nim leżeć i patrzeć w sufit, a i tak jest mi dobrze i czuję się dobrze. Przy eksie jak leżałam i patrzyłam w sufit to łykałam łzy, bo tak mi się ryczeć chciało. Znamy się dłuuugo, jakieś 4-5 lat, po prostu przypadek postawił nas sobie na drodze w takich okolicznościach i zaiskrzyło bardziej Wiem też, że gdyby nie mój nowy to nie byłoby mi łatwo pogodzić się z rozstaniem, mimo że to ja zerwałam.
Czasem myślę czy kocham, czy nie, bo spędziliśmy dużo czasu razem i jednak uzależnił mnie od siebie, jednak wiem, że z nim nie będę, bo mnie ten związek niszczy i chcę otworzyć się na coś nowego, na kogoś kto mnie będzie szanował i traktował po partnersku Poza tym z eksem sypało się od baaardzo dawna, ja byłam coraz bardziej wycofana i widzialam, że zmierza to ku końcowi, ale nie potrafiłam odejść, plus to że żyliśmy na odległość. Więc spotykając się z obecnym to się czuję jakbym z ex nie była od baaaaardzo dawna, naprawdę.

I jeszcze jedno - pytam o to czym jest miłość i jak wygląda zdrowy związek nie dlatego, że uważam że kocham obecnego (bo to to jeszcze nie), ale dlatego że nie miałam nigdy styczności z takim. A jako ze byłam w toksyku to gdy jakiś chłopak się mną interesował to uznawałam, że jest nudziarzem, bo byłam przyzwyczajona do wiecznej adrenaliny. Teraz wiem, że miałam skrzywione myślenie na tej płaszczyźnie i chciałabym znać Wasze zdanie, jak u Was to wygląda, CO JEST NORMALNE Podzielcie się doświadczeniem i pomóżcie koleżance nauczyć sie nawiązywania zdrowych relacji

[GdyKochamy]

Najpierw powinnaś zapomnieć o poprzednim.

A co do normalnego związku to powinna być w nim chemia, wsparcie, przyjaźń, dbanie o siebie, wzajemna akceptacja, zaufanie i szczera rozmowa, a nie powinno w nim być częstych kłótni, podnoszenia na siebie głosu, długiego obrażania się, braku akceptacji, wyzwisk i wszelkiego rodzaju przemocy psychicznej i fizycznej.

Uwierz mi, że może być pożądanie i chemia w związku, gdzie partner o ciebie dba. Faceci mogą być jednocześnie czuli i namiętni.

[201607040946]

A czujesz w ogóle pożądanie do tego nowego czy tylko "spokój"?

[bzia]

Napisane przez kaguya

A czujesz w ogóle pożądanie do tego nowego czy tylko "spokój"?

Czuje, czuje

[201607040946]

Napisane przez bzia

Czuje, czuje

No to w czym problem?

[GdyKochamy]

Ale jesteś przy nim szczęśliwa czy brakuje ci tej adrenaliny?

[bzia]

No bo nie wiem czy to nie za szybko, czy nie głupio, bo go porównuje czasem, boję się, że jak coś nie wyjdzie to słabo. Może podświadomie liczę na powrót z ex, nie wiem.

Jestem szczęśliwa, bo mu ufam i nie boję się, że coś zrobi. Adrenalinę i huśtawki miałam przez wiele lat i chyba mi się przejadły...

Może to ze mną jest coś nie tak, ze nie potrafię być w związku?

[201605300922]

Napisane przez bzia

No bo nie wiem czy to nie za szybko, czy nie głupio, bo go porównuje czasem, boję się, że jak coś nie wyjdzie to słabo. Może podświadomie liczę na powrót z ex, nie wiem.

Jestem szczęśliwa, bo mu ufam i nie boję się, że coś zrobi. Adrenalinę i huśtawki miałam przez wiele lat i chyba mi się przejadły...

Może to ze mną jest coś nie tak, ze nie potrafię być w związku?

To daj temu nowemu spokój. I sobie pobądź sama, rozpraw sama ze sobą, określ czego chcesz i czego nie chcesz, bo póki co to wygląda tak, że ten nowy facet to taki plaster, klin po tamtym. Myślę, że po prostu nie odbyłaś żałoby po tamtym związku, za szybko chciałaś z kimś być, nowy jest totalnym przeciwieństwem eksa więc myślałaś, że to wystarczy. No a to jest za mało i dopóki masz myśli, że może wrócić do eks, a może go jeszcze kocham, to nie ma żadnego sensu zawracać komuś innemu głowę. Sorry, przerabiałam to (aczkolwiek nie po toksycznym związku, ale kilkuletnim) i dopóki były w jakiś sposób chodził mi po głowie, to trzymałam chłopaka na dystans.