Rozstanie z facetem XXXIII

[Teekla]

Napisane przez julk44

Moją osobistą tragedią i dramatem który codziennie przeżywam, a pomimo tego nie potrafię się odkochać tak po prostu, pomimo tego co mi zrobił...

Ja nie mówię odkochać się tak po prostu, wiem że boli i będzie bolało, ale musisz starać się walczyć, żeby nie przeżywać dramatów tylko szczęśliwe chwile... Musisz być silna dla siebie...

[julk44]

Napisane przez Teekla

Ja nie mówię odkochać się tak po prostu, wiem że boli i będzie bolało, ale musisz starać się walczyć, żeby nie przeżywać dramatów tylko szczęśliwe chwile... Musisz być silna dla siebie...

Tak szczerze to ja nie mam siły być silna nawet sama dla siebie. Mam 26 lat i nic w życiu nie osiągnęłam. Nawet nie mam siły bronić magisterki, nawet nie wiem kiedy termin obrony, a praca dalej nie złożona. Wszystko mi się zawaliło, nie mam nikogo bliskiego oprócz mamy, jedyna osoba na której zależało mi najbardziej na świeci i planowałam z nią przyszłość tak mnie potraktowała. Nawet nie mam znajomych, do tego zaczęłam brać leki od psychiatry. Mam wrażenie, że wszystkim dookoła jakoś się wiedzie, są szczęśliwi, mają rodzinę, dziecko, wszystkim się układa tylko nie mi

[E_nigmatic]

Julk44 ja też nie mam znajomych ale powoli zaczynam je nawiązywać. Wierzę że wszystkie z tego wyjdziemy i będziemy szczęśliwe !

[CorkaCzarownic]

Napisane przez julk44

Tak szczerze to ja nie mam siły być silna nawet sama dla siebie. Mam 26 lat i nic w życiu nie osiągnęłam. Nawet nie mam siły bronić magisterki, nawet nie wiem kiedy termin obrony, a praca dalej nie złożona. Wszystko mi się zawaliło, nie mam nikogo bliskiego oprócz mamy, jedyna osoba na której zależało mi najbardziej na świeci i planowałam z nią przyszłość tak mnie potraktowała. Nawet nie mam znajomych, do tego zaczęłam brać leki od psychiatry. Mam wrażenie, że wszystkim dookoła jakoś się wiedzie, są szczęśliwi, mają rodzinę, dziecko, wszystkim się układa tylko nie mi

Halo halo! Ja mam dziecko, 26 lat i nic więcej! Pół roku temu myślałam zupełnie jak Ty. Trzeba zmienić ten tok myślenia! Zadbać o siebie. Zauważyłam, że to przyciąga mężczyzn. Pewność siebie. A komplementy dużo dają!

[Teekla]

Zgadzam się pewność siebie i uśmiech na twarzy może zdziałać wiele

[julk44]

Dzięki dziewczyny za słowa otuchy Mam nadzieję, że jakoś to będzie...

[Ivy_rose]

Ja się czuję troche lepiej. Poznałam fajnego chłopaka, z którym super mi sie rozmawia. Nie liczę na nic, nawet chyba nie chce nic od niego, ale pocieszyło mnie to bo tak to biadoliłam "nie poznam nikogo z kim mi sie bedzie tak dobrze gadało jak z nim". a jednak!

[CarrieBra]

Napisane przez E_nigmatic

Wierzę że wszystkie z tego wyjdziemy i będziemy szczęśliwe !

Ładnie napisane. I prawdziwe. Podpisuję się pod tym.
Julk44, każda z nas znalazła się w tym wątku bo przechodziła rozstanie więc z góry mówię, że nie prawdą jest to co napisałaś: "Mam wrażenie, że wszystkim dookoła jakoś się wiedzie, są szczęśliwi, mają rodzinę, dziecko, wszystkim się układa tylko nie mi "
Nie możesz zaprzepaścić tego nad czym pracujesz od lat (chociażby magisterkę) przez faceta. Oj, na to żadna z nas nie da na to zgody. Myślę, że nie pomylę się jeśli napiszę teraz zaczyna się czas dla Ciebie. Ubierz się ślicznie, umaluj dla siebie. Uśmiechnij się, patrząc w lustro, dla siebie. Siadaj przed kompem i pisz magisterkę. Toż robisz to dla siebie. Kiedy zaczniesz ją pisać, wieczorem zrób sobie przyjemność. Kup jakiś boski płyn do kąpieli, nalej kieliszek wina i spędź w wieczór w najlepszym towarzystwie jakim mogłaś wybrać - siebie samej.

[Teekla]

Napisane przez CarrieBra

Ładnie napisane. I prawdziwe. Podpisuję się pod tym.
Julk44, każda z nas znalazła się w tym wątku bo przechodziła rozstanie więc z góry mówię, że nie prawdą jest to co napisałaś: "Mam wrażenie, że wszystkim dookoła jakoś się wiedzie, są szczęśliwi, mają rodzinę, dziecko, wszystkim się układa tylko nie mi "
Nie możesz zaprzepaścić tego nad czym pracujesz od lat (chociażby magisterkę) przez faceta. Oj, na to żadna z nas nie da na to zgody. Myślę, że nie pomylę się jeśli napiszę teraz zaczyna się czas dla Ciebie. Ubierz się ślicznie, umaluj dla siebie. Uśmiechnij się, patrząc w lustro, dla siebie. Siadaj przed kompem i pisz magisterkę. Toż robisz to dla siebie. Kiedy zaczniesz ją pisać, wieczorem zrób sobie przyjemność. Kup jakiś boski płyn do kąpieli, nalej kieliszek wina i spędź w wieczór w najlepszym towarzystwie jakim mogłaś wybrać - siebie samej.

Aż chyba sama tak zrobie

[nikky]

Co do tej pisanej magisterki, to wiem, że to ciężkie, ale musisz się zmotywować, bo zmarnować to przezz faceta... Jestem w podobnej sytuacji, choć pracę mam napisaną, ale obrona za tydzień i nie umiem skupić się na nauce. Wiem, że gdybym nie miała napisanej pracy, mogłoby być mi ciężko do tego usiąść, ale w tym momencie to priorytet.

[julk44]

Pracę mam praktycznie napisaną ale jeszcze nie złożoną, nawet nie wiem kiedy obrona, nie mam do tego siły i ochoty. Sama nie wiem czy nie jest już za późno

[dnie_i_noce]

Napisane przez julk44

Pracę mam praktycznie napisaną ale jeszcze nie złożoną, nawet nie wiem kiedy obrona, nie mam do tego siły i ochoty. Sama nie wiem czy nie jest już za późno

zorientuj się koniecznie, może jeszcze nie wszystko stracone! poświęcisz kilka dni na przygotowanie się do obrony i będziesz dumna że mimo problemów sercowych dajesz sobie radę. sama przez chwilę miałam zamiar nie podchodzić do egzaminów, rzucić praktyki i resztę życia przeleżeć w łóżku ale pozbierałam się, poszłam do lekarza po antydepresanty i umówiłam się sama ze sobą że chociaż spróbuję. wszystko zdałam, zaliczyłam praktyki i dostałam nowe w miejscu, do którego wcześniej wstydziłam się wysłać CV bo uznałam że na pewno nikt do mnie nie oddzwoni..

oczywiście wieczorami nadal płaczę po swoim chłopaku ale okazało się, że wcale nie jestem tak beznadziejna i tak niezaradna, jak próbował mi wmówić.

i nie myśl już o powrocie do eks, pamiętam że pisałaś że ma problemy z narkotykami i sama wiesz że nic dobrego dla Ciebie z tego nie wyjdzie. zajmij się teraz tą obroną, inaczej nie ruszysz do przodu! powodzenia!!!

[E_nigmatic]

wiecie co, przeczytałam dzisiaj moje własne posty sprzed kilku lat, kiedy również udzielając się w tym wątku płakałam po byłym facecie. Świat mi się zawalił wtedy, nie widziałam w niczym sensu. Minął czas i związałam się z kolejnym (szkoda tylko że akurat z nim) to daje nadzieję że życie samo się jakoś poukłada a cierpienie minie ....

[nikky]

Napisane przez julk44

Pracę mam praktycznie napisaną ale jeszcze nie złożoną, nawet nie wiem kiedy obrona, nie mam do tego siły i ochoty. Sama nie wiem czy nie jest już za późno

No to może jeszcze nie wszystko stracone, wiem, że nieraz nawet na przekroczenie terminów przymykają oko. Też nie mam ochoty na swoją obronę, "na szczęście" rozstałam się z chłopakiem praktycznie kilka dni po złożeniu pracy (głupio to brzmi, wiem). Ale mam zamiar się zawziąć. Nie chcę stracić tych 5 lat no i nie chcę zawieszać studiów na kolejny rok. Łatwo się to pisze i mi też zdarzają się pesymistyczne myśli w tej kwestii, ale za jakiś czas, kiedy nabierzesz dystansu, możesz mieć poczucie, że przez niewartego tego faceta, nie udało Ci się obronić, a miałaś na to okazję.

[Teekla]

W takim razie trzymam kciuki za Wasze obrony!

[jak_zawsze]

Dziewczyny, a co zrobić jeśli były ma urodziny? Napisać życzenia czy olać sprawę? Kontaktu zupełnie nie mamy od dwóch miesięcy...

[CorkaCzarownic]

Napisane przez jak_zawsze

Dziewczyny, a co zrobić jeśli były ma urodziny? Napisać życzenia czy olać sprawę? Kontaktu zupełnie nie mamy od dwóch miesięcy...

A po co chcesz mu składać życzenia?

[E_nigmatic]

Napisane przez jak_zawsze

Dziewczyny, a co zrobić jeśli były ma urodziny? Napisać życzenia czy olać sprawę? Kontaktu zupełnie nie mamy od dwóch miesięcy...

Życzenia składa się z serca, chcesz mu życzyć wszystkiego najlepszego ?
Najlepsze to już miał - z Tobą, teraz możesz mu jedynie pożyczyć wszystkiego najgorszego

[jagerbull]

Ja na chwilę obecną jestem naa etapie zadowolenia - myślami pozytywnie wybiegam w przyszłość i cieszę się, że tak się stało - mam szansę na poznanie kogoś odpowiedniejszego. Nie żywie urazy. Czasami dopada mnie melancholia ale nie rozpaczam, że bez niego moje życie jest puste. Jest inne.

[nikky]

Napisane przez jagerbull

Ja na chwilę obecną jestem naa etapie zadowolenia - myślami pozytywnie wybiegam w przyszłość i cieszę się, że tak się stało - mam szansę na poznanie kogoś odpowiedniejszego. Nie żywie urazy. Czasami dopada mnie melancholia ale nie rozpaczam, że bez niego moje życie jest puste. Jest inne.

A jaki czas po rozstaniu?

[kominek_ss]

ehh tęsknie za nim...jutro chyba sie spotkamy i czeka nas kolejna rozmowa

[jagerbull]

Pierwszy raz rozstaliśmy się pod koniec lipca, wróciliśmy na chwilę i rozstaliśmy ok tydzień później na początku sierpnia. Oczywiście tego roku.

[E_nigmatic]

Napisane przez jagerbull

Ja na chwilę obecną jestem naa etapie zadowolenia - myślami pozytywnie wybiegam w przyszłość i cieszę się, że tak się stało - mam szansę na poznanie kogoś odpowiedniejszego. Nie żywie urazy. Czasami dopada mnie melancholia ale nie rozpaczam, że bez niego moje życie jest puste. Jest inne.

Ja obecnie też A czas po rozstaniu mamy podobny (u mnie 15 sierpnia).
Poznałam też kogoś z kim dobrze mi sie rozmawia, mamy się spotkać.
Podchodze do tego na luzie, bo nawet nie wiem czy jestem zdolna do budowania z kimkolwiek jakichś głębszych relacji, za to dostrzegłam że świat kręci się jednak dalej, także bez byłego .....

[kominek_ss]

Dobrze jest słyszeć takie rzeczy

[momotre]

Dziewczyny, jak poradzić sobie ze świadomością, że mój były chłopak już się z kimś spotyka? (dowiedziałam się od wspólnego znajomego, niestety)
Jest mi strasznie przykro, ale jestem raczej zła na siebie, bo ja jestem zniszczona emocjonalnie i psychicznie, ledwo sobie radzę, a on jest już szczęśliwy i zaczął nowe życie.
Nie wydaje wam się, że miesiąc od rozstania to trochę za wcześnie?

[nikky]

U mnie minął równo tydzień. Od płaczu i rozpaczy przeszło do obojętności, ale bardzo staram się, aby nie przebywać za długo sama, bo wtedy zaczyna się duużo myślenia. Z pożegnalnym mailem (on mi już taki wysłał) się wstrzymuję, bo wiem, że to będzie już prawie ostateczność (jeszcze potem spotkanie). Ale przywołuję sobie wiele rzeczy, co do których mam świadomość, że nie były w trakcie trwania związku wobec mnie w porządku oraz to, czego sobie musiałam odmawiać, a teraz już nie muszę.

[Dizzy19]

Hej. Zawsze jak widziałam tytuł tego wątku, to cieszyłam się, że spotkałam kogoś kogo mogę być pewna na 100%, że się troszczy, interesuje wszystkim co się u mnie dzieje, jest wrażliwy, czuły, zawsze mnie pocieszał, wspierał jak nikt inny i cieszył się z sukcesów.. Tak było przez cały czas kiedy jeszcze nie byliśmy razem i na początku kiedy zdecydował się wyznać mi miłość i zapewnić, że jestem i będę dla niego najważniejsza.

Teraz siedzę i płaczę, bo od 3 dni już dla niego nie istnieję. Wykasował mnie ze swojego życia z dnia na dzień, a ja tak nie potrafię. Nie trwało to tak długo jak u niektórych z Was i nie było 'normalnym' związkiem, ale czułam się kochana, ważna i pierwszy raz powiedziałam komuś, że kocham, pozwoliłam się do siebie tak bardzo zbliżyć. Teraz zostałam sama...

Jeśli któraś z Was ma wolną chwilę, to chciałabym pogadać na priv. Opisać sytuację i może powiecie mi wtedy, czy miałam jakiekolwiek szanse żeby to przetrwało.

[momotre]

Napisane przez Dizzy19

Hej. Zawsze jak widziałam tytuł tego wątku, to cieszyłam się, że spotkałam kogoś kogo mogę być pewna na 100%, że się troszczy, interesuje wszystkim co się u mnie dzieje, jest wrażliwy, czuły, zawsze mnie pocieszał, wspierał jak nikt inny i cieszył się z sukcesów.. Tak było przez cały czas kiedy jeszcze nie byliśmy razem i na początku kiedy zdecydował się wyznać mi miłość i zapewnić, że jestem i będę dla niego najważniejsza.

Teraz siedzę i płaczę, bo od 3 dni już dla niego nie istnieję. Wykasował mnie ze swojego życia z dnia na dzień, a ja tak nie potrafię. Nie trwało to tak długo jak u niektórych z Was i nie było 'normalnym' związkiem, ale czułam się kochana, ważna i pierwszy raz powiedziałam komuś, że kocham, pozwoliłam się do siebie tak bardzo zbliżyć. Teraz zostałam sama...

Jeśli któraś z Was ma wolną chwilę, to chciałabym pogadać na priv. Opisać sytuację i może powiecie mi wtedy, czy miałam jakiekolwiek szanse żeby to przetrwało.

Ja mam chwilę i chętnie pogadam, postaram się pomóc jak będę mogła
Jeśli chcesz, to śmiało pisz.

[najgorzej_]

Napisane przez Dizzy19

Hej. Zawsze jak widziałam tytuł tego wątku, to cieszyłam się, że spotkałam kogoś kogo mogę być pewna na 100%, że się troszczy, interesuje wszystkim co się u mnie dzieje, jest wrażliwy, czuły, zawsze mnie pocieszał, wspierał jak nikt inny i cieszył się z sukcesów.. Tak było przez cały czas kiedy jeszcze nie byliśmy razem i na początku kiedy zdecydował się wyznać mi miłość i zapewnić, że jestem i będę dla niego najważniejsza.

Teraz siedzę i płaczę, bo od 3 dni już dla niego nie istnieję. Wykasował mnie ze swojego życia z dnia na dzień, a ja tak nie potrafię. Nie trwało to tak długo jak u niektórych z Was i nie było 'normalnym' związkiem, ale czułam się kochana, ważna i pierwszy raz powiedziałam komuś, że kocham, pozwoliłam się do siebie tak bardzo zbliżyć. Teraz zostałam sama...

Jeśli któraś z Was ma wolną chwilę, to chciałabym pogadać na priv. Opisać sytuację i może powiecie mi wtedy, czy miałam jakiekolwiek szanse żeby to przetrwało.

Pisz śmiało, chętnie pogadam!

[E_nigmatic]

Napisane przez momotre

Nie wydaje wam się, że miesiąc od rozstania to trochę za wcześnie?

Hm ... a kiedy jest właściwy czas ? To wszystko zależy od człowieka ...