Zapuściłam się totalnie, jak zacząć dbać o siebie?

[201706130904]

Napisane przez rukolka

Lubię być ładnie ubrana, umalowana, mieć zrobione paznokcie i ładnie pachnieć. Czuję się wtedy pewniejsza siebie. Dlatego proponuję, żebyś zaczęła wychodzić do ludzi. Może jakiś kurs, wolontariat, siłownia? Mnie np. dobrze wyglądające dziewczyny motywują. Nie myślę tak jak Ty "bez sensu, i tak nigdy nie będę tak wyglądać" tylko np. idę na siłownię i myślę "ona może mieć taki tyłek to i ja mogę". Wyjdź do ludzi, to Ci powinno dać kopa do zmiany.

Super! Porostu super... tak prawie caly czas siedze w domu i swiata nie widze... a przeciez moglabym wychodzic chocby na kawe i spacery regularnie

Ucze sie myslec inaczej. Pozytywnie i motywujaco. Do tej pory bylo a po co, nic to nie da...nie ma sensu. No tak jest najprosciej myslec

---------- Dopisano o 21:49 ---------- Poprzedni post napisano o 21:41 ----------

Napisane przez meliandra

Ale po co chcieć o siebie dbać jak się tego nie lubi? Ja o sobie dbam, bo sprawia mi to przyjemność. Lubię się malować, pielęgnować włosy, ciało, cerę. Lubię kosmetyki, ciuchy, dodatki. Mam jednak koleżanki, które tego nie lubią i tego nie robią. Nie malują się wcale albo delikatnie i to od wielkiego dzwonu, nie przywiązują wagi do obioru. Najczęściej chodzą w jeansach i zwykłych koszulkach/swetrach. W spódnicach i sukienkach czują się nieswojo tak jak ja w sportowych ciuchach. Są przy tym szczęśliwe, pewne siebie, mają partnerów i wcale nie czują się gorsze. Każdy jest inny, każdy lubi co innego i nie ma sensu się zmuszać do takich rzeczy. Każdy jednak bez względu na wszystko powinien dbać o higienie. Kąpiel, mycie zębów, włosów to podstawa. Ciuchy nie ważne czy modne czy nie, czy eleganckie czy sportowe, ważne żeby były czyste i schludne, żeby czuć się w nich dobrze, ubranym, a nie przebranym.

Ja nie lubie...

Ale tez nie lubie byc taka. Nie akceptuje tego. Mysle ze byc moze moglabym sie przyzwyczaic to innego stylu zycia...BYCIA KOBIECA.

Na razie jest tak, denerwuje mnie brak dbania o siebie np: nie ukladam wlosow, nie robie fryzur, ubieram byle co, a moglabym duzo duzo lepiej jakbym sie postarala, ale sie nie staram.

Nie mam we krwi... zainteresowania szminkami, moda, malowania pazkokci.

Glownym problemem jest to ze mam 10kg za duzo. I tyle razy juz probowalam zrzucic...ale nie wytrzymuje na diecie. Bo nude zajadam.

Dbam o wyglad tylko wtedy jak mam randke, lub wychodze na drinka. Wtedy jest wszystko....maseczka przed wyjsciem, ulozone wlosy, paznokcie pomalowane, perfum, super ciuchy.

ALE NIE NA CODZIEN.... moze wtedy mam motywacje a na codzien nie bo jestem przygnebiona tym moim zyciem, praca i innymi problemami.



---------- Dopisano o 21:52 ---------- Poprzedni post napisano o 21:49 ----------

Moze musze...w koncu oddzielic przeszlosc gruba kreska. Bo to mnie ciagnie w dol i odbiera cala energie.....

---------- Dopisano o 21:54 ---------- Poprzedni post napisano o 21:52 ----------

I tylko patrze na te zadbane dziewczyny... a sama nie mam na to sily.

[niemanicka]

jeśli mało wychodzisz do ludzi, nie masz tak często kontaktu z innymi - to ja bym podobnie pewnie robiła (z wyjątkiem codziennych kąpieli oczywiście). Bez makijażu też można ładnie wyglądać, ale wtedy można używać np samego kremu na dzień/noc, nakładać odżywki na włosy/paznokcie. co do ubioru - nie czujesz się lepiej sama ze sobą jak ładnie się ubierzesz? mi ładny strój podwyższa samoocenę, czuję się piękniejsza i dlatego staram się fajnie ubrać - bo czuję się wtedy lepiej i to jest motywacją. co do uczesania włosów - to samo co wyżej. nie chcę czuć się jak kocmołuch - to ubiorę coś fajnego i rozczeszę chociaż włosy, a czy to będzie kucyk czy rozpuszczone to już mniej ważne.

niemniej wydaje mi się że u ciebie to jest poważniejszy problem, może związany nawet z depresją (ale specjalistą nie jestem)

[PrincePolo]

Hej

Temat jest bliski, bo też jestem trochę leniem ;-) Spróbuję jednak wypunktować, kilka kwestii, które chciałabym przedyskutować z Autorką:

1) Konsekwentnie powtarzane "nie jestem pięknością". Ok, jeżeli obiektywnie stwierdzasz fakt (załóżmy, że pięknościami o urodzie miss jest 5% kobiet, to faktycznie - 95% NIE JEST, ale mimo to większość z tej grupy JEDNAK o siebie dba). Jeżeli natomiast to Twoje kompleksy wychodzą... To może chociażby wątek na wizażowych metamorfozach? Dziewczyny zaproponują Ci jakieś konkrety Osobiście uważam, że SĄ brzydkie kobiety - ale jest ich naprawdę mało, a nawet w tych "beznadziejnych" przypadkach zazwyczaj udaje się coś poczarować

Zacznij od dbania o siebie w kwestiach, które wymagają stosunkowo mało wysiłku

2. Nie chce Ci się myć/suszyć włosów - może jakaś kobieca (!) krótka fryzurka? Taka którą myje się równie szybko jak zęby :P nawet wliczając czas spędzony z odżywką, a suszy się w 3 min?

3. Dbaj o siebie od środka. Bezrobotna, spędzająca dużo czasu w domu osoba na pewno może pić jakieś witaminy, a przede wszystkim herbatki: zieloną, pu-erh, pokrzywę. Tak jedna herbatka za drugą. Mniej zjesz co się obije korzystnie na sylwetce no i jakiś drobny wpływ na urodę te wszystkie parzyziółka mają

4. Krem nawilżający. Nie chce Ci się wstawać i iść do łazienki, to trzymaj pudełko przy komputerze i wklepuj jak Ci się przypomni

5. Dobre relacje z samą sobą Ty nie dlatego masz się myć Dziewczyno, żeby się podobać facetom, tylko jesteś to winna swojemu ciału, które znosi Twoje humory już 30 lat Zrób mu ładny, pachnący peeling, a potem zaparz sobie zieloną herbatę i bierz się za rozsyłanie CV.

[201706130904]

Napisane przez niemanicka

jeśli mało wychodzisz do ludzi, nie masz tak często kontaktu z innymi - to ja bym podobnie pewnie robiła (z wyjątkiem codziennych kąpieli oczywiście). Bez makijażu też można ładnie wyglądać, ale wtedy można używać np samego kremu na dzień/noc, nakładać odżywki na włosy/paznokcie. co do ubioru - nie czujesz się lepiej sama ze sobą jak ładnie się ubierzesz? mi ładny strój podwyższa samoocenę, czuję się piękniejsza i dlatego staram się fajnie ubrać - bo czuję się wtedy lepiej i to jest motywacją. co do uczesania włosów - to samo co wyżej. nie chcę czuć się jak kocmołuch - to ubiorę coś fajnego i rozczeszę chociaż włosy, a czy to będzie kucyk czy rozpuszczone to już mniej ważne.

niemniej wydaje mi się że u ciebie to jest poważniejszy problem, może związany nawet z depresją (ale specjalistą nie jestem)

Wydaje mi sie ze weszlam na sciezke ' najmniejszego oporu'. To nie jest depresja... ale MARAZM...totalny brak motywacji.. bo po co...i tak nie zmieni. Ale dosc tego! To mi marnuje zycie...

Czas na zmiany! Musze byc konsekwentna... tego najbardziej brakowalo........ i nie myslec o tym co bylo.

[201704060907]

Napisane przez rukolka

Ciężko chyba z motywacją do dbania o siebie gdy się nigdzie nie wychodzi lub tylko do pobliskiego sklepu. Jak mam takie dni to też niezbyt dbam o to co zakładam, nie maluję się jakoś szczególnie. Nawet lubię takie dni "na luzie". Zawsze jednak bardzo dbam o higienę. Inaczej miałabym wrażenie, że brudzę czyste ciuchy, że ludzie wokół poczują, że śmierdzę.

Natomiast gdy wychodzę gdzieś, gdzie spotykam się z ludźmi, bardzo o siebie dbam i bardzo to lubię. Lubię być ładnie ubrana, umalowana, mieć zrobione paznokcie i ładnie pachnieć. Czuję się wtedy pewniejsza siebie. Dlatego proponuję, żebyś zaczęła wychodzić do ludzi. Może jakiś kurs, wolontariat, siłownia? Mnie np. dobrze wyglądające dziewczyny motywują. Nie myślę tak jak Ty "bez sensu, i tak nigdy nie będę tak wyglądać" tylko np. idę na siłownię i myślę "ona może mieć taki tyłek to i ja mogę". Wyjdź do ludzi, to Ci powinno dać kopa do zmiany.

Zgadzam się.
Ale trzeba się zebrać w sobie i coś zrobić. Ja na bezrobociu ogólnie jestem 2 lata, przy czym jakieś tam staże to nawet nie liczę.
Ale w domu zmuszam się do czynności - wiem, że mam wstać, ogarnąć się, pomalować rzęsy, nawilżyć buzię i umyć włosy jak są nieświeże. Wiem, że to jest w pewnym sensie bezsensowne, bo nigdzie nie wychodzę, tylko jak wyżej pisano - do sklepu, ale przynajmniej te czynności trzymają mnie w ryzach.
Swego czasu na początku bezrobocia to nie chciało mi się nic kompletnie i mogłam włosy myć raz na tydzień, nie dbać o siebie i nic mnie nie obchodziło. Trzeba trochę się zmusić do pewnych czynności, które są "normalne" dla reszty świata.

Bo niemycie włosów, czy traktowanie wieczornej toalety jako ostateczna ostateczność, to też nie jest normalne.

[201706130904]

Napisane przez mizmaz

Trzeba trochę się zmusić do pewnych czynności, które są "normalne" dla reszty świata.

Dzieki Kochana, to zdanie naprawde mnie zmotywowalo!!!

Gdzie jest Autorka? Co nowego?

[mariamalaria]

Też miewam okresy, w których nic mi się nie chce. Jak mieszkalam sama, to potrafiłam tydzień się nie wykąpać w takim stanie. A potem miałam okres potężnego dbania. To chorobliwie. Trzeba do psychiatry. Dobierze leki.

I nie mycie doła, chandry, czy innej obniżki nastroju z depresją. A mówienie choremu na depresję, "weź się za siebie " to jak mówienie beznogiemu "pobiegnij".

[krolowazimy]

Znam dwie super-babki ze spektakularną karierą (ale taką serio, nie jakieś tam korpo szczurki), znakomitą osobowością, setkami znajomych i mające super wspaniałe podróże na koncie raz po raz. I one ani nie są pięknościami, ani specjalnie o siebie nie dbają.

Nie znaczy to oczywiście, że nie należy pielęgnować swojego ciała Chodzi raczej o to, by dobrze czuć się ze sobą i robić swoje. Dlatego na Twoim miejscu Autorko w pierwszej kolejności postarałabym się życiowo ogarnąć. Wiesz, praca, pieniądze, to podstawy, by żyć. Fajnie też mieć jakieś pokrewne duszyczki. Jeśli Ty się tego "wyrzekasz", nie zależy Ci, to jak dla mnie jest to deprecha.

[Hultaj]

Autorko, i jak tam u Ciebie ?

[16184d9cda3dc635ef8643ffabb5c91037618a00]

Masz dziwnie niską samoocenę - "nie szukam mężczyzny, bo już przyzwyczaiłam się, że z nikim nie będę", "nie szukam innej pracy niż fizyczna, bo nie nadaję się do innej". Poza tym to wygląda tak, jakby w Twoim życiu było mało więzi z innymi, znaczącymi osobami.

Takie rozwiązanie z mojej strony: może zacznij się umawiać na randki? Na początku może być bardzo niekomfortowo, ale z czasem może się okazać, że to Cię wręcz wciągnie? Tutaj akurat poprzeczka dbania o siebie jest bardzo wysoka, to by było takie rzucenie się na głęboką wodę... Ale to dobra opcja.

Więc może najpierw po prostu sobie znajdź jakichś ciekawych znajomych? Jest mnóstwo różnych zgrupowań, do których można dołączyć, jak ktoś cierpi na brak towarzystwa - powiało czymś religijnym, ale równie dobrze to może być jakieś spotkanie planszówkowe (bywam czasem na takich i są tam ludzie od licealistów do emerytów), spotkanie książkomaniaków/muzykomaniaków itd., zależnie od tego, co Cię interesuje.

A jak nie masz zainteresowań, to może rozwiązaniem byłoby znalezienie sobie jakiegoś i uprawianie go w wolnym czasie, nawet żeby pobiegać na świeżym powietrzu, trzeba o siebie zadbać, a i bieganie zakłada dbanie o siebie, więc... Albo basen. Głupi rower.

Więcej wiary w siebie i urozmaicenia w życiu. Tak naprawdę najbardziej do dbania o siebie "zmusza" druga, bliska osoba przy boku, ale z kolei żeby takową zdobyć trzeba zadbać o siebie i kółko się zamyka. Dbaj o siebie - to ważne. Ty jesteś ważna, Twoje życie jest ważne, nie dawaj mu przelatywać Ci przez palce.

Jeżeli to głębszy problem, np. depresja, to koniecznie skontaktuj się ze specjalistą - jeśli masz opory przed psychiatrą, to idź do psychologa. Tutaj można sobie zrobić samemu profesjonalny test na depresję, choć wyniki często wychodzą zawyżone - trzeba też mieć dystans do takich testów.

Moim zdaniem poniższe wypowiedzi dziewczyn są bardzo sensowne:

Napisane przez MissChievousTess

Krótko miałam taki epizod, lekko depresyjny jak się okazało, że chyba nigdy nie będę mieć dzieci, że nie wiadomo co z moimi studiami, miałam kiepskie rokowania badań itd. Ogólnie dół. Przemęczenie i stres. Skończyło się na tym, że przestałam dobrze sypiać i na lekach nasennych.
Jakieś pół roku tak miałam bo tyle czekałam na zabieg i na wyniki badań tkanek po.
Nie zaniedbałam się całkiem, ale nie chciało mi się kupować ciuchów, malować, wyglądać, łazić do fryzjera. Dbanie o siebie ograniczyłam do wersji basic czyli dbania o higienę i schludność odzieży.
A teraz? Robię prosty makijaż nude, dbam o cerę taką jaką mam- naczynkową, suchą, wrażliwą. Mam kilka ulubionych produktów: dobry krem na dzień, krem na noc, serum na naczynka, micel, piankę do cery naczynkowej, peeling do twarzy, krem pod oczy, czasem olejek lub serum. Maseczek nie chce mi się robić, ale jakoś raz na tydzień albo dwa tygodnie staram się robić. Raz na tydzień robię manicure. Raz na 6 tygodni farbuję włosy w domu. Co 3 miesiące podcinam włosy u fryzjera. Jeśli nie mogę sama podcinam końcówki włosów. Robię sobotę dla włosów czyli olejowanie plus maska. Na co dzień po każdym myciu maska albo odżywka do spłukiwania, maska, odżywka dwufazowa do włosów farbowanych, szampon do farbowanych, raz w tygodniu odżywka z opakowania farby.
Jak nie chce mi się mocno malować to stosuję krem z zielonym pigmentem i filtrami UV albo krem BB. Albo robię lekki makijaż codzienny- korektor pod oczy, matowe cienie nude - mam paletkę Make up revolution Essential Mattes 2. Podkład, puder transparentny, lekki róż albo brązer (mam paletkę by Kate z Rimmel), tusz do rzęs Maybelline Rocket wodoodporny (bo wszystko przetrwa).
Ciuchów wolę mieć mniej, ale klsayczne, eleganckie.
Wiadomo dobry antyperspirant- ja lubię Rexona black&white, jakieś perfumy, wiadomo czyste zęby-szczoteczka elektryczna, płyn do ust listerine zero.
Ubrania czyste. Nie lubię prasować, kupuję niegniotące się tkaniny, wieszam z wodą, piorę na programie bez zagnieceń, wiruję delikatnie albo nie wiruję (zależy od materiału). W pielęgnacji obecnie stawiam na ulubione firmy jak np. Evree, na olejki, masła naturalne. Manicure ułatwia mi baza z maybelline i wysuszać Insta Dri Sally Hansen. Lakiery mam Astor Super Stay i Maybelline Perfect Stay 7 days- najbardziej lubię te nude, ale czerwone też piękne, w miarę tanie, trwałe.
Mam stałych ulubieńców, ulubione kolory ubrań, kilka makijaży na różne okazje, które nie zajmują mi więcej niż 15 minut.
Moja wizyta u fryzjera to 1-2 godziny, makijaż 15 minut, mycie włosów od 15 minut do 1 godziny jeśli robię olejowanie, myję włosy co 2-3 dni, chyba, że latem lub po siłowni codziennie. Manicure to może 10 minut obie dłonie odkąd mam Insta Dri.
Ciuchy, kosmetyki kupuję na promocjach. Ćwiczę w domu- Jillian Michaels, jakieś programy z youtube. Dbanie o siebie nie jest dla mnie ani kosztowne, ani czasochłonne, ani kłopotliwe.
Ja zaczynałam od czytania o tym jakie ubrania pasują do mojej sylwetki, jakim jestem type kolorystycznym, jaki mam kształt twarzy i jaki makijaż i fryzura do niego pasują, potem jaki mam kształt oka i jak je malować, jaki mam typ cery. Szafę kompletowałam sobie chyba 2 lata, krok po kroku. To był powolny proces, ale polubiłam to. Zaczynałam dorosłość jako chłopczyca, a teraz czuję się kobieco i inni też to zauważają. Na potrzeby pracy, szukania pracy dbałość o wizerunek na pewno jest ważna bo wygląd służy nam do komunikacji z otoczeniem.
Mnie internet bardzo pomógł, ale książki też kupowałam. O stroju, o sylwetce, o makijażu. Teraz jest tego mnóstwo. Masz książki takie jak "Szefowa Swojej Szafy", Anwen "Jak dbać o włosy", Red Lpistick Monster o makijażu. Sporo tego.Nic tylko czytać i wyciągać wnioski. Ale można zrobić to tanim kosztem np. poszukać vlogó na youtube, książki wypożyczyć z biblioteki albo przejrzeć w czytelni, pożyczyć od koleżanki albo kupić w antykwariacie. A na kurs makijażu można nawet pójść w jakiejś drogerii.

Napisane przez zakonna

Autorko. Powinnas zacząć od wizyty u lekarza, zrobić badania chociaż podstawowe krwi Plus tarczyca koniecznie. A potem iść do psychiatry jeśli nie będzie choroby fizycznej. Dziewczyny dobrze piszą że może być to depresja. Od leczenia tego jest psychiatra.

wysłane telepatycznie

Napisane przez PrincePolo

Hej

Temat jest bliski, bo też jestem trochę leniem ;-) Spróbuję jednak wypunktować, kilka kwestii, które chciałabym przedyskutować z Autorką:

1) Konsekwentnie powtarzane "nie jestem pięknością". Ok, jeżeli obiektywnie stwierdzasz fakt (załóżmy, że pięknościami o urodzie miss jest 5% kobiet, to faktycznie - 95% NIE JEST, ale mimo to większość z tej grupy JEDNAK o siebie dba). Jeżeli natomiast to Twoje kompleksy wychodzą... To może chociażby wątek na wizażowych metamorfozach? Dziewczyny zaproponują Ci jakieś konkrety Osobiście uważam, że SĄ brzydkie kobiety - ale jest ich naprawdę mało, a nawet w tych "beznadziejnych" przypadkach zazwyczaj udaje się coś poczarować

Zacznij od dbania o siebie w kwestiach, które wymagają stosunkowo mało wysiłku

2. Nie chce Ci się myć/suszyć włosów - może jakaś kobieca (!) krótka fryzurka? Taka którą myje się równie szybko jak zęby :P nawet wliczając czas spędzony z odżywką, a suszy się w 3 min?

3. Dbaj o siebie od środka. Bezrobotna, spędzająca dużo czasu w domu osoba na pewno może pić jakieś witaminy, a przede wszystkim herbatki: zieloną, pu-erh, pokrzywę. Tak jedna herbatka za drugą. Mniej zjesz co się obije korzystnie na sylwetce no i jakiś drobny wpływ na urodę te wszystkie parzyziółka mają

4. Krem nawilżający. Nie chce Ci się wstawać i iść do łazienki, to trzymaj pudełko przy komputerze i wklepuj jak Ci się przypomni

5. Dobre relacje z samą sobą Ty nie dlatego masz się myć Dziewczyno, żeby się podobać facetom, tylko jesteś to winna swojemu ciału, które znosi Twoje humory już 30 lat Zrób mu ładny, pachnący peeling, a potem zaparz sobie zieloną herbatę i bierz się za rozsyłanie CV.

[badziewek]

Cześć dziewczyny, dawno tu nie zaglądałam. Ale dzisiaj przypomniało mi się i odkopałam ten wątek. Przeczytalam wszystkie Wasze odpowiedzi 2 razy, bardzo dziękuję za zainteresowanie A oto co u mnie:
- mam pracę (obsługa klienta), umowa nieśmieciowa (pierwszy raz w życiu!!!
-wyrobiłam sobie nawyk dbania o higienę, codzienny prysznic, zawsze czyste włosy, zęby to oczywiste

Ale niestety mam nadal problem z dbaniem o prezencję. Szefowa kiedyś zwróciła mi uwagę że chodzę do pracy niepomalowana A w tym zawodzie prezencja się akurat bardzo liczy. Niestety nie umiem się przzełamać, ale cały czas walczę ze sobą.
Są takie dni, kiedy odklejam rano tyłek od komputera i poświęcam 40 minut na makijaż i ułożenie włosów. Czuję się wtedy przez cały dzień na prawdę dobrze i obiecuję sobie w takie dni, że już zawsze będę to dla siebie robić- poświęcać ranki, aby przez cały dzień czuć się lepiej. W takie dni nawet jakby mam więcej energii, umiem wykrzesać z siebie trochę optymizmu a gdy wredna koleżanka coś mi dogada- mam więcej siły by coś jej odburknąć, bo nie czuję się jak totalne zero po którym można jeździć. Takie dni zdarzają się jednak baaardzo rzadko. Może raz na miesiąc.
Zazwyczaj nakładam na siebie jakieś (czyste) proste ubranie bez pomysłu i zaciskam zęby żeby praca minęła jak najszybciej:/ Czuję się jakbym przepełzała przez to życie jak taki szpetny karaluch. Zero we mnie piękna, zero powabu.
Do osób które pytały o związki: nie mam parcia na bycie z facetem. Podobają mi się tylko na prawdę ładni, młodzi mężczyźni, u których nie mam szans. A mna interesują się już tylko janusze koło 40stki (nikogo nie urażając, kązdy jest wartościowy jako człowiek, ale po prostu mnie tacy panowie nie pociągają, wiec nie widzę sensu się zmuszać)
Pozdrawiam wszystkich serdecznie, napiszcie co tam u Was, jak tam Wam idzie dbannie o siebie

[lady666macbeth]

najpierw zadbaj o higienę.
codzienny prysznic powinien być przyjemnością a nie przykrym obowiązkiem.
Jak już mycie się wejdzie Ci w nawyk, zacznij podkreślać swoją urodę makijażem a wdzięki ubraniami.

[Fortuna1]

Jeśli z tego co mówisz,czujesz się dobrze w makijażu, to dlaczego nie robić go codziennie?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[bessens]

A może to kwestia czasu, te 40 min rano to faktycznie dużo, może obejrz sobie jakieś tutoriale z takim max 15 min makijażem? czy włosy musisz myć rano, może wygodniej byłoby myć wieczorem i rano dłużej pospać? ja też mam najładniejsze świeżo po umyciu i ułożeniu, ale na jesieni i w zimie nigdy nie myję rano właśnie z braku czasu

[despotka001]

Wszystko zależy od tego jakie kto ma włosy... poza tym mam wrażenie, ze niektórzy ludzie wkładają mało wysiłku w dbanie o siebie a uroda wszystko za nich załatwia :/ gdy ktoś ma z natury brzydkie włosy, trądzik, żółte i krzywe żeby, chociażby zeza to nawet gdyby myl się co 2 godziny, robił nie wiadomo co to nigdy piękny i świeży nie będzie


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Trivedi]

Coś ci powiem z perspektywy osoby, która sama swego czasu prosiła o to, aby jej pomóc coś zmienić. Urody tak szybko nie zmienisz, chyba, że operacją plastyczną, ale podstawowa higiena- prysznic, mycie włosów. twarzy czy dezodorant pod pachy to taka podstawa, że nawet się o tym nie powinno wspominać jak o pielęgnacji, bo to MUS. Natomiast opowiem ci z perspektywy osoby, która mieszkała z osobą z ''higieną na bakier''. Dziewczyna studiowała medycynę, była śliczna- długie gęste włosy, paznokcie pomalowane, makijaż jak z NikkieTutorials, szminki w kolorach tęczy, ubrania z Zary czy innego HMu. Jak oglądałam ją na facebooku na zdjęciach- lalka. Ale nikt się z nią nie przyjaźnił ze względu na to, że zaniedbała podstawową higienę- smród ciała bez prysznica przykrywała perfumami, za paznokciami miała wieczną żałobę (widoczną w momentach, kiedy nie miała hybryd... serio, nawet raz kosmetyczka jej zwróciła uwagę, że jeśli umawia się na pedikiur, to powinna umyć stopy), włosy zawsze fantazyjnie podkręcone na lokówce, ale zapach z nich bił...taka mieszanka suchego szamponu, łoju i stęchlizny. I ona przez trzy lata studiów dzień w dzień narzekała, że jest ładna, a nie ma faceta... Why? )

[despotka001]

Ło matko!

[kasiunia788742]

Napisane przez badziewek

Też podejrzewam u siebie depresję. Pare lat temu byłam na kilku wizytach u psychoterapeuty ale nie pomogło, z resztą jak miało pomóc, jak nic mi w życiu nie wychodzi. A taki psychoterapeuta przekonuje cię, że jesteś taka wartościowa i tyle sukcesów masz, po co tego słuchac, jak to i tak nie prawda.

Fakt, nie wiedzie mi się w życiu, nie mam drygu do pracy, jak już miałam jakąs pracę to na smieciówcę i i tak mnie zwolnili, nie mam jakichś szczególnych zdolności ani też wyglądem nie nadrabiam. Nie wychodzi na polu zarówno zawodowym jak i towarzyskim. W takiej sytuacji po prostu nie widze sensu dbania o siebie. Przyglądam się paniom sprzątaczkom, paniom pracującym w hipermarketach lub w warzywniakach (nie mówię tu o dorabiających studentkach, bo to inna liga, ale o takich paniach 30-40) i one wcale nie są piękne i zadbane. Raczej szare kobitki. A ja- bezrobotna miałabym dbać o siebie? Echhh

Trafiłaś w takim razie na kiepskiego psychoterapeutę. On nie jest od dowartościowywania Cię. Kilka sesji także nic nie da. Dobry psychoterapeuta naprawdę potrafi pomóc.

[servatka]

Napisane przez Trivedi

Coś ci powiem z perspektywy osoby, która sama swego czasu prosiła o to, aby jej pomóc coś zmienić. Urody tak szybko nie zmienisz, chyba, że operacją plastyczną, ale podstawowa higiena- prysznic, mycie włosów. twarzy czy dezodorant pod pachy to taka podstawa, że nawet się o tym nie powinno wspominać jak o pielęgnacji, bo to MUS. Natomiast opowiem ci z perspektywy osoby, która mieszkała z osobą z ''higieną na bakier''. Dziewczyna studiowała medycynę, była śliczna- długie gęste włosy, paznokcie pomalowane, makijaż jak z NikkieTutorials, szminki w kolorach tęczy, ubrania z Zary czy innego HMu. Jak oglądałam ją na facebooku na zdjęciach- lalka. Ale nikt się z nią nie przyjaźnił ze względu na to, że zaniedbała podstawową higienę- smród ciała bez prysznica przykrywała perfumami, za paznokciami miała wieczną żałobę (widoczną w momentach, kiedy nie miała hybryd... serio, nawet raz kosmetyczka jej zwróciła uwagę, że jeśli umawia się na pedikiur, to powinna umyć stopy), włosy zawsze fantazyjnie podkręcone na lokówce, ale zapach z nich bił...taka mieszanka suchego szamponu, łoju i stęchlizny. I ona przez trzy lata studiów dzień w dzień narzekała, że jest ładna, a nie ma faceta... Why? )

Kosmos

Autorko, ja tylko napomknę, że za często myjesz zęby. Też im przez to szkodzisz. Wystarczy dwa razy dziennie, a przez resztę dnia jak potrzebujesz to np. przepłucz usta wodą, to wbrew pozorom dużo daje (ewentualnie jakiejś płukanki użyj).